Tegen houden doe ik ook niet, maar zorgen heb ik wel. Hij is 'gewoon' langzamer dan anderen en mensen kunnen hem daar aardig op afrekenen.
Tja, het gesprek aangaan kan natuurlijk altijd. Er is zo’n tekort aan personeel dat je inderdaad meer eisen kunt stellen. Maar als er zo weinig voordelen zitten aan deze nieuwe baan, waarom overweegt je man hem dan? Heeft hij het niet meer zo naar zijn zin? Hier heeft mijn man overigens wel onlangs zijn vaste contract opgezegd om ergens aan een tijdelijk contract te beginnen. Maar dan wel van wisselende diensten naar vrijwel altijd de weekenden en avonden vrij, en een net iets beter salaris met doorgroei mogelijkheden (en over een jaar mogelijk wel een vast contract). Ik vind het ook spannend, maar ik gun hem die vrijheden en mogelijkheden ook (ook hier een zorgintensief kind helaas).
Hoezo niet? Mijn man had een vast contract bij bedrijf X en ging toen naar bedrijf Y met een proeftijd van 6 weken, vervolgens een contract van een jaar en daarna een vast contract. Mij lijkt het erg belangrijk om jezelf te ontplooien en om op sommige punten (binnen bepaalde kaders) de sprong te wagen ondanks dat je niet direct een vast contract onder je neus geschoven krijgt.
Ja maar met alle risico's van dien. Je kunt je ww etc vergeten als het niet goed uitpakt en dan heb je dus niks. Als het niet nodig is en je hebt wat te eisen, zou ik daar altijd om vragen. In mijn mans geval zou een proeftijd geen optie zijn en wordt zo'n verzoek in deze tijd ook wel ingewilligd. Hij werd laatst uitgenodigd voor een gesprek zonder dat hij überhaupt had gesolliciteerd
Ik denk dat Suus het meer bedoeld als dat dat een goed argument is om mee te onderhandelen in deze arbeidsmarkt.
Altijd maar bij de zelfde werkgever werken lijkt mij op een heel ander vlak een risico als je partner niet wilt dat je van baan wisselt omdat je dan niet direct een vast contract krijgt. even heel zwart wit gezegd.
Maar wie zegt dat dan? Je trekt nu wel heel snel conclusies he? Ik zei in mijn advies even te wachten tot ze zelf meer zekerheid had en dat mijn man daarom zou vragen, omdat dat dat kan.
Heb ik ook gedaan. En gekregen. Zeker proberen en vooral nu. En als hij al in dat vakgebied en zelfs dezelfde functie werkt en goed functioneert met een oud collega die hem ook nog een vraagt en aanbeveelt dan heeft dat nieuw bedrijf ook niet super veel risico’s wat ze lopen.
Precies. Werk waarin mijn man werkt is een heel klein wereldje eigenlijk en mensen kennen elkaar van naam en werk, dan is het niet zo dat je een compleet onbekende aanneemt op alleen een cv en een gesprekje van 20 minuten.
Ik ben eigenlijk ook zo van ik weet wat ik heb, niet wat ik krijg. En voor mij zou die flexibiliteit erg meewegen om bij deze baan te blijven. @me1989 heeft je man minder inzicht in zijn 'beperkingen' en overschat hij zichzelf en is dat dan waar jij je weer zorgen overmaakt?
Ik zou er dus over verder praten met je man. Dat hij enthousiast is wil toch niet zeggen dat hij het daadwerkelijk ook gaat doen. Dat hangt van zoveel factoren af. Ik ben ook wel eens enthousiast over een vacature en na dingen te hebben uitgezocht en afgewogen besloten om toch niet te solliciteren. Ik heb ook wel eens gehad dat tijdens het gesprek al duidelijk werd dat dit toch niet was wat ik wilde, nog los van of het bedrijf me wilde hebben. Reden genoeg om er samen over door te praten en hem te laten onderzoeken wat hem hier in aantrekt en of dit echt is wat hij zoekt en of dat dan ook binnen jullie plaatje past.
Dat laatste ben ik een beetje bang voor ja en ik wil hem ook niet kwetsen, maar de dingen die hij doet doen anderen gewoon echt sneller. Wat dat betreft denk ik dat hij zichzelf overschat en het laatste wat ik wil is hem naar beneden halen. Hij ontkent dus ook dat werkgevers dit in het verleden hebben benoemd, terwijl dat wel echt zo is.
En die oud collega, die hem nu probeert over te halen, komt hij van bedrijf waar ze “gemeen” tegen je man deden?