Ik vind dit ook heel veel, maar het opvallende is, ik ken volgens mij niemand die deze klachten heeft, maar ik ken heel veel mensen die covid hebben gehad (meer wel dan niet, behalve mijn familie)
Ik ken 1 iemand met zo felle klachten waardoor werken nog steeds niet mogelijk is en een paar mensen met geur en smaak verlies maar die gaan gewoon werken. Als smaak en geur verlies de meest voorkomende is (kan ook anders zijn) dan zal het probleem ivm werk enzo wel meevallen denk ik. Al de rest is niets nieuw. Iemand met griep, cmv, .... kan ook langdurige klachten hebben.
Dat is t enige wat je kan doen, proberen t bij jouw huis te laten eindigen, als je t al opmerkt. Het is dat ik R. testte omdat hij een kuchel had die ik niet herkende van zn reflux anders had ik t vermoedelijk niet eens geweten. Ja hij had wel diarree en was niet zo fit, maar ook net gevaccineerd (rvp) en tandjes onderweg dus die link leg je dan ook niet zo snel. Verder kwamen we zo goed als nergens, behalve bij die CB medewerker die dus positief bleek.
Hier was het in november snel duidelijk toen bijna de hele klas bij zoon positief testen. En daarna wij alle 5. In maart getest, omdat ik die week meerdere positieve contacten had en bleek toen positief. Niemand besmet die keer, ook niet in het gezin terwijl we geen afstand hielden. Paar weken terug dochter positief na kamp, maar zonder afstand ook is de rest niet positief geweest. Terwijl we de eerste keer binnen een paar dagen alle 5 besmet waren.
Hier idem. Maar waarschijnlijk zullen mensen met restklachten eerder meedoen aan zo n onderzoek dan mensen zonder.
Ken je ze niet? Of weet je niet wat voor klachten ze hebben? De meeste mensen vertellen niet iedereen over hun klachten. Zeker als het van buitenaf niet zichtbaar is.
Ik ken er toch aardig wat, maar allemaal werkgerelateerd en een juf bij zoon op school. Eén collega die elke middag als hij thuiskomt een uur moet slapen om de dag vol te houden. En een leerling met hetzelfde (tiener). Van degenenen van wie ik het weet, weet ik ook dat ze wel behoorlijke klachten hadden van corona. Dus niet heel mild. Restklachten zijn dan vooral vermoeidheid en (heel naar) pijn in de longen.
Mijn vriendinnen en hun gezinnen ken ik goed genoeg om te weten of ze (rest)klachten hebben. Ook collega’s zijn allemaal weer heel snel aan het werk gegaan of hebben doorgewerkt en hebben aangegeven weer fit te zijn. Het wil natuurlijk niet zeggen dat dit representatief is. De meeste mensen om mij heen hebben de Alpha en Delta overgeslagen, wellicht dat daar een groot verschil in zit. Maar ik vond het toch opmerkelijk.
Ik ken wel een aantal mensen met (forse) restklachten. Variërend van na twee jaar nog niets ruiken en proeven tot heftige vermoeidheid waardoor en volle werkdag niet mogelijk is. Maar ook langdurige kortademigheid en spierpijn. Nu maakt het wellicht ook uit wat voor werk je doet, ik werk in een verpleeghuis, dat is lichamelijk ook pittig werk, wellicht dat mensen die een zittend beroep hebben, in het dagelijks leven minder hinder ervaren van lichamelijke klachten en het er daarom minder over hebben.
Ik ken ook meerdere mensen (ook jonge gezonde) die na maanden nog rest klachten hebben. Die oa niet volledig kunnen werken, vermoeid zijn, 1 zelfs ineens aan het stotteren (loopt bij de neuroloog) etc. Maar de meeste mensen die ik ken zijn een paar dagen grieperig geweest en dat was het. Maar neemt niet weg dat er dus wel mensen zijn met zware klachten die maanden later nog niet weg zijn. Dit was wel voor de omnikron. Dus hopelijk komen de nieuwere gevallen er makkelijker vanaf.
Mwah bij ons kantoorwerk en juist de concentratie en denkvermogen is bij sommigen echt aangetast. Of moeten ze weer opbouwen en werken houden dat geen dag nog vol. Denk dat zowel lichamelijk als mentaal er flinke rest klachten zijn.
Ik denk ook dat er een groep mensen is bij wie de restklachten meer oorzaken dan alleen covid. Ik ken een aantal mensen die extreem bang waren om het te krijgen (gewoon gezonde jonge mensen) en toen ze het eenmaal kregen, hadden ze ook alle symptomen en veel langer last dan anderen. Mogelijk dat alle covidstress/-angst er toen ook uit kwam.
Klopt. Ik kon ook gewoon doorwerken met de alpha variant. Vanuit huis en minder uren dan normaal omdat we toen nog compensatie kregen voor begeleiding van thuisscholing. Thuisscholing lag wel een beetje op z'n gat en er zat gelukkig een lang weekend tussen (pasen). Dus mijn collega's hebben niks aan mij gemerkt, tot ik een half jaar later ineens volledig door m'n hoeven ging van vermoeidheid.
Maar is dat dan door de covid of door alle ‘ ‘stress’ van de lockdown enz. Dat zijn natuurlijk ook niet de optimale omstandigheden om te herstellen en vreten sowieso je energie.
Ik heb ervaring met burn out. Dit was ook het eerste wat de huisarts opperde yoen ik bij haar zat. Dus ook echt niet raar dat je dit denkt . Maar Nee. Duidelijk compleet verschillend. Bij vermoeidheid door burn put/ stress gast mijn hoofd op hol. Voortdurende discusies met mezelf. Denken dat ik niks goed doe. Extreem onzeker. Maar niks van dat allemaal. Ik had zin in werken. Voelde me goed over mezelf. Maar kwam totaal niet vooruit en bij de geringste inspanning buiten adem en pijn op de borst. Bij burn out was mijn uitweg juist naar buiten en hardlopen. Dat heeft me er bovenop geholpen. (Voorjaar 2020 liep ik gemakkelijk 10 km). Na covid (april 2020) ben ik nog steeds pogingen aan het goed die conditie terug te krijgen. Gisteren trots omdat ik 3x 5 minuten heb volgehouden. Verder kan ik mezelf echt niet meer ziek noemen hoor. Ik functioneer prima als normale niet-sportieve wel-prikkrelgevoelige 46- jarige. Maar ik mis het sporten/hardlopen wel. Net zoals mijn man ook weer prima functioneert, maar nog steeds niet normaal ruikt. (Sommige dingen wel, andere totaal niet)
Ik ken ook maar 1 iemand met langdurige klachten na COVID, maar die is inmiddels ook wel weer helemaal de oude. Verder alleen ik zelf. Ik heb een half jaar echt wel flinke restklachten gehouden, (ik had het ook best zwaar te pakken) die uiteindelijk met acupunctuur verholpen zijn. Nu is er maar 1 ding over en dat is dat mijn ademhaling nog steeds heel makkelijk van de regel raakt. Ik merk het aan de pijn in de spieren om mijn longen heen. Die verkrampen regelmatig en dat is het teken dat ik het niet goed doe. Meestal eerder door stress dan door fysieke inspanning trouwens. Inmiddels weet ik ook hoe ik het moet oplossen en zakt het dan na een paar minuten weg. Maar verder ben ik fitter nu dan voor Corona. Ik ben ruim 8 kg afgevallen, loop met gemak 5 km hard en voel me echt gezond en fit nu. Vorig jaar om deze tijd was ik een wrak.
Ik heb het tegenovergestelde van klachten. Het begon bij mij na de eerste vaccinatie. Twee dagen na de vaccinatie ineens veel meer energie. Na de tweede hetzelfde meegemaakt. Zal helemaal tussen mijn oren zitten ( want het is niet logisch dat het door de prik komt) Toen de eerste keer corona. Niet super erg ziek geweest. Last van mijn nek en spieren in mijn ogen. Die twee klachten hebben in totaal 10 dagen geduurd. Maar ook weer na de eerste keer corona het gevoel dat ik veel meer energie had. Minder last van mijn hormonen, migraine is minder heftig en ik sport met gemak 5 dagen in de week zonder de spierpijn die ik daarna vaak had. Tweede keer corona was ik alleen een halve dag heel moe. Verder geen klachten. Het zal toeval zijn, misschien de rust van het eerste coronajaar, verandering in hormonen omdat ik ouder word, minder stress... Mensen met long covid in mijn omgeving ken ik niet. Ik ken wel nog mensen die het nog niet hebben gehad.