nou, als mijn man mij belazert en we gaan uit elkaar is alles wat we SAMEN hebben opgebouwd weg. Ook al is zijn aandeel daarin door zijn daden groot. Je leven gaat er dan wel anders uitzien.
Ik schat de kans vrij klein in dat we hier samen uitkomen. Ik ben iemand die niet gauw dingen achter me laat (ik kan wel vergeven maar vergeten niet) en bovendien zullen er dan altijd triggers zijn waardoor dat gevoel weer boven komt. Gelukkig denkt mijn man er hetzelfde over. Overigens ligt dat hier echt niet aan de situatie, vreemd gaan is vreemd gaan. En als je bijvoorbeeld zo bezopen bent dat dit dus gebeurd dan vind ik je ook geen relatie of huwelijk meer waard.
O dat je leven er anders uit gaat zien ontken ik niet. Maar degene die vreemd gegaan is is daar alleen verantwoordelijk voor.
Als de liefde er nog is tussen beide, ja dan zou ik het vergeven. Er zullen vast mensen zijn wat denken : je gaat niet vreemd als er nog liefde is, daar geloof ik persoonlijk dus niet in. Er kunnen altijd situaties en/of momenten voorkomen dat zulke dingen gebeuren.
Vroeger zou ik gezegd hebben; wegwezen en je hoeft niet terug te komen. Nu wil ik vooral eerlijkheid. Word je verliefd op iemand, heb je gezoend of zelfs seks gehad? Vertel het me eerlijk, zodat we het er over kunnen hebben en hoe/waarom dit heeft kunnen gebeuren. Dan kan ik (kunnen wij) daarna beslissen wat de vervolgstappen zijn.
Ik heb het precies andersom. Ik kan me voorstellen dat mensen op iemand anders verliefd worden. Maar volgens mij kun je de liefde bij elkaar terugvinden als je eraan kunt en wilt werken. Als hij er ook aan toe gegeven heeft zou ik me vooral afvragen of we elkaar dan weer zouden kunnen vinden, blijkbaar zijn we elkaar dan heel erg kwijtgeraakt, maar ik zou dat nog wel het bespreken waard vinden. Ik zou dat ook makkelijker los kunnen laten als we uit elkaar gaan. Maar als iemand uit lust vreemdgaat, dan weet je aardig zeker dat hij de volgende keer weer dezelfde fout maakt. En dan zou ik nooit meer durven vertrouwen, want als volgens hem het alleen maar lust was en niks betekende, wat zou hem de volgende keer dan tegenhouden? Wat voor mij de absolute grens is, is prostitutie. Ik vind dat prostitutie legaal seksueel misbruik danwel verkrachting is. Ik geloof op zich wel dat er vrouwen zijn die het echt vrijwillig doen, maar die zijn beperkt en andere vrouwen kiezen ervoor uit eerdere slechte ervaringen of worden gedwongen. En als man weet je niet wat het verhaal van de vrouw is, dus je moet het risico nooit nemen. Als mijn man daaraan zou meewerken, dan is het voor mij absoluut en geheel gedaan. Dan wil ik hem niet meer in mijn buurt hebben en zou ik ook moeite hebben met hem in de buurt van de kinderen laten. Dat is voor mij een absoluut dieptepunt.
Ik zei altijd dat vreemdgaan echt einde relatie is. Als mijn man nu vreemd zou gaan, zou ik denk ik goed onze relatie onder de loep nemen te kijken hoe het zover heeft moeten komen. Het is wel een heel gezin waar je aan moet denken en het welzijn van mijn kinderen staat hier voorop. Het vertrouwen zal wel weg zijn, en of dat terug komt is iets wat de tijd zou moeten leren. Ik hoop nooit voor de keuze te hoeven staan. Imo is het een bepaald type mens dat vreemdgaat.
Niet het hele topic gelezen, maar degene die vreemdgaat vergooit in mijn ogen de relatie en alles wat is opgebouwd, niet de ander. Beetje omgekeerde wereld in mijn ogen… Ik weet niet wat ik zou doen, ik denk/hoop dat ik hem de deur zou wijzen. Ik vind vreemdgaan respectloos en mijn vertrouwen zou compleet weg zijn. Aangezien die twee dingen voor mij de basis zijn van een relatie, denk ik dat de relatie op dat moment dus onherstelbaar kapot is gemaakt.
Mijn man zou gelijk de deur uitvliegen. Ik zou hem ook nooit meer kunnen vertrouwen als zoiets gebeurd.
Nee zeker niet! Ik heb van heel dichtbij meegemaakt wat voor een impact dat heeft op het hele gezin. Diegene zijn nog steeds samen, maar het zorgt alleen maar voor spanning. Vergeven zal ik nooit. Vreemdgaan vind ik 1 van de meest vernederende dingen die een partner kan doen. Gebruik gewoon je mond en praat met je vrouw ipv er boven op te duiken. Of hij nou dronken is of niet. Je hoort gewoon je verstand te gebruiken, als je zulke gekke dingen gaat doen terwijl je dronken bent moet je gewoon net dat ene biertje/wijntje laten staan zodat je helder blijft nadenken.
Mijn eerste ingeving zou zijn: moven, wegwezen! Maar nu we samen kinderen hebben lijkt het mij toch lastiger...
Oef, mijn eerste reactie zou zijn bij alles de deur uit. Maar als ik met goed verstand na denk, dan wil ik weten wat er speelt en achter het gedrag schuilt. De hele context weten. Zoenen in een dronken bij kan ik wel vergeven. Seks ook. Verliefd worden en er niks mee doen zou ik pijnlijk vinden. Maar zou voor mij geen reden zijn de relatie te verbreken, wel om te onderzoeken hoe we het weer beter kunnen maken. Een langdurige affaire zou voor mij wel een dealbreker zijn. Tenzij hij het zelf opbiecht, dan wil ik er nog wel over in gesprek. Ik vind dat langdurige verraad echt verschrikkelijk.
Vreemdgaan is voor mij einde relatie . Ik zou hem nooit meer echt vertrouwen. Het blijft in mijn hoofd spoken dat hij vreemd gegaan is. En wie zegt dat het niet weer of nog gebeurd. En het idee dat de belangrijkste persoon van je kinderen (hun moeder dus) zoveel pijn is aangedaan. Ook al weten ze het niet.Zal je het nooit zeggen.De gedachte houd je toch bezig.. De belangrijkste personen in je leven zijn je kids. En die belangrijke personen die je dit toch aan.Want mama heeft nu verdriet.
Ik heb een poly-relatie dus feitelijk gezien zou mijn vriend niet vreemd hoeven gaan. Hij zou het natuurlijk wel kunnen doen maar dan is er voor mij verschil tussen een avondje seks met iemand en het mij vergeten te vertellen vantevoren, of een volledige affaire zonder het mij te vertellen. In het eerste geval zou ik het hem zeker vergeven maar wel even babbelen over hoe we dit in de toekomst kunnen voorkomen. In het laatste geval zou ik niet met hem door kunnen, ook omdat ik weet dat mijn vertrouwen teveel geschaad zou zijn.
Ik zei altijd nee. Ik heb het hem vergeven en we zijn nog steeds bij elkaar. Heel gelukkig en blij met de keuze die ik toen heb gemaakt… MAARRR het vertrouwen zal nooit meer zijn zoals het was bij mij voor de tijd. En daar ben ik oké mee. We werken er allebei nog hard aan en hij blijft zijn best doen. Op de hobbels na af en toe.
Hier is vreemdgaan einde relatie. Als hij verliefd wordt op een ander maar er niets mee doet dan is het bespreekbaar. In dat geval zit er in je relatie iets niet goed lijkt me. Gevoel kun je moeilijk sturen maar acties wel, ook dronken (al word dat excuus lastig want wij drinken allebei niet.) Maar zodra hij fysiek of emotioneel een relatie aangaat of fysiek iets met een ander doet dan kan hij zijn spullen pakken en vertrekken zonder kinderen. Andersom denkt hij er exact hetzelfde over dus dat is duidelijk in onze relatie.