Dachten wij ook bij onze oudste. Zat ook in alle plusgroepen, klas overgeslagen, naar gymnasium gegaan. En nu gaat ze zonder diploma van de havo af, ze was doodongelukkig op school. Gaat een mbo opleiding doen die bij haar interesses past, waar ze minder opgejaagd wordt en via die route wil ze uiteindelijk haar creatieve droom najagen. Onze zegen heeft ze, een universitaire opleiding heb je niet per definitie iets aan in je latere leven...
Wat goed en wat fijn dat jullie daar zo instaan. Zal haar een paar hopeloze jaren schelen denk ik zo. Mijn zusje is na het vwo naar mbo gegaan, omdat ze graag met dieren wilde werken. Ze heeft alsnog hbo gedaan, maar werkt inmiddels toch weer met paarden haha. Daar ligt haar hart, dat is toch het belangrijkste. Ik denk ook dat je niet moet onderschatten idd hoeveel druk er soms op de kinderen ligt en niet iedereen kan daar even goed mee omgaan.
Ik heb nooit op kamers gewoond, woonde 30min van de universiteit dus zag echt de noodzaak niet om in een vies hok te wonen etc. Mijn ouders waren altijd zeer relaxed en het heeft me ook bergen met geld gescheeld. Ik ben ook echt het type niet voor een studentenvereniging en ik had dus ook niet perse de behoefte omdat ik gewoon in m’n eigen omgeving bleef. En wel de studie geneeskunde gedaan, maar dat betekend gelukkig niet dat je dan meteen bij een vereniging gaat, merendeel gaat dat namelijk helemaal niet. En ik heb heerlijk van het zgn studentenleven genoten hoor! betreft de kinderen, ik ga er echt niet bovenop zitten en mij maakt het ook niet uit welk niveau het uiteindelijk gaat worden. Als ze maar straks iets kunnen doen waar ze gelukkig van worden. En dat ze het fijn op school hebben. Als ik merk op wat voor niveau ze ook zitten en ze gaan er met de pet naar gooien ja dan ga ik wel kijken of er ingegrepen moet worden. Onze dochter is nog maar 6 en super leergierig loopt voor etc, maar we gaan nog wel zien of dag zo blijft. Zeker als ze gaan puberen. Mijn vriend heeft helaas niet meer dan z’n mavo diploma en uiteindelijk allerlei certificaten gehaald en werkt op universitair niveau. Maar die gaat er denk ik nog meer voor waken dan ik dat ze hun volle potentie gaan halen. Maar denk dat het ook begint met wat je aanbied en wat ze meekrijgen. Maar vlak het puberbrein straks niet uit. Je kan namelijk wel zeggen ik ga wel zorgen dat ze dat vwo wel gaan halen want dat moet gewoon gaan lukken, ik wens je veel succes met pubers die echt dwars gaan liggen en vol aan het puberen zijn. Zij moeten het werk uiteindelijk doen. We gaan het over een jaar of 10 wel zien hoe het hier gaat. Ook weer super benieuwd naar anderzijds!!!
Precies! Laten we trouwens vooral niet vergeten dat mbo niveau ook gewoon het gemiddeld niveau is Nederland is, 60/70%. Hbo/universitair is dus maar een klein onderdeel. Ik blijft het jammer vinden dat men altijd zo negatief is over maar een mbo opleiding. Ja ik heb universiteit, m’n zusje een mbo opleiding goud en zilversmid. Die is ontzettend gelukkig met haar baan en wat maakt ze mooie sieraden met inmiddels ook een eigen lijn.
Oh wow, droombaan lijkt me dat haha, helaas totaal niet creatief, maar als je zoiets kunt is dat toch super bijzonder? Ik ben het helemaal met je eens, er wordt veel te negatief gedacht over een mbo opleiding, terwijl het ook vaak nog eens heel belangrijke banen zijn. En dan het raar vinden dat er nu tekorten zijn, maar er wordt soms echt op je neergekeken als mbo'er. Dat is super triest.
Toch herken ik wel wat je zegt. Het klinkt misschien voor anderen als ietwat ‘pushen’, maar ik snap de insteek wel. Waarom? Omdat mijn ouders deze instelling zoals jij ook hadden en het is nooit overgekomen als dwingen of in hun pas lopen. Ze wilden gewoon het beste uit ons halen en dit was hun manier. Een manier waarvoor wij diep respect hebben en hadden. Voorbeeld: ik kon naar het VWO, maar ik was lui. Havo vonden m’n ouders ook prima als ik maar niet afzakte naar de Mavo. Niet dat er wat mis is daarmee uiteraard. Ze stuurden wel hierin. En de manier waarop zij het aanpakten en soms keuzes voor ons maakten heeft bij ons goed uitgepakt. Juist omdat het duidelijk was maar niet opleggend of met de zweep erover. Mijn ouders hebben ons wat ondersteund op de basis- en middelbare school. Gewoon om eruit te halen wat erin zat en niet omdat ze wilden dat we meer deden dan we konden. Maar dat is duidelijk denk ik nu. Lang verhaal kort: ik herken wat je zegt.
Ja ik ben dus totaal niet creatief en ook echt heel jaloers wat ze allemaal doet! ja blijf dat bizar vinden, ja het is maar mbo… nou zonder vakmensen valt de maatschappij uit elkaar mensen.
En laten we vooral NIET vergeten hoe ongelooflijk belangrijk de mensen met ‘maar’ een MBO opleiding waren en zijn tijdens de COVID crisis. Want zaten we niet allemaal te springen om mensen die een opleiding hadden gevolgd om goed met de handen te kunnen werken? En daarmee zeg ik niet dat alle (bijvoorbeeld) loodgieters MBO’ers zijn natuurlijk maar jullie snappen mijn punt vast
Dat je je VWO hebt behaald hoeft inderdaad niks te zeggen. Het is wel jammer dat er een verwachting aan hangt dat je ook daadwerkelijk naar de universiteit gaat. Zelfs het hbo wordt al als minder gezien, laat staan het mbo. Mijn vriend ging na het VWO naar Defensie. Niet voor een WO-studie, maar echt het veld in om het maar zo te zeggen. Kreeg hij ook een hoop commentaar op. Was zonde van zijn leervermogen etc. Uiteindelijk heeft hij daar meer geleerd dan een studie hem ooit zou kunnen bieden. Plukt hij nog steeds de vruchten van. Tegenwoordig werkt hij wel op hbo-niveau, maar de kantoortaken die daar ook bij horen vindt hij dan weer niks. Hij heeft dan ook gesolliciteerd op een functie waarvoor je ‘slechts’ mbo nodig hebt. Het is nou eenmaal niet iemand die constant op z’n reet in de boeken/onderzoeken kan zitten. Hij zou doodongelukkig worden in het academische wereldje. En natuurlijk is het prima als je wel goed in de academische wereld past, ik ben ook blij dat ze er zijn, maar het is wel jammer dat je die verwachting mee krijgt als je op het VWO zit. Vooral dat praktisch minder is.
Maar jij weet dus al hoe jij reageerde. Voor hetzelfde geld, had jij helemaal anders gereageerd op uw ouders. Vooraf uitspraken doen is gevaarlijker dan terug kijken naar.
Ja dat is toch triest? Dan ga je iets doen wat je leuk vindt, maar een niveautje 'lager' (rot woord), nou en?! Ik kan daar echt niet bij dat mensen daar zo op reageren.
Eens maar ik zie nu al zoveel verschillen in mijn kinderen en ik ga tot het gaatje, bij wijze van, om ze te stimuleren om een opleiding te doen die passend bij hen is. Of dat nou VWO of Mavo is. I don’t care. Want een kind dat de Mavo doet en eigenlijk VWO kan, kan zich op den duur gaan vervelen en gaat etteren. En daar wordt het niet gelukkig van. Dus een beetje sturen kan geen kwaad heb ik het idee. Net als dat als ik zie dat Ies bijvoorbeeld makkelijk het gymnasium kan, maar ze loopt op bepaalde vlakken heel erg achter die haar juist op een HBO studie zouden helpen, dan wil ik liever daarvoor kiezen. Ik zie het bij mijn stiefdochter. Die is zo slim, heeft een klas overgeslagen en heeft nu het gymnasium gehaald. Ik zou haar zo graag op het HBO zien. Maar dat mag niet. Ze loopt sociaal emotioneel gezien enorm achter en ik denk dat het HBO op dat vlak veel meer bij haar zou passen. Maar ja, wie ben ik in deze…
Ben er helemaal mee eens dat een gelukkig kind het aller belangrijkste is. Niveau zegt me niks maar hoop wel dat ze zich inzetten voor waar hun hart ligt. Dochter streeft carrière na die voor weinige weg is gelegd. Hierin steunen we haar maar willen dat ze hiernaast wel andere opleiding gaat doen. Dit ook omdat kans op voorkeur klein is, welke opleiding ernaast en welk niveau maakt me niet uit. Ze komt er wel als haar hart er ligt
Dat is waar. Vooraf iets uitspreken weet je nooit of dat uitkomt natuurlijk. Het ging mij alleen om de herkenning in deze en ik ga er, misschien juist omdat ik het zelf zo voel, vanuit dat ze weet waar ze het over heeft.
Eerlijk? Ik denk dat je stiefdochter meer kans heeft op aansluiting op de universiteit. Ik was helaas op een regionale scholengemeenschap terecht gekomen, juni-kindje en klas overgeslagen dus veruit de jongste, was verhuisd in de zomer voor de brugklas dus kende letterlijk niemand, en vond maar moeilijk aansluiting. En toen zat ik in de zesde in de landelijke finale van de biologie-olympiade. Zoooooo wat een ervaring, een hele groep van nerds zoals ik! Geweldig. En die nerdjes vinden elkaar op de universiteit, waar ze op het HBO meer waarschijnlijk nog steeds buiten de boot valt.
En die zat dan (theoretisch) bij mijn broer die op vmbo kader is begonnen Andere weg, zelfde doel en hopelijk beide gelukkig met hun werk Zoals het er nu uitziet heb ik 2 havo-ers waarbij ik verwacht met hoe ze nu zijn dat de oudste naar mbo/handenwerk gaat en de tweede hbo/denkwerk. En ik vind beide prima als ze daarna op een eerlijke manier hun boterham kunnen verdienen. Al zal ik wel proberen te stimuleren om het vo "zo hoog als mogelijk zonder ongelukkig zijn" te doen. Als vwo met hoop stress en tranen gaat dan liever havo "met 2 vingers in de neus". Overigens zijn wij ook geen goed voorbeeld dat leren nut heeft man van 2havo naar 3vmbo waarbij hij vaker niet dan wel op school was. Uiteindelijk met thuiscursus en werken schipper geworden. Ik van 2havo naar 3vmbo naar mbo4 naar mbo3 om met mbo2 school te verlaten en daarna ook thuiscursus schipper. Ik verwacht dat dit nog tegen ons gebruikt gaat worden