Herkenbaar, onze zoon kon ook zo zijn. Sommige dagen ging het goed en soms echt afleveren en was hij intens verdrietig. Overigens was dat in gr 3 bijna elke dag. Het was een strijd om af te leveren. Kon echt huilend thuis komen omdat het weer zo was. (Het verhaal van gr 3 kwam vooral door meerdere inval juffen, juf die hem absoluut niet begreep en niet liet uitdagen ) Blijven praten met juf, kijken of ze de situatie kunnen veranderen dat ze uitgedaagd kan worden en daardoor leuker is. Weet je al wanneer je gesprek hebt over het verslag?
Donderdag hebben we gesprek over het verslag. Gelukkig ging hij redelijk goed de school in. Wel het idee dat hij toch niks gaat leren, maar wel zin om weer mensen te zien. Dit was m’n dochter, ik hoop dat deze juf haar beter begrijpt dan die van vorig jaar.
Moeilijk te zeggen. Ik heb geen flauw idee wat normaal is. Hahaha. Ze is didactisch minder sterk dan onze zoon. Kent nu de helft van de letters, begint het hakken en plakken door te krijgen. Tellen tot 20 gaat nu prima, verder tot 100 nog moeilijk. (Maar hee, ze is dan ook pas 4,5 jaar.) Maar heb altijd wel het idee gehad dat haar redeneervermogen veel sterker is dan zoon. Altijd heel oplossingsgericht, altijd ideeen. Motorisch ook veel sterker, eigenwijs monster, koppig, doorzetter. Maar half jaar op school liet ze niks zien, school sprak over taalachterstand. Blijkbaar had ze op school nauwelijks gepraat. Ik verwacht dat er veel meer in dat koppie omgaat dan wij zien. Ik vind het lastig. Ik kan niet wachten om haar weer op te halen. Wachten tot half 3 duurt lang.
Het zou me niet verbazen dat ze ook vlot is. Het is ook lastig als je geen vergelijking kan doen. Zo dachten wij dat het wel mee viel tot we aan het helpen waren in de klas. Uiteindelijk gezocht wat ze eind gr 1 moest kunnen en bleek dat ik een deel van gr 2 ook af kon vinken Dat soort dagen duren heel erg lang. Ik kon soms echt die dagen niks meer doen. Zat constant met een knoop in mijn maag.
Voor de vakantie konden we op het hakken en plakken en benoemen van eerste en laatste klank van woord na alles afstrepen van groep 2. Behalve dan het praten in een groep. Maar ook dat laatste stukje beheerst ze nu. Maar echt, ik voel me zo beroerd. Tis dat het huishouden echt nodig gedaan moet worden, gooi me nu daar maar in. Nog 2 uurtjes te gaan.
Onze oudste zoon heeft naar ons idee ook een ontwikkelingsvoorsprong. Hij is vier jaar oud en gebruikt squla van groep 3 nu thuis. Hij kan al best goed rekenen en begint nu met lezen. Nou is alleen bij ons het probleem dat onze zoon op school eigenlijk niet zichzelf laat zien in de klas. Hij durft in de kring of tegen de juf eigenlijk niet te praten. Hij observeert alles en weet dan ook thuis alles te benoemen. Op het schoolplein met zijn vriendjes is gelukkig wel zichzelf. Herkennen jullie dit? Hoe kaarten jullie zoiets nou aan bij de juf? Ik wil niet de ouder zijn waarbij zij denken dat we opscheppen over onze zoon, maar ik zou wel graag willen dat hij uitgedaagd wordt op zijn eigen niveau. Wij hebben eigenlijk nog geen gesprek gehad met de juf, omdat hij nog in groep 0 zat en onze school dat een wenperiode noemt. Wel heeft ze benoemd dat hij een spons is die letterlijk alles in zich opneemt, dus ze ziet wel iets. Ik maak me ook wel zorgen, omdat ik geconstateerd heb dat hij nogal een kameleon is. Als zijn vriendje iets niet kan, kan hij het ineens ook niet meer (op meerdere vlakken). Thuis heeft hij veel intense woedebuien en heb het gevoel dat het met het zich niet begrepen voelen te maken heeft. Ook in het spel met vriendjes, zie ik dat hij soms vastloopt omdat hij niet begrijpt dat zijn vriendjes nog niet zo goed kunnen tellen bv.
Dan denk ik toch wel dat ze veel verder is dan dat iedereen door heeft. Bij meisjes is het blijkbaar vaker dat ze sociaal wenselijk gedrag laten zien en zich aanpassen. Bijna tijd om haar op te halen. Ik ken dat gevoel maar al te goed helaas Tijd voor een gesprek met deze juf en een ib'er
Wat een verademing van een juf. Ze heeft gewoon aan dochter zelf gevraagd wat ze wilt leren. Aangevoeld dat ze zich groot voelt en haar als hulpje ingezet voor de kleintjes. En ze gaf ook aan dat ik maar moest aangeven als ik tips heb wat ze graag wilt doen.
Dit is bij mijn dochter ook zo. Die loopt didactisch wel wat voor, maar geen jaren. Maar bij de orthopedagoog scoorde op die punten op 7 jaar toen ze 4,5 was. En dat is wat er nu in de plusklas ook opvalt.
Oh wat super zeg! Belooft veel goeds voor komend jaar Hier hadden we een vergelijkbare situatie als bij jullie vanochtend, helaas. Gelukkig heeft de juf haar meteen aan het werk gezet en mocht ze twee “kleuren” (niveaus) omhoog met leeswerkjes tov voor de vakantie. Voelde ze zich toch weer groot en stoer. Kwam vrij oké thuis dus ik heb weer hoop .
Dit is helemaal onze oudste dochter. Past zich feilloos aan, laat uit zichzelf niks zien, mist regelmatig echte aansluiting. Wij hadden mazzel met een observatieverslag van de voorschool, maar hebben ook eerlijk benoemd aan de juf wat wij zagen bij N. Niet teveel omheen gedraaid maar gewoon precies benoemd waar ze mee bezig was (een aantal voorbeelden dan, zoals wat ze kon qua lezen en rekenen) en dat we ons soms wel eens afvroegen hoe wij daar mee om moesten gaan, maar dat we ook benieuwd waren hoe school daar mee om ging. Daarbij vooral benadrukt dat wij op de voorschool en het kdv al hadden gezien hoe ze zich aanpast en haar als gevolg van alle frustraties die er thuis uitkwamen ook eerder van het kdv hadden gehaald. Gewoon feitelijk en open gesprek, werd heel goed opgepikt. Ook heb ik ooit de tip gekregen om dingen van thuis te filmen en zo precies mogelijk te zeggen wat hij/zij kan (dus niet “maakt moeilijke puzzels” maar “maakte toen ze 3,5 was puzzels van 100 stukjes” ofzo…) om verwarring te voorkomen en te zorgen dat er zo goed mogelijk aangesloten kan worden op de behoeftes. Ik zou gewoon een gesprek aanvragen. Kids passen zich zo razendsnel aan…
Nou, Dafne zei vandaag dat het op school weer veel te makkelijk is. Ze krijgt geen pluswerk, nog geen plusklas en dr werk wordt niet gecompact. Helaas pas over 2,5 week gesprek met juf. Ik dacht het al, toen ze zo ontevreden was over school. Vorig jaar net zo. Snap het echt niet, hebben ze geen overdracht gedaan ofzo? Juf zei nog dat plusklas gewoon door zou lopen dit jaar. Liep het eindelijk. Moet ik nou toch alweer gaan leuren om een beetje uitdaging daar? Als er niks bevredigends uit dat gesprek komt, wil ik de ib'er er eindelijk eens bij.
Kun je niet eerder gesprek aanvragen, zeggen dat het zo niet gaat? @Fristi2012 Wat fijn zo'n juf, hoe vond dochter het zelf uiteindelijk
@Leolove ze is nog niet overtuigd, maar heb wel het idee dat de spanning er wat af is. Ze riep net in ieder geval niet meer dat ze niet naar school wil morgen. Ben benieuwd hoe het morgen gaat.
Ik vertelde juf van oudste dat we donderdag uitslag krijgen van testen van rapport en dat het me verstandig lijkt om daarna een gesprek te plannen. Haar reactie was ook wachten tot het gesprek wat na 4 weken school staat. Maar afhankelijk van wat er in het verslag staat wil ik ook echt wel eerder een gesprek. Sowieso redden we het niet in 10 minuten, dus moet er een apart gesprek gepland worden. Dan kan het net zo goed eerder. Na een gesprek duurt het ook altijd nog een eeuwigheid voordat er weer wat verandert, dus zou niet te lang wachten.