Helemaal mee eens, wij zaten heerlijk in Frankrijk, hebben heel veel uitstapjes gemaakt. Ik moet er juist voorlopig met de leeftijd van de kinderen niet aan denken om weer verre reizen te maken, terwijl wij dat in het verleden heel vaak deden.
M'n mooie witte shirt zat net ineens vol met bloed nadat ik m'n neus ging snuiten Echt irritant die bloedneuzen steeds. Heb daar vaker last van bij warmte.
Lenen van familie is hier helaas geen optie. En ja, uiteindelijk komen we er wel maar baal gewoon flink dat het nog even gaat duren.
Wat vervelend @Lils, je kan er dan ook zo weinig aan doen hé? Dat geeft zo'n machteloos gevoel, alsof je vast zit @Elsa86 en @Suzy85, partners die ademhalen?! Vreselijk he! Ik slaap regelmatig in een andere kamer, want ik kan het echt niet uitstaan dat ik zoiets onregelmatigs hoor. Waarom ademt hij ook niet gewoon door zijn neus, met zijn mond dicht?! (A) Ik klaag hier omdat ik snipverkouden ben. En dat is dan vast weer zo'n voorbode voor het najaar. Ik vond de hitte in de zomer niks en ik wil ook geen winter waarin we het ene virus na het andere hebben. En ik heb te weinig geslapen (niet door mans schuld ), dus vind het gewoon allemaal even stom.
Bel je werkgever en wees eerlijk. Plan een afspraak met de huisarts voor begeleiding en ik zou toch rust nemen.. Voor je helemaal uitgeschakeld bent en niets meer kan. Ik zit nu met een burn out thuis en dat wil je echt voorkomen.. Een goede werkgever wilt dit ook voorkomen en meedenken. Wellicht halve dagen werken als je dat nog wel ziet zitten? En dan halve dagen lekker voor jezelf. En dan ook niets doen. Misschien kan iemand in je omgeving eens helpen met je lijst? Moeten er dingen echt van?
Tuurlijk, maar binnen Europa ook al veel gezien. Wij houden er daarnaast alle 4 niet van om zo lang in de auto te zitten. Deze keer was het 3 uurtjes, echt zat!
Ik heb zo'n keelpijn, om te janken. Ben ook echt zo moe pff. Manlief vanochtend thuis gekomen na een festival en die dook in bed, en onder tussen ben ik al 2 dagen in de weer met een hele drukke kleuter terwijl ik me zo verrot voel. Echt onhandige timing zo boooo Oke, zelfmedelijden weer parkeren en kind naar bed brengen
Huh? op je originele bericht denk aan jezelf zo te lezen ben je tegen overspannenheid aan! Herken het compleet van vorig jaar. en ik heb ook weken getwijfeld Maar achteraf veel eerder moeten doen.
Een goede werkgever wilt dit idd voorkomen mijn werkgever kwam meteen met een oplossing en hulp. via huisarts moest ik 3/4 maanden wachten op hulp. via werkgever kon ik binnen een week praten met een coach/psycholoog.
Man gaat normaal 1x per week naar kantoor 3 dagen werkt hij thuis. Die ene dag heerlijk dat hij op kantoor is en de kids op school. Na ruim 2 jaar corona thuiswerken eindelijk 5 uur voor mezelf. Net 2 weken vakantie achter de rug is morgen weer de kantoor dag, kids naar de opvang. Zegt manlief, weet je wat morgen start ik lekker op vanuit thuis…… Uhm uhm neee, waarom niet?? Nou mag ik even 1 dag voor dat ik weer ga werken 1 dag voor mezelf? Nou over een week is er weer die dag schat Serieus?? Bleh boe bah
Even klagen. Deze week 33 weken zwanger en nog 3 wk werken maar ohh wat tel ik af. Ik heb het echt gehad. Ik ben vreselijk moe (mijn ijzer is te laag waar ik ook aanvullende vitamines voor neem, ben benieuwd wat de vk deze week zegt) en tjonge jonge fysiek begint het me ook wel tegen te staan... Ik heb al forever rusteloze benen en die giga buik zit zó in de weg.
Ik dacht net dat dit een "klaag over je man" topic was -- Ik moet misschien idd bellen.. maar voel me er zo lullig om. Ik ben flex medewerker in het onderwijs en ze hebben me het komende half jaar al ergens ingepland. Zo lullig.. halve dagen werkt denk ik niet in mijn geval. Ik weet het niet, en ik moet de knoop doorhakken morgen. Zodat ze hopelijk een andere vervanger kunnen regelen mocht ik me echt ziek gaan melden. Mijn man zegt: probeer het gewoon, gaat het niet dan gaat het niet. Maar dat staat me dan weer tegen ofzo.. en toch vind ik het moeilijk er aan toe te geven. Alsof het niet mag, dat overspannen zijn. Ik weet niet wie het opperde, maar nee ik heb niet echt iemand in mijn omgeving die ik hulp wil of kan vragen.
Trek aub aan de bel. Bij mij begon het ook zo en ik ging toch elke keer werken. En nu ben ik helemaal uitgeschakeld.. Ik sliep niet meer en de eerste weken van de burn out zat ik huilend op de bank op de klok te kijken tot het avond was en ik (met slaappil) kon slapen. Er moest extra opvang/oppas geregeld worden voor mijn kind, huishouden kon ik niet meer etc. Beter nu aan de bel trekken dan dat je helemaal uit valt. Daar heeft een werkgever niets aan, en je gezin al helemaal niet. Het is moeilijk, want je wilt alles. Ik ben ook al 2x weer terug gezakt omdat ik, zodra het eens een dag goed ging, weer van alles “moest” van mijzelf en mezelf niet zo moest aanstellen (van mijzelf). Dat heb ik geweten..
Ga naar je huisarts dat is stap 1 denk aan jezelf nu kan het mss kort zijn dat je “ ziek “ bent, als je te vrr gaat ben je mss voor jaren uitgeschakeld
Voor velen waarschijnlijk een juichmoment, maar ik ga er toch over klagen: de vakantie is alweer voorbij.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar wij zijn net terug van Florida. Onze dochter van 6 deed het zo goed, geen kind aan gehad met reizen etc. Heenreis toch 24 uur op geweest.