sterkte! Ik heb dat ook zo in mijn hoofd.... please voor januari zwanger. Wil niet weer niet zwanger een uitgerekende datum doormaken. Onze zoon was 3,5 toen ik zwanger raakte en dus de 4 gepasseerd toen zn broertje werd geboren... al die tijd hoopte ik bedje doorschuiven maar er was niets om door te schuiven en hij groeide en groeide maar dus kreeg toch zn kinderkamer... en de babykamer was weg. Op zolder Nee t went niet helaas. Knuffel voor je. Zo rot dat t weer niet is gelukt
Uggh - ik voel je helemaal. Heb zo veel spul inmiddels nu in kasten staan voor die 'hopelijk nu ooit echt' tweede. Pfff.
Hebben jullie misschien nog tips voor vitaminepillen nu? Ben bijna door m'n standaard davitamon foliumzuur/zwanger pillen heen en zat te denken dat ik misschien over moet stappen naar iets anders... Hoop dat m'n ovu weer gauw komt - merk wel dat ik het lastiger vind elke maand om hoopvol te zijn... Vind t nu alweer veel te lang duren...
Ik heb de kruitvat zwanger met omega-3. Omdat wij niet vaak vette vis eten. Maar hiervoor ook andere gehad zonder omega-3. Tips? Nee niet echt dus. Dat hoopvol blijven is wel een dingetje ja. Heel begrijpelijk en erg vervelend. Hoop dat je snel je ei vind en de hoop weer een beetje terugvind.
@GroeneBomen wat heftig toch.... @Liz19866 ik heb die van kruidvat ook, maar tot ik zwanger ben slik ik alleen foliumzuur van ah bij. Verder zijn wij aan het genieten van een heerlijke vakantie/roadtrip door Scandinavië. Was een bucketlist dingetje en nu met die kleine smurf kwam t wel goed uit. Ik kan zeggen, het is mooi! Het is voor ons wel 1malig; we zijn niet dolverliefd op de regio, maar genieten wel. En de lagere temperaturen zijn ideaal op dit moment (waar wij nu zitten was t vandaag max 23 graden).
Haai, Ik kom (even) meekletsen. Ik ben precies 2 weken terug bevallen van onze A* na een zwangerschap van 15 weken. We willen heel graag nog een kindje, maar weten niet zo goed wanneer we weer wollen proberen. Mijn hart zegt nu meteen, mijn hoofd heeft heel veel twijfels. Zoals, wil ik zwanger zijn tijdens de uitgerekende datum van A*. Maar ook; het duurde meer dan een jaar dat we Wanger werden van A*, ook M duurde 1,5 jaar.. als we wachten, zijn we misschien ineens wel weer 2 jaar verder. Dus.. ik weet het nog niet. Ik heb iig besloten het nu niet uit de weg te gaan (dus geen anticonceptie) maar ook nog niet actief te gaan met ovulatietesten en zelfinseminatie (lang verhaal)
Heftig @Nixter... Ik snap je twijfel. Ik had zelf na Mason heel erg de drang om juist wel weer zwanger te zijn tijdens mijn uitgerekende datum, dat was ik uiteindelijk wel, alleen wist ik het pas 10 dagen later. Ook wilde ik heel graag dat een 2e kindje geboren zou worden voor Mason jaardag. Die kans leek heel klein, maar onze 2e (Timothy) regelde dat prima zelf, doe werd 1 dag voor de jaardag van zn broer geboren. Verder alles rustig hier, aan het genieten van onze vakantie. Er is zo veel moois te zien!
Heel heftig @Nixter sterkte Ik had zelf ook heel erg de drang om weer zwanger te zijn tijdens de uitgerekende datum. En als alles goed mag gaan, ben ik dat ook.
Nog gefeliciteerd met de geboorte en ook gecondoleerd vreselijk dat het op zo'n termijn nog mis gaat. Verwacht je ook niet Ik heb de uitgerekende datum helaas niet zwanger gehaald, ben toen heeeeel diep gegaan en ptss kwam weer naar boven van alles maar ergens was het ook goed: heb pas toen het echt kunnen verwerken met hulp van psych. Bbz met 9 weken, geen vruchtje om afscheid van te nemen, niet zwanger raken... was zwaar. Maar toeval was dat ik.zwanger raakte ongeveer een jaar na de afschuwelijke bbz. Dus mijn uitgerekende datum van toen, werd mijn bijna mijn bevaldatum. Hopelijk nu niet weer de uitgerekende datum niet zwanger passeren aangezien ik weer in mei zwanger raakte en weer geen baby kreeg in januari. Dat vond ik wel echt heel zwaar: weer een zwangerschap in mei en alweer geen kindje ervan. Grootste voordeel van meer tijd ertussen? De nieuwe zwangerschap ging ik mentaal goed in. Achteraf was het helend dat ik zo diep ben gegaan op de uitgerekende datum
Welkom @Nixter en zowel gefeliciteerd als gecondoleerd. Ik snap je twijfels, aan de andere kant (en zo denk ik ook over maanden overslaan i.v.m. kans op feestdagen kindjes enzo): sturen kun je het uiteindelijk toch niet volledig. Dus, zodra je er mentaal klaar genoeg voor bent (want wanneer ben je dat nu echt, ik weet het zelf nog niet), zou ik het gewoon lekker proberen en zien zoals het loopt. Met een bevalling op deze termijn is een nieuwe zwangerschap toch wel moeilijk en confronterend en eng, daar doet volgens mij wel/niet zwanger zijn tijdens een "verlopen" uitgerekende datum niets aan.
Hoop niet dat jullie het vervelend vinden maar wil toch even delen dat mijn echo goed is! Gelukkig dus in de baarmoeder. Hartje klopte nog niet maar dat hoeft ook nog niet met dit termijn. Volgende week weer een afspraak en hopelijk dan een kloppend hartje. Ook weer spannend maar voor nu gerustgesteld.
Fijn dat je wat gerustgesteld bent @Padmee Ik heb er denk ik weer een eisprong op zitten. Wat later dan mijn app voorspelling aangaf, uitgaande van de buikpijn die ik gisteren had. Vanavond en morgen dus nog maar eens gezellig maken (gisteren ook al gezellig gehad) en wie weet, is het dan deze ronde wel weer raak. Waar ik na de stilgeboorte dacht voorlopig nog niet te willen gaan ovu testen en dergelijke, merk ik nu dat mijn geduld enorm op de proef wordt gesteld, terwijl dit eigenlijk pas de 2e ronde weer is sinds Mina geboren is. Eens zien wat ik de volgende ronde doe mocht deze niet raak zijn.
Hier maandag postieve ovutest gehad… denk dat ie gisteren (dinsdag) gesprongen is, test was alweer goed licht die dag. En nu maar weer afwachten! Vind het wel weer heel spannend allemaal
Wat spannend Padmee Bedankt voor al jullie berichtjes. Fijn dat jullie me ook allemaal feliciteren. Dat heb ik weinig gehoord uit mijn omgeving. Terwijl we toch echt een kindje hebben gekregen. Inmiddels hebben we besloten juist tot en met januari/februari te gaan proberen en daarna (indien nodig) een pauze in te lassen om eventueel een aantal dingen te overdenken. Het zwanger worden is bij ons best een ding namelijk, in verband met endometriose en het feit dat het vaak best lang duurt, wat ook mentaal een aanslag is. We waren vorige week alvast begonnen, geen ovulatietesten nog gedaan, maar gewoon maar vast om de dag gaan klussen. Maar van zondag t/m gisteren heb ik wat gebloed. Geen menstruatie, maar meer dan wat bruinverlies. Ik weet niet zo goed waar ik het onder moet zoeken. Het is ongeveer 20 dagen na de bevalling. (Ik heb na de bevalling trouwens maar 2 dagen hevig gebloed, toen een echo gehad waarop bijna alles weg was, en toen nog ongeveer een week licht bloedverlies, niet noemenswaardig) Het lijkt me geen menstruatie. Het zou een restje nog kunnen zijn, maar vind het zo gek dat dat nu ineens komt? Een ovulatiebloeding zou kunnen. Maar heb verder geen symptomen van de eisprong... geen idee dus. Ik heb vandaag toch maar ovulatietesten gekocht. Ik merk dat de wens toch wel erg groot is om zo snel mogelijk weer zwanger te zijn, ondanks dat we in het achterhoofd houden dat het misschien wel eens heel lang kan duren (of juist niet. Je weet het nooit)
Ik weet het momenteel even niet. Vorige maand en deze maand niet geïnsemineerd. Ik heb nl echt sterk het gevoel dat het te maken heeft met de verklevingen. Hoe gaat het met jou? Zo blij voor je dat je zwanger bent! Hopelijk mag alles goed blijven gaan ❤️
Ja snap ik! Ik kan mij ook niet voorstellen dat die verklevingen geen effect hebben. Maandag 1e echo, ik voel mij heel zwanger, borsten doen zeer, misselijkheid is in veel vlagen aanwezig, buik is opgezet terwijl ik wel 2 kilo kwijt ben al doordat eten lastiger gaat. Testen ben ik mee gestopt, meer dan 3+ kun je niet krijgen. En belangrijker voor mij: geen spotting, bloedverlies, lage rugpijn of krampen.