Waar valt jouw mond van open? Deel 10

Onze zoon is heeft ook ASS en is daarbij HB. Hij zit het liefst ook alleen maar in een scherm.

Hij heeft 2x 1,5 uur tablet tijd en daarnaast een half uur op de switch lite. Daarnaast kijkt hij nog tv.

Ik vind het eigenlijk veel te veel en heb er ook moeite mee dat hij zich met niets anders lijkt te vermaken dan dat.

Maar het brengt hem wel rust en dat is fijn.
Of het ook rust in het gezin brengt zijn we nog niet uit. Eigenlijk schreeuwt alles in ons en bij de andere kinderen dat dit helemaal fout is. Want zonder scherm is het chagrijnig zijn, boos zijn, grommen etc.

Ik vind dit echt heel erg lastig

 

Waarom eigenlijk?
Omdat 'men' vind dat dat teveel is?
Omdat 'de opvoeddeskundigen' andere tijden aanhouden als richtlijn?

Jouw kind is zit anders in elkaar. En als dit is wat hem rust brengt in zijn koppies, dan is het ok.

Gamen is ook niet alleen maar slecht. Ze leren daar ook een boel vaardigheden mee. Creativiteit (bijv in minecraft een wereld bouwen) Oplossingen verzinnen (avonturen games met puzzels erin), samenwerken (games met multiplayer opties waarbij ze samen in ern team zitten. Ook goed voor sociale vaardigheden).
En als ik zie hoe jongste met de switch speelt, dan is het zeker niet slleen stilzitten.

Bewegen is wel een ding waar we soms echt even aandacht aan moeten besteden. Dan trek ik ze naar buiten voor een wandeling/fietstochtje naar park/speeltuin om even uit te razen. (In de vakantie/weekenden. Na school heeft hij het echt helemaal gehad en kruipt hij in zijn cocon (meestal)

 

Nou het is meer het gedrag buiten de schermen om. Wij merken niet dat hij er rustiger van wordt. Er is alleen maar de drang voor meer langer etc. Hij wil niets anders meer en niets is goed.

We hebben nog 4 kinderen die wel van buiten spelen, spelletjes etc genieten maar die nu ook meer richting scherm willen.

Kortom het brengt ons niet de rust in het gezin. En ook bij hem niet helemaal omdat hij enkel de focus heeft op een scherm elke seconde van de dag. Zo erg dat hij zijn eten naar binnen propt om maar zo snel mogelijk weer op dat ding te zitten. Dat lijkt me niet de bedoeling.

Ermee tot rust komen, prima. Je er in verliezen, prima. Maar als alles in je doen en laten alleen maar gefixeerd is daarop denk ik nou dit lijkt mij niet de bedoeling. Want ontzettend boze buien, met vreselijke dingen zeggen, dingen slopen etc enkel omdat zijn tijd er op zit of dat we met zijn allen weg gaan. Terwijl hij dat ruim van te voren weet etc vind ik onacceptabel.

We dachten dat het beter zou worden met meer schermtijd maar het tegendeel is waar. Het wordt erger en erger...

 

Oh. Dat is inderdaad wel lastig ja. Ik neem aan dat je al vooraf de duidelijkheid geeft hoe lang en wat erna komt. En een kwartiertje voor einde een waarschuwing dat hij maar een kwartiertje heeft.

Hebben jullie nog begeleiding vanuit een instantie waar je met je vragen terecht kan?
Wij hebben ongeveer 1 keer per maand een updategesprekje online met de psycholoog van GGZ. Daarin bespreken we zo'n zaken en krijgen we tips.

 

Dat hebben we zeker. Hij heeft bijna wekelijks een uur en wij 1x per 3 weken.

Dit is bij de 2e instantie. Deze is meer gefocust op het HB stuk. Die daarvoor was de GGZ en vooral gericht op het ASS stuk.

 

Eerste woord wat bij mij oppopt na dit stukje te lezen: verslaving

Niet dat je daar wat mee opschiet, maar vooral die drang naar meer en er continu mee bezig zijn. Heftig! Want een verslaving An zich is al heel lastig, maar i.c.m. zijn problematiekblijkt het mij een heel groot obstakel...

 

Ik had precies hetzelfde helaas

 

De sensorisch therapeut van mijn oudste gaf aan dat teveel scherm ook prikkelproblemen en onrust kan geven op een later moment. Ze moeten juist ook (het liefst op blote voeten) buiten spelen. Ik kan het niet zo goed uitleggen als haar hoor!

 

Ja precies zo ervaren wij het ook.
Het is geen verslaving aan het scherm. Hij kan echt wel zonder. Hoe langer hij zonder is hoe beter. Het is meer idd dat hij zichzelf juist nog meer prikkelt en daardoor zichzelf ook gek maakt. Een hyperfocus.

Door zijn HB heeft hij als hij iets 1x gedaan heeft het wel gezien. De wil om het nog een keer te doen om het beter te kunnen is er niet. Elk gezelschapsspel, spektro, gravitrax etc 1x doen want dan kent hij het wel. Elke dag naar de bieb voor nieuwe boeken.. ik snap wat dat betreft het scherm wel want dat brengt elke keer wat nieuws. Zo wordt hij continue bevredigd.

We werken nu hard om hem te laten inzien dat als je iets vaker doet je er beter in kan worden en wellicht er ook meer in plezier in krijgt.

De combinatie is gewoon lastig en hij heeft de pech in een groot gezin met veel drukte op te groeien wat de situatie niet makkelijker maakt.

 

Ik zag een item over een nieuw asielzoekerscentrum en dat buurtbewoners protesteerden: azc nee nee nee En janken omdat hun kinderen nu niet meer zelf naar school zouden kunnen fietsen met een azc op de route. Wat? Waarom???? Wat is het probleem? Het klonk meer alsof er een gevangenis met klapdeuren komt ipv een groep mensen die gevlucht zijn.

 

We hebben sinds kort een aantal gezinnen en ook een aantal alleenstaande mannen in onze oude sporthal. Kindjes spelen buiten op de parkeerplaats onder de schaduw van een paar grote bomen en verder hoor of zie ik er niemand. Was van te voren ook een hoop geklaag, maar sinds ze er zijn is het het gelukkig opgehouden. Ook totaal geen reden toe

 

Nou, ik kan me uit mijn jeugd de ellende van de Nederlandse gastjes nog heel goed herinneren. Ze moesten altijd mijn broer hebben. Mes op z’n keel, in z’n mond spugen, en toen mijn vader naar hun ouders was gegaan kregen we avonden achter elkaar eieren en zooi tegen ons raam gegooid. Politie had hun handen vol in die wijk… overal heb je misbaksels tussen zitten

 

Hahah jeetje, die zit flink onder de duim

 

Ik vind dit gewoon aso. 1 auto bij je huis prima, 2 oké begrijp ik nog. Maar 3?? Kom zeg. Net als met die werkbussen en taxi's e.d. Hatelijk gewoon.

 

Hier hangt de vlag bijna uit als hij eens een avondje weg is