Net afscheid genomen van m’n moeder. Ik zie haar 3 WEKEN niet Ze gaat morgen op vakantie en wij donderdag. Elk jaar weer koop ik een ticket voor haar om over te komen vliegen als wij in Zuid Frankrijk zijn, maar dit jaar gaat ze tegelijkertijd met ons (met mijn zusje en haar gezin en m’n tante). Zij konden niet anders omdat m’n tante oma wordt en m’n zwager opeens geen vrij kon krijgen over 3 weken (eigen zaak enzo). Ik heb net serieus zitten huilen bij haar en zij natuurlijk ook omdat ik verdriet heb. Ik zie m’n moeder en zus verdorie 3 weken niet en sommigen zullen me misschien een aansteller vinden, maar ik vind dit dus echt heel moeilijk
Volgens mij moet iemand die deze foto gezien heeft eerst een melding maken bij Facebook voordat ze actie ondernemen. Geen idee of je profiel op openbaar staat? Want anders is het iemand van je 'vrienden' geweest.
Ik zie mijn ouders soms een jaar niet (wonen niet in Nederland, gedoe met corona etc), het went vanzelf. Maar ik hoop dat je alsnog lekker van je vakantie kan genieten. Misschien is regelmatig beeldbellen met je moeder een kleine vervanging? En anders kom ik wel een fles homemade limoncello brengen, wordt ook vast gezellig.
Ik snap je zoooooo goed! Maar ik huil al als ik afscheid moet nemen voor een weekend Texel. Ben gewoon heel emotioneel.
A) hoe komen ze er op B) loopt daar geen medewerker ofzo? C) Hebben ze dan wel braaf het autostoeltje nog tegen de richting in, in de auto, omdat dat "zooooo veiliger is". Niveau bord voor de kop is wel naar nieuw level gestegen...
Nou de mijne zit een paar weken +-150 km verderop ipv 7 minuten rustig wandelen. Ik hang ook de vlag uit als die weer terug is (heb dr zondag voor t laatst gezien, waren een paar dagen komen logeren). Ik voel me soms net een schaapsherders hond. Als de roedel weer op zn plek is, is t goed maar zo ver van elkaar vind ik t maar niks. Niet dat 150km nou zo ver is feitelijk, maar buiten mn comfort zone van "normaal".
Wat is er mis mee? Zien er toch goed uit of was de smaak minder? Als je een uitsteker hebt zien ze eruit als van de markt. Mijn stroop was de eerste keer zo hard dat je bijna je tanden brak Wel recept gebruik jij?
Nou ja zeg!!! En geen enkele medewerker had bedacht dat het een dom idee is? Hier zagen we van de week een persoon op de bijrijdersstoel en een baby in een draagdoek. Geen idee waar die mensen zijn met hun hoofd
Dan nemen we daar het stroop recept van over Wij zullen binnenkort ook maar weer eens wat recepten voor stroopwafels testen.
Ik heb gisteren voor het eerst gesprek gehad met de praktijk ondersteuner. Even alles helder maken. Zo verdomd onzeker als Moeder. Altijd bang het niet goed te doen. Mijn man is een ex pleegzorg kind. Helemaal terecht dat hij uit huis geplaatste Is. Maar daardoor is er ook een angst dat we niet goed genoeg zijn. Zo stom. Ik heb zowiezo een angst de jongens kwijt te raken. Op welke manier dan ook. Iedereen verteld me juist altijd hoe goed we het doen. Dit staat ook in verslagen vanuit het ziekenhuis etc. dat we zulke fijne en betrokken ouders zijn. Meer dan toch die angst.....
Ik heb morgen een gesprek met veilig thuis omdat school een melding gedaan heeft...passieve verwaarlozing noemde zijn juf het in het verslag.Voelde als een mes in mijn rug omdat ik juist hulp inschakel als mijn zoon het nodig heeft.Ook al hoor ik van diverse mensen om me heen dat ik het goed doe en ik in het verleden een compliment kreeg van de kinderbescherming en andere hulpverleners maakt dit me toch enorm onzeker.Ik probeer te luisteren naar mijn eigen omgeving en naar mijn gevoel .Als jullie te horen krijgen dat je goede ouders bent, print het uit en plak het op de koelkast, het word je niet zomaar verteld hoor!
Er stomd gewoon een medewerker. Echt zo raar! Dat mensen het zelf ook een goed idee om hun kindje mee te nemen in zoiets, heel bijzonder wel.