Ja het zit me niet helemaal lekker. Hij heeft wallen onder zijn oogjes. Dit was vanmorgen ongeveer anderhalf uur na zijn nacht van 12 uur. Hij speelt lekker en dan opeens wil hij zijn speen en doek en wil hij hangen. Normaal geef ik hem zijn speen niet buiten maar hij is ziet er zo moe uit. Ik vind het gewoon zielig
Hij is eigenlijk constant moe. Hij begint de dag zeg maar op 50% en dat gaat dan redelijk snel naar beneden. Hij heeft wel oplevingen, dan legt hij zijn speen en doek weg, gaat lekker spelen of rennen, maar van korte duur. Lopen wil hij na 5 minuten gedragen worden bijv. Ik heb niet het idee dat hij een slechte conditie heeft. Hij kan als hij zich goed voelt een half uur in de speeltuin spelen, of een kwartier op de loopfiets. Na zijn slaapje zit hij vaak dan weer op 50%. Echt uitgerust en echt goed wakker en goed geluimd is hij in weken (of eerder maanden) niet geweest.
Ik herken je gehele post als in dat het exact klinkt als onze 4,5 jarige dochter toen ze nog ietsjes jonger was. Vooral dat binnen 10-30 minuten na het wakker worden al weer zo moe zijn en dat ze na 5 minuten lopen het echt al nodig had om getild te worden (en nee, niet omdat wij haar verwenden daarin). Pas sinds een maand of twee lijkt ze eindelijk ietsjes meer energie te hebben, maar zoals ik de tomeloze energie ken die veel kleuters hebben is het echt bij lange na niet hoor. Het is lastig wel hè..
Ja, ik vind het echt wel lastig. Vandaag zag hij er niet zo moe uit, hij was ook lekker aan het spelen. Weinig vermoeide momenten. Op de terugweg wou hij wel gedragen worden maar ik had niet het idee dat hij super moe was of zo. Bij thuiskomst op bed gelegd en 5 uur geslapen!
Zo hé, dat is echt wel flink ja! Nog andere dingen waar je dat aan zou kunnen linken, in de zin van: drukke dagen gehad, slecht geslapen vannacht, warmte, mogelijk ziek aan het worden? En in de avond: dan ligt ie er weer om gewone bedtijd in en slaapt dan ook meteen?
Een keer flinke klap op zn longen gehad allicht? G. was na dr RS episode toen ze 18mnd was ook heel lang absoluut niet fit. Ook elke kuch die voorbij kwam in t kdv had ze last van en was ze weer de pineut en kreeg ze weer een schop extra naar beneden qua energie. Nu is zij wel hyperdruk van zichzelf dus een buitenstaander ziet dat niet direct, maar als je dr kent was ze echt behoorlijk snel afgedraaid, voor HAAR doen. Met 3 jaar kreeg ze nog eens een flinke benauwdheidsaanval en heeft toen onderhoudsmedicatie gekregen een tijdje, daar had zij veel baat bij (wij iets minder lol vanwege de bijwerking omtrent slapen). Maar je zag dr weer in dr normale vrolijke energieke doen terugkomen, ontwikkelingen gingen weer lekker op tempo en ze ondernam weer dingen.
Het lijkt niet uit te maken of hij een drukke of rustige dag heeft. Ik heb ook niet het idee dat hij ziek aan het worden is. Hij is wel veel ziek geweest in de winter en lente maar nu ook al twee maanden of zo niet. Gister ging hij wel later naar bed want hij was pas om 18.30u wakker natuurlijk. Maar hij slaapt vaak bijna direct, slaapt ook goed en heel diep. Hij heeft denk ik in januari covid gehad. Niet getest maar wij (ouders en grote broer) hadden het allemaal. Die winter is hij sowieso veel ziek geweest. Veel verkouden, koorts, toen covid, toen een astma aanval, toen waterpokken. Tussendoor ook veel verkouden geweest met koorts. Ook schijnbaar meerdere oorontstekingen gehad waar we niets van hebben gemerkt. de kno arts zag oude ontstekingen zitten welke zijn gehoor bijna volledig geblokkeerd hebben. Aan beide oren. Hij heeft dus een best heftige winter en lente achter de rug. Dat hij meer sliep toen was niet gek. Maar nu is hij al 2 maanden of zo niet ziek geweest maar hij blijft moe en lijkt zelfs moeier te worden imo. Hij valt in slaap op de creche, maakt dutjes van 4 of 5 uur naast een volledige nacht van 11 of 12 uur. Hij heeft geen hoest of iets. Hij eet goed en gevarieerd, groeit goed. Ontwikkeling staat wel al een tijdje stil. Sinds de winter. Alleen dus moe.. en super prikkelbaar.. en weer ontzettend doof. Hij heeft dus wel ergens tussen april en juni een oorontsteking gehad want in april was hij schoon en sinds juni is hij weer steeds dover aan het worden. Goed.. lang verhaal. Snap dat jullie het ook niet weten hoor, maar voor mezelf ook wel fijn om het allemaal even langs te gaan en op papier te zetten
Zouden die ooronstekingen m dan niet kunnen vermoeien vraag ik me af. Lijfje is toch bezig met die troep uit t systeem te werken. Hier gaat t ook vrij ongemerkt, dochter heeft 1x geklaagd over dr oor en dat was de keer dat er troep uit kwam. Maar laatste nacontrole was t nog dof (beide oren ipv 1 waarvan de onsteking er uit kwam zetten). Vraag me af hoeveel we daarvan gehad hebben die niet zo overduidelijk waren en dat ze niet selectief doof was maar echt lastig hoorde. (Alhoewel t knisperen van snoeppapiertje wel overal doorheen komt)
Dat zou kunnen, dat zijn lijfje ondertussen hard bezig is. Gek hè dat die ontstekingen ook onopgemerkt kunnen komen. Ik dacht altijd dat oorpijn verrekte zeer deed maar de kno arts zei dat dat niet altijd zo hoeft te zijn. Ja blijkbaar dus. snoeppapiertjes hoort hij ook niet hier. Hij hoort echt heel erg weinig. Als ik roep “RÉMY!!” dan reageert hij pas, en zelfs dan niet eens altijd.
Ah dan zal t hier overwegend selectief zijn, ik test t altijd maar ff. Dr vader is KNO draaideurklant geweest tot zn 10e, toen was die buis pas volgroeid en kwam er een einde aan de doorlopende ooronstekingen. Kleine man weten we ook nog niks van dus die vliegvakantie naar Spanje lieten we dit jaar maar aan ons verbij gaan. (Normaliter gingen we met de bus maar met G. alleen al doe ik dat de rest van de passagiers niet aan, nog maar niet te beginnen over t gesnurk van ml...) Edit: mijn man werd als kleuter ook geregeld nog een dag thuis gehouden om bij te slapen, die trok de hele week kleuterklas echt nog niet. En dat heeft best lang geduurd en had niets met wennen te maken, hij was gewoon echt versleten.
Onze oudste zoon bleek Pfeiffer te hebben. Hij was toen 3 of 4 jaar. Kan dus ook zomaar. Ik zou misschien toch een keer een bloedtest laten doen. Ook omdat ik in je woorden al lees dat dit je verontrust. Moedergevoel. Altijd volgen. Succes!
Maar werd het bloed geprikt met een andere reden en dat daar toevallig Pfeiffer uit kwam dan? Hier willen ze er namelijk niet aan: bloed prikken omdat ik vermoed dat er wat aan de hand kan zijn waardoor onze jongste zo moe is. Pas als ze dat met ruim 5 jaar nog is willen ze eraan. Tot die tijd is heel normaal aldus de HA, dus vandaar dat ze dan liever geen bloed prikken omdat dat heel pittig is voor kinderen.
Ja zoiets zou ook kunnen inderdaad. Als ik Google dan kan het een tekort zijn van iets (ijzer, vitamine) , groei/ontwikkeling , een virus , herstellende van een virus , long covid , of gewoon niets. Vanalles mogelijk dus. Eergisteren en gisteren had hij goede dagen. Hij zag er wakker uit. Gister na zijn slaapje wel verhoging maar dat heeft hij vaker, hij zweet ook veel tijdens zijn slaap dus ik denk dat hij het gewoon warm heeft dan. Vanmorgen zag ik wel weer wallen maar hij zag er nog opgewekt uit. We gaan het zien vandaag!
Pittig misschien, maar hij heeft het prima doorstaan. Beter dan ik dacht. Wel met papa. Ik ben er niet zo goed in Hij moest ook best wat buisjes. Maar dus inderdaad vanwege zijn vermoeidheid en die wallen onder zijn ogen. Ze hebben toen op meerdere dingen getest. Waaronder Pfeiffer, bepaalde vitamines, maar ook bloedarmoede en leukemie (geloof ik). Ik ben van mening dat als je al lange tijd merkt dat er iets niet helemaal in de haak is, toch we belangrijk is om dat verder te onderzoeken. Ik vind het wel vreemd om er een leeftijd aan te hangen. De medische reden is toch het belangrijkst lijkt me? Mijn huisarts heeft nooit een reden bedacht om het uit te stellen of zo. Nooit over gehad. Gewoon: hup, even kijken of er niks ernstigs aan de hand is.
Het kan iets eenvoudigs zijn ja, maar het is wel belangrijk en fijn om bepaalde dingen uit te sluiten lijkt me. Ook als het om een vitaminetekort gaat omdat er dan supplementen gegeven kunnen worden en zo. Succes en beterschap voor je kereltje!
Update: Aan beide oren weer heftige infecties welke zijn gehoor aantasten. Morgen gaan we bloedprikken op ijzer, enz. In september een afspraak in het ziekenhuis voor buisjes. En in januari een afspraak om zijn gehoor te testen. ik vind het zo gek; hij heeft dus elke keer oorontstekingen zonder dat hij ziek is of pijn heeft.
Die oortjes dan toch. En ook geen koorts dan? Bij onze oudste merkte je vooral daaraan dat hij iets had. Hij voelt ook amper pijn. Niet alleen op vlak van oren maar algemeen. Breuk, verzorging na ingreep, brandwonde,.... Geen reactie.
Nee geen koorts gehad ook. Hij heeft geen hoge pijngrens of zo. Gewoon normaal denk ik. Laatst gleed hij uit en viel met zijn rug op een randje, daar moest hij wel om huilen en zit nu een mooie blauwe/rode plek. Misschien zitten die ontstekingen op een plek die geen zeer doet of iets?
Dag 4 van de AB en we hebben een ander kind! Opgewerkt, minder slaap nodig, alert, zowaar vrolijk! herhaalt woordjes, gebruikt woordjes. Uit het bloedonderzoek kwam niets. Ijzer netjes, HB ook. De arts heeft ook getest op algemene bloedwaarden zoals witte en rode bloedlichaampjes (je wil tenslotte ook de echte enge dingen uitsluiten) en die zijn gelukkig ook allemaal mooi. Een gezonde jongen dus. We denken dat zijn oren een grotere aanslag zijn op zijn energie en algemene gemoedstoestand heeft dan dat we dachten. Omdat hij geen pijn heeft merk je niet dat hij met ontstekingen rondloopt, ik heb het onderschat want je went er een soort van aan? Maar ondertussen hoort hij erg weinig en ontwikkelt er niets op taalgebied.