Ik had deze week mijn gynaecoloog aan de lijn. Die zei dat ze deze keer (4e kindje en 3 eerdere zware kindjes) ook goed gaan opletten dat de baarmoeder goed zal gaan krimpen na de bevalling, en dat een zh bevalling sowieso aan de orde zal zijn. Hij had het over een groter risico na zoveel kindjes en van het gewicht van de mijne. Ik schrok er wel een beetje van. Ik heb eerder nooit fors bloedverlies gehad, maar toch stond ik er even bij stil. Ik weet namelijk dat er ook veel vrouwen zijn die bij het zoveelste kindje gewoon thuis mochten bevallen, wordt het dus niet standaard extra in de gaten gehouden of komt dit echt door het gewicht van mijn kindjes? En hoe groot is dit risico? Is de kans aannemelijk dat het ook weer gewoon goed gaat gaan? Hij zei dat ze er in elk geval op voorbedacht zijn en maatregelen zoals medicijnen kunnen nemen. Hoe gaan ze dit precies proberen te reguleren? Ik ben gewoon al een suuuperangsthaas wat betreft bevallingen/complicaties dus ik was wel even lichtelijk in paniek. Ik hoop dat er iemand ervaring mee heeft en hoop dat er geen gekke dingen gaan gebeuren...
Het risico op een fluxus neemt door verschillende dingen toe. Bijv. bij een te verwachten zwaar kind óf bijv extreem veel vruchtwater. Dit heeft te maken met dat je baarmoeder tijdens de zwangerschap heel groot is. Na de geboorte moet je baarmoeder dan meer zijn best doen om samen te knijpen om de wond (vooral de bloedvaten) vd placenta in de baarmoeder af te knijpen als het ware. Daarnaast als je vaker bevallen bent neemt de kans toe, omdat je baarmoeder dus voor de zoveelste keer is opgerekt en weer zijn best moet doen. de combi zwaar kind+ dat je voor de 4e keer bevalt is gewoon een verhoogd risico op. Daarnaast zijn er nog veel meer factoren die de kans op een fluxus laten toenemen (niet bij jou). Maaaaaar, als het 3 x goed is gegaan zou ik me deze keer niet heel veel zorgen maken. Ze monitoren het door de stand vd baarmoeder post partum regelmatig te checken en hoe hard hij is en het evt. Bloedverlies te wegen.
@Mich92 Maar mocht het wel teveel zijn, wat gaat er dan gebeuren? Dat lijkt me wel echt eng om mee te maken... Het is wel iets wat ik nu in mijn achterhoofd houd, ben er niet helemaal gerust op. Ken ook een aantal vrouwen met grote gezinnen en die hebben daar nooit last van gehad.
Als je wel teveel bloed verliest dan ga je naar de OK… mij heb het bij 1 bevalling gehad… eerst nog even 2 uur ofzo aangekeken hoe het ging met het bloeden en daarna dus naar de OK omdat het niet minder werd. Daar is de baarmoeder helemaal schoongemaakt. Er zat nog een placenta restje
@Biny Zo'n placentarestje, blijft dat ook achter door het niet goed samentrekken? Wel weer heel spannend zeg.
Elk ziekenhuis heeft zijn eigen protocol. Maar je kan medicatie krijgen voor het samentrekken vd baarmoeder. En nog belangrijker: een verpleegkundige zal je baarmoeder masseren op je buik. Als je echt teveel verliest ook medicatie voor de stolling van je bloed. Afh van of je placenta wel of niet geboren is/ en wel/niet compleet kan je nog voor OK. Maar nogmaals, het is 3 x goed gegaan en dat zegt ook wat over jou lijf!!! Maak je echt niet teveel druk.
Ik kreeg een spuit in mijn been om het bloedverlies te verminderen. Dat hielp goed. Bij de tweede moest ik hierdoor eigenlijk in het ziekenhuis bevallen maar omdat de bevalling zo snel ging ben ik thuis bevallen. Ze heeft die spuit toen preventief tijdens de bevalling gezet om het bloedverlies daarna te beperken en toen heel weinig bloed verloren.
Ik weet niet precies waar dat door komt…. maar ik zou je niet te druk maken hoor Het is niet de standaard ofzo dat je teveel bloed verliest gelukkig
Bij de derde had ik vrij veel bloed verloren. Dus bij deze de 4de meteen na de bevalling een medicijn gekregen oxytocine. Dat hielp goed ik heb maar heel weinig bloed verloren. Ze gaven me die medicijn uit voorzorg. Is dat geen optie?
Volgens mij kreeg ik die al bij alle bevallingen, ik dacht dat dat standaard was! (Een prik in mijn been) Kreeg je die oxytocine via infuus? Want ik was al ingeleid bij alle 3, wie weet hebben ze dat toen ook al gedaan...
Nee kreeg idd een prik in de been. Oke ik heb dat bij die andere niet gehad. Dus dacht dat het dan altijd wel zou helpen. Maar als je dat altijd al hebt gehad, niet dus.
Ik vind de uitleg van de gyn en van mich wel plausibel. Hier 3 macrosome kinderen en bij de derde ging het mis. Exact wat je gyn zei: hij trok niet meer samen. Een thuisbevalling was kritiek geweest.
Het zal misschien heus wel eens gebeuren maar ik vind het wel echt kwalijk dat je het gevoel krijgt niet zelf te kunnen kiezen. Je gynacoloog zou je moeten informeren over de mogelijkheden en de kans dat er iets mis zou gaan bij grote babies en meerdere zwangerschappen. Dan mag hij ook nog een advies geven wat hij zou doen en wat het eventueel minder voordelige, in zijn ogen, alternatief zou zijn. Zodat jij, op jou beurt zelf een geinformeerde keus kunt maken op basis van wat jij belangrijk vind. Als je 3 goed verlopen bevallingen hebt gehad van grote kinderen dan lijkt mij de kans op een fluxus bij een vierde vele malen kleiner dan dat je opnieuw een prima bevalling hebt. Als de statistieken zeggen dat je 5 tot 10% kans hebt op een fluxus in jou geval (ik zeg maar wat hoor) is dat voor jou dan veel of weinig? de vrouwen die het treft en waarbij de gyneacoloog heeft gewaarschuwd en zij dit advies hebben gevolgd zijn altijd dankbaar. De vrouwen die het advies volgde, een vreselijke bevalling hadden door medisch habdelen maar alles ging goed zullen zeggen, joh maak je niet druk en de vrouwen die kozen voor medisch en een prima bevalling hadden zullen zeggen better safe then sorry maar geen van alle zegt iets over jou bevalling. Ik ben vooral voor dat jou gevoel leidend is en de rest is advies, kansberekening en gevaar analyse. Maar jij kiest, altijd!
Het risico hierop is inderdaad wat groter als je al meerdere zwangerschappen gehad hebt, de baarmoeder kan dan soms wat moeilijker samentrekken. Wat ze dan doen is meestal je baarmoeder masseren, zorgen dat je blaas leeg is (een volle blaas kan er ook voor zorgen dat je baarmoeder moeilijker samentrekt), en medicatie geven. Welke medicatie hangt er ook vanaf of de placenta eruit is of nog niet. Er bestaat medicatie waarvan je baarmoeder een soort van weeën nabootst maar er bestaat ook de ook waarvan je baarmoeder net in de kramp gaat en niet meer ontspant tussenin. Deze laatste mag dus niet gegeven worden als je placenta er nog in zit want daarvoor heb je net de wee achtige samentrekkingen nodig. Deze medicatie kan gegeven worden via een infuus of via een spuit in je been. Wat ze ook doen is meestal vocht blijven zodat je bloedvaten goed gevuld blijven. Als de oorzaak is dat er nog een stukje placenta achtergebleven is dan ga je naar het ok zodat ze dat er onder narcose kunnen uithalen, maar ik heb ook al geweten dat ze dat op de verloskamer doen als iemand een zeer goed werkende epidurale verdoving heeft. Dat stukje zorgt er dan voor dat de baarmoeder ook niet hard genoeg samentrekt. Je baarmoeder moet bij elke volgende zwangerschap meer moeite doen om weer in vorm te komen, daardoor zijn naweeën vaak ook pijnlijker bij elke extra zwangerschap. Hopelijk heb je wat aan deze uitleg! Een Fluxus komt af en toe voor, maar over het algemeen kan men hier wel heel goed op inspelen. Als iemand thuis bevalt en een Fluxus heeft, heeft de verloskundige ook al wat basismateriaal mee om het eerste te kunnen opvangen zoals medicatie en infuus. Stel dat je een Fluxus zou hebben, lijkt het me wel zinvol om na een aantal dagen je bloed te laten nakijken op bloedarmoede, als je dat zou hebben kan je veel langer openblijven en moeilijker herstellen.ndat kan opgelost worden met ijzertabletten of infuus en in een erg geval een bloedtransfusie.
Ik wil als "ervaringsdeskundige" Fluxus postpartum en thuisbevalling je proberen gerust te stellen mocht het gebeuren. Zoals hierboven beschreven denk ik dat je risico niet perse enorm is (ik weet niet hoe groot je kindjes waren?), en ik ken ook genoeg mensen die 4 kinderen thuis hebben gekregen. Ik mocht zelfs nog een keer thuis bevallen na relatief veel bloedverlies. maar mocht het gebeuren, ze kunnen het echt heel goed controleren. Ook bij een thuisbevalling. De eerste keer zwaar kindje (4100) en blaas vol, naar het ziekenhuis met de ambulance en extra oxytocine via infuus gehad, daar aangekomen was het gestopt en trok de baarmoeder gelukkig samen. Ik ben zelf al die tijd bij geweest en voelde me prima, mijn idee was goed en ik had uiteindelijk minder dan een liter verloren en mocht nogmaals proberen thuis te bevallen. De tweede keer weer thuis bevallen, dit keer wel blaas goed leeg, weer een kindje van tegen de 4 kilo, maar een tweede keer is het risico op veel bloedverlies groter. Na de bevalling trok baarmoeder weer niet goed samen, in de ambulance, extra oxytocine mocht niet baten, op de ok inderdaad baarmoeder manueel leeg gehaald. Geen placenta resten gevonden (placenta resten kunnen zorgen dat de baarmoeder niet samen trekt), maar wel veel grote stolsels. Toen 1,7l kwijt, met ijzerpillen dezelfde dag weer naar huis. Ik weet niet of dit eng voor je klinkt, maar beide keren voelde ik me al die tijd prima en nooit het gevoel gehad dat ik in gevaar ben geweest. Ik herstelde prima en snel en mijn bevalling heb ik als heel fijn ervaren. Ik moet nu voor de derde uiteraard wel in het ziekenhuis bevallen omdat de kans heel groot is. Ik denk dat je zelf moet overwegen wat je fijn vindt, maar ik heb niet eerder gehoord van verplicht in het ziekenhuis bevallen omdat je eerder 3 zware kinderen hebt gehad. Doe wat goed voelt.
Ik heb onlangs mijn 4e kindje mogen verwelkomen. Toevallig een stuk zwaarder en groter dan zijn broers (P96, 4460 gram en 54cm met 40+1. Dat had niemand aan zien komen...) Alle eerdere bevallingen had ik niet noemenswaardig bloedverlies en nu zat ik tegen een fluxus aan. Ze hebben snel een injectie gezet om de baarmoeder sneller samen te laten trekken, baby lag binnen 10 minuten ook al aan de borst en de blaas hebben ze mbv een katheter geleegd. Hierna werd het gelukkig redelijk snel minder. Ik ben thuis bevallen, maar omdat ik mij ondanks het ruime bloedverlies en lage hb (zo bleek een paar dagen later) verder prima voelde, kon ik thuis blijven.