En nog eentje in dezelfde categorie : Hoe dan??? Achter alles wat verbazing opwekt. Hoe dan? Hoe dan? Hoe dan? Hoe dan? En het klinkt nog het domst uit de mond van een volwassene.
Om te gieren dit topic ! mijn grootste ergernis is ook wel het me —> mijn en als/dan verkeerd gebruikt.
Nog een ergenis van mij. Mensen die overal Engelse woorden tussendoor gooien. Nee, het klinkt of staat niet hip. Het klikt alsof iemand vlot over wil komen.
Spellingsfouten zijn bij mij niet eens zozeer een ergernis, helemaal als ik weet dat diegene er niks aan kan doen. Als ik bv lees 'me moeder' kan ik er nog wel overheen lezen, maar bij meerdere fouten in één zin/tekst wordt het wat gecompliceerder voor mij. Ik noem het maar omgekeerde dyslexie, maar een zin met teveel fouten, gebrek aan interpunctie etc. begrijp ik gewoonweg niet meer. Een zin met 'na' ipv 'naar' kost mij veel puzzelwerk. Wel wat ergernissen: Me-time, toxische relaties, kids, dinnie, heul ipv heel (zonder schrijffouten kan je ook supergrappig zijn), managerstaal (daar begrijp ik helemaal niks van!), leef en laat leven, dat is niet zo mijn ding, nomnomnom, alles in verkleinwoorden schrijven (schooltjes e.d), Engelse woorden in een Nederlandse zin en al helemáál wanneer dit Engelse woord is vernederlandst ('exposen'). Verder regionaal taalgebruik, zoals: ik kon haar, ik ben aangereden (als niet-Brabander schrik ik van zo'n zin ), hij heb/ik gaat, alle mogelijke varianten op 'julder', vijf week, etc.
Oh ja, er schiet me nog iets te binnen: Termen als vegetarische kip, spek, e.d. Kip is per definitie niet vegetarisch. Noem het dan gewoon nep/namaak kip of sojastukjes of weet ik veel. Maar vegetarische kip is voor mij een joekel van een contradictio in terminis.
Ik gebruik patat en friet schaamteloos door elkaar en snap heel eerlijk ook niet dat daar een issue bij is. Maar goed, irritaties zijn nou eenmaal persoonlijk. Volgens mij was het ooit patat frites, oftewel gefrituurde aardappel. De een noemt nu alleen nog het aardappel gedeelte en de ander het frituur gedeelte. Mijn logica zegt me dan dat patat dan eigenlijk veel logischer is om te gebruiken, want dat verwijst naar het product terwijl friet tegenwoordig van alles kan zijn, bv zoete aardappel, pastinaak, knolselderij, etc. https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artikel/1001746/wat-het-nou-patat-friet
Bij mij komt de ergernis vooral omdat ik als kind altijd werd uitgelachen door familie in Twente ("dat wicht uut 't zuuden noemt ptat friet") . En, sorry voor de Twentse dames hier, maar ik vind Twents gewoon erg dom overkomen. Dus daar associeer ik het woord patat wel mee
'Had geweest' in een zin. Als in: 'Dat had leuk geweest.' Of zoiets. Ontzettend kromme zinnen, ik vind het echt nagels op een krijtbord. Schijnt iets Noord-Hollands te zijn, ooit gehoord??
Oh dat is wel heel suf… En nou moet ik meteen bekennen: ik vind de meeste dialecten niet om aan te horen
Vind ik altijd lachen in oude Carry Slee boeken, 'Michiel, we eten vanavond patates frites, hoi!' Edit: ik maak daar met voorlezen frietjes van.
Ik wordt Ik vindt Betekend etc Oh en ik het er over heb.... De afkorting 'ect'... het is etcetera, niet ectetera 'Ik kom er niet aan uit'
Hahaha, dat klinkt dan weer extreem correct, over the top zelfs, terwijl het eigenlijk gewoon de enige goede manier is
"Ik vind daar iets van" "Met alle respect, maaaaaaar.." Taalfouten als me/mijn, hun/zij, zowezo en varianten, mits/tenzij Ongi