Stoppen met roken staat op pauze...dat warme weer is allemaal wel fijn enzo (als je koukleum bent als ik) maar die nicotinepleisters zweet je er af... Met twee kleine kinderen en 2 katten geen dingen om kwijt te raken. Hele huis afgezocht, krengen zijn ook transparant helpt ook niet mee. Goddank wel gevonden. Mama met al chronisch slaapgebrek en een conffetibom in huis, lekker humeurig en kinderen die begrijpelijk wat slaap issues hebben. De stop staat op pauze, herbezinning over de hervatting...Ging eigenlijk best wel aardig, totdat tropentijd begon. We komen er wel, dan maar op marathonstandje, als 0 niet haalbaar is dan maar voorlopig de laagst haalbare totdat t weer weer fatsoenlijker is. (Stukkie verband tape werkte ook niet, was m dan niet kwijt maar hij had ook geen aansluiting meer zeg maar) Medicijnen hebben risico van duizeligheid, ook niet handig als je daar al gevoeliger voor bent. Achterpad van ons huis en bij die van mn buren is wel weer lekker gekortwiekt...die afkick frustraties zijn wel ergens goed voor.
In vrijwel al je berichten herken ik echt heel veel van onze zoon. Als ik me niet vergis is jullie kereltje ook niet op z’n achterhoofd gevallen zogezegd, toch?
Dat kan ook ontzettend pittig zijn. Met een baby lijkt het mij best lastig. Week 6 (cold turkey) zit er bijna op maar ik ben er echt nog lang niet. Op dit moment zou ik over de muren kunnen kruipen en de koelkast in één hap weg kunnen kauwen...
De baby is de makkelijkste... Doe je beter dan ik! Maar dat van die koelkast klinkt herkenbaar! Ik had van tevoren allerlei klusjes al laten staan waar je je heerlijk mee kan afreageren (ipv te kauwen) en juist andere opgepakt die niet zo geschikt zijn als je gefrustreerd bent. Voegenborstel op je tuin, super heilzaam! (Maar niet bij 35 graden) Ach voordeel van klusjes, je wacht ff en je kan t nog een keer doen. Kliko is nu ook weer uitgesopt.
Hier na 20 jaar dagelijks een pakje per dag gerookt te hebben cold turkey gestopt. Ondertussen al 3 jaar. Hoe? Vraag is aan een of andere dokter van je een ziekte voor te schrijven waarbij je je volledige levensstijl moet omslaan en zelf dat is niet voldoende om ooit te genezen.
Ik ben flink gaan fietsen de afgelopen weken. Volgens mij heb ik veel meer bewogen dan ik normaal in een heel jaar doe. Maar vandaag ben ik nergens gekomen. En ik mis die feel good stofjes echt ontzettend. Maar wat betreft het roken. Het besef van wat ik deed en de mogelijke gevolgen sloegen ineens in. Zo hard dat ik niet verwacht dat ik nog terug zal vallen.
Wij zetten hier ook in op lezen, hielp bij onszelf ook maar ik moest ff wachten tot ze de voorzet gaf. (Pasje etc. had ik allang geregeld) Bibliotheek geplunderd op AVI start en ze noemt t nu al een topvakantie. Ze kan nu wat stukjes lezen (lukte dr nog niet, duurde dr te lang of maakte ze een foutje en werd ze boos) Simpele dingen als i klinkt als ieeeeeee en ze kwam al een heel eind verder. Nu horen we dr wel over de babyfoon: ik w oh oh n ... ohnee o o is ooooo ik wooooon Daar staat "ik woooooooon"!!! Nouja, dat hoort er nu ff bij denken we maar. Nu komt ze alleen met dr boeken uit bed in de vroege ochtendgloren, kan je nog helpen met leren lezen ook voor de koffie. * Alles is een investering naar zelfstandigheid * Ik hoop dat t hier helpt voor de nachten, denk dat ik anders radeloos wordt. Na 2,5 jaar gespook.
Ik hardlopen, maar ik moet zo enorm oppassen nog met mn bekken. Conditie technisch kan t prima, beenspieren etc ook geen issue. Ben al blij met elke 100 meter hoor, had dit al helemaal niet meer verwacht te kunnen. Maar het is lastig inhouden als je lijf geen "stop" zegt, dus voorzichtig aan op zoek naar de grenzen zonder er overheen te gaan. Niet mn sterkste kant maar het is dat of niet meer kunnen. Verzieken hoef je t maar 1x. Edit: hier is de koers ook ingezet. Cold turkey wordt m hier gewoon niet, dat was te doen toen ik alleen was en destijds ook gelukt. (Toen was ik VEEL aan t hardlopen en sporten, die vrijheid heb ik nu niet) Nu wordt m dat niet en dat is prima, hulpmiddelen zijn er niet voor niks. Nu nog blijven zitten. Van 19 naar 3 is al een stap, vandaag 2, dat is toch weer 17 minder en iedereen haalt nog adem om me heen en ik zit nog niet in de gordijnen. Liever 0 maar dan heb ik nog ff een steun bij nodig. Nouja ook met een omleiding kan je nog steeds op bestemming komen. Gewoon dit volhouden en als t prima te doen is zo, kunnen we door naar stap 2.
Misschien is fietsen of zwemmen dan beter. Met fietsen merk ik dat mijn bekken in rap tempo beter wordt. Wandelen vind ik eigenlijk het leukste om te doen. Maar daarin doorzetten heeft eigenlijk nooit tot verbeteringen geleid. Zeker als de grens niet duidelijk is zou ik kijken naar een sport waarbij dat minder erg is.
Oeioeioei. Heb je al ideeën? Kan je iets maken van de dingen die je in huis hebt? Of kan je beter een shop plan maken om morgen nog even voor schooltijd achteraan te gaan?
Ik gruwel van fietsen en zwemmen, wandelen doe ik wel veel. Wat ik hardloop is nooit heel veel, ben geen marathon loper, nooit geweest ook. Blokje van 15-20 minuten op mn gemakkie en wandelen tussendoor is ook geen issue. Gewoon beetje uitwaaien zeg maar, t omkleden duurt langer dan t hardlopen. Maar met t weinige wat t is, maakt t me wel een heel stuk vrolijker.
Ik heb geen idee wat jij in huis hebt en zou kunnen gebruiken om even wat in elkaar te draaien. Maar chocolade is niet voor niks een veel gegeven cadeau. Het is best een tijd houdbaar en heerlijk