Hoe doen jullie dit? Regelen jullie overal oppas voor?

Je werkt twee dagen, ws 8 uur? Dus vijf dagen van 24u en 2 dagen van 16u ben je er voor je kinderen en je man. Dikke prima als jij en je gezin hier het beste bij voelen.
Maar wat zou er mis zijn met zo nu en dan op een avond een paar uurtjes de zorg voor je kids uit handen te geven aan een oppas zodat jij naar een borrel toe kan? Begrijpelijk als je niet naar elke borrel of feestje gaat, maar gun jezelf ook eens een keertje een leuke vrije avond!
Ik kan mij werkelijk waar niet voorstellen dat je kids het voor een avondje niet prima naar hun zin zullen hebben bij een oppas en jij even zelf plezier mag maken.
Daarmee doe jij je kinderen zeker niet tekort, je doet jezelf tekort als jij jezelf niet eens een gezellige avond gunt.

 

Ik hou niet van feestjes en borrels van werk, dus doe dat het liefst zo min mogelijk. Kinderen zijn dan een goed excuus. Als je eigenlijk wel wilt, zou ik afspraken maken met je man. Als je je alleen bezwaard of ongezellig voelt zou ik proberen te achterhalen of dat is wat jij evt denkt of dat anderen daadwerkelijk zo over jou denken.

 

Je geeft het zelf al aan, je wil er graag voor je kinderen zijn en wilt liever thuis blijven! Niet schuldig voelen dus. In jouw situatie had ik waarschijnlijk precies hetzelfde gedaan. Ik had me er alleen niet schuldig over gevoeld.

 

Toen ik je verhaal las, bedacht ik mij, waarom niet iets meer verdelen? Kan je man soms niet iets eerder van zijn werk naar huis komen, zodat jij wel de borrel kan bijwonen?
Of heeft hij echt vaste tijden dat hij op zijn werk aanwezig moet zijn?

Je bent er heel veel voor ze, dat is een ding wat zeker is. Ik neem aan dat je altijd nog SAMEN voor kinderen hebt gekozen, je man zou hier ook support in moeten geven vind ik.

Daarnaast, wees kritisch in waar je wel en niet naartoe gaat. Ik werk in een bedrijf met 4.200 collega’s, ik ga alleen naar een borrel van de collega’s met wie ik direct samen werk, daar zou ik in jou geval wel een oppas voor regelen als je man echt niet eerder naar huis kan komen.

 

Bij ons is het een ander verhaal omdat ik niet werk, maar ik zou zelf ook niet gaan. Ik vraag alleen oppas (opa en oma) voor (meestal medische) nood.

Ik zou ook geen behoefte hebben aan borrels e.d. vanuit werk, heb jij dat wel? Zo niet is het prima zo toch

 

Op die vraag, ik heb wel altijd oppas achter de hand maar die zou ik niet inzetten voor de zaken die jij noemt zoals werk borrels. Die troef zet ik in als ik bijvoorbeeld pijn aan mijn nek heb of voor dingen die ik echt heel leuk vind om te doen.

 

Maar als jouw man normaal gesproken al aan het werk is voor schooltijd, dat begrijp ik uit je verhaal. Dan kan hij s avonds toch niet ook nog eens aan het werk zijn, op borreltijd bedoel ik.
Dan is je man toch s avonds bij de kinderen en kun jij naar een borrel of etentje.

 

Ik heb een vent met flexibele werktijden. Maar ja, dat heb je niet zomaar voor het uitkiezen in elk beroep hè. Dus daar bof ik gewoon mee. Qua regel dingen dan, want het betekent ook de andere kant op dat ie s avonds/weekend/s nachts weleens moet werken.

Dus hier geen oppas nodig voor dit soort dingen. Maar soms is het weleens handig natuurlijk en dan vraag ik m’n ouders. Maar die hebben ook vaak een drukke agenda, dus soms komt het niet uit en dan lossen we het zelf op of we gaan niet.

 

Klinkt eerder als een stugge onflexibele werkgever dat maakt het wel erg lastig zeg. En een keertje de kinderen bij een vriendje/ vriendinnetje laten eten die ook gaat sporten en dat je man ze daar ophaalt, is dat een optie? Oppas regelen voor uitzonderingen vind ik ook niet gek. Dat moet je jezelf ook gunnen. Maar dan niet voor Pietje waar je nooit mee samen werkt, maar na 40 jaar weg gaat, maar wel voor je directe collega.

 

Van hoelaat tot hoelaat sporten de kinderen dan?

 

Ik begrijp je vraag toch nog niet helemaal. Gaat het er nou om hoe anderen het sec geregeld hebben qua oppas om zichzelf iets te ontlasten (koken, sport), of om oppas als jij een avondje mee wil naar een borrel op werk?
Of gaat het om oppas in het algemeen? Wat wil jij precies dat een oppas kan doen voor je? Want je komt over alsof je ergens graag oppas voor wil, maar niet waarvoor dan precies. Pas als we dat weten, dan kunnen we ook gerichter antwoord geven.
Bijvoorbeeld: hier is er een oppas als wij beiden iets hebben op een avond of een dag of een weekend weg. Dat heeft niks te maken met ergens willen zijn, maar meer willen of moeten zijn. En als we ergens niet willen zijn, is er geen oppas nodig. Ik denk dat dat het hele eieren eten is?

 

Ik neem aan dat die etentjes niet elke week zijn? Op die dag ben jij vrij en kan je man dus op tijd beginnen, dan kan hij misschien regelen dat hij dan wel eerder vertrekt? Of hij begint iets vroeger juist op vrijdag?
En anders zet je ze beiden om 17.45 af en rij je daarna door, dan ben je iets later daar?

Voor dit soort dingen regelen wij ook geen oppas.

 

Wij hebben het geluk van een groot netwerk. Opa’s sn oma’s van beide kanten, veel overige familie, vrienden in de buurt en aan 2 stel buren uit de straat. Voor dat soort zaken is er altijd iemand die wel even kan rijden, oppassen etc. Dat gebeurt dan ook zeker wel. Ook wanneer bv.2 kids beide op een andere plek moeten zijn. Een luxe besef ik me

 

Hier soms oppas, maar eigenlijk nooit als de dag er na weer school is - met oppas liggen ze hoe dan ook veel later in bed.
Soms kan mijn man op tijd thuis zijn zodat ik een avond weg kan.
Als oppas niet uitkomt en man niet jan, dan blijf ik thuis - vind ik geen enkel probleem.

We hebben geen familieleden in de buurt die zomaar op kunnen passen (afstand van 3+ uur rijden), in geval van nood kan schoonzus dat wel (maar zij heeft zelf ook kinderen, werkt fulltime en moet dan dus ook dingen regelen thuis - in geval van spoed/nood staat zij zeker voor ons klaar).
Qua oppas proberen we vaak eerst een buurmeisje van 17, haar zus paste eerder ook hier op. Dan hebben we nog de dochter van een collega van mijn man die soms op kan passen.

Oppas of familie voor bv naar sport hebben we nog nooit gedaan. Als ik bv ziek ben, kan mijn man mogelijk wel iets regelen, en anders missen ze een les. Zelfde met koken; als ik te ziek ben om te koken, kookt mijn man, of smeren ze maar een boterham als avondeten Voor een keertje ga ik daar geen buren voor vragen ofzo. Het is de afgelopen 10+ jaar maar zeer zelden voorgekomen.