Het gaat om de topics van een jaar geleden. Toen ging het helemaal niet goed. Je komt uit een hele complexe vervelende relatie. Wat verwacht je nu echt dat mensen zeggen als je vraagt of stabiliteit en duidelijkheid belangrijk is voor vrouwen in een relatie? Is dat nieuw voor je dan dat mensen in Nederland er meestal voor kiezen eerst een tijdje te werken aan een stabiele liefdevolle basis, voordat ze aan kinderen beginnen?
Het gaat er in die zin niet eens zo om dat ik het voor haar op wil nemen, maar meer dat ik ‘obsessie, graag nog een kind dus man nodig, handig’ etc lees en dat vind ik persoonlijk wat onder de gordel. Ik lees ook hele zinvolle en oprechte vragen, daar hoor je me niet over en zijn zeker niet gek. Maar wat ik net schrijf rijmt voor mij wel met wat ik in m’n vorige post schreef. Dan denk ik echt; moet dat nou op deze manier? Als het tegen jou (algemeen) gezegd wordt op deze manier weet je zelf ook wel dat dat nou niet iets is waarvan je gaat denken: wát een goed idee. Hier kan ik echt iets mee…
Als ik het allemaal zo lees zou ik me vooral afvragen hoe ik mijn kinderen duidelijkheid en stabiliteit kan geven, denk dat zij het harder nodig zullen hebben. Zoals het er nu op lijkt denk ik namelijk niet dat je veel op hem hoeft te hopen.
Nee daar verwacht je niet teveel mee, het lijkt me juist niet meer dan logisch. Duidelijkheid en stabiliteit is in de basis heel belangrijk. Je bent dus niet egoïstisch, en zijn 'kansen' verspeeld hij dan toch echt zelf.
Dit idd. Ook voor hen is duidelijkheid en stabiliteit belangrijk. Voor hen lijkt het mij allemaal nog complexer en moeilijker om dit allemaal te zien gebeuren en doormaken in hun puberteit.
Wat een vervelende situatie meis. Het klinkt alsof zijn schuldgevoel tegen over haar nu zwaarder weegt dan de verantwoordelijkheid die hij voelt naar jou en jullie kindje. Wat onwijs oneerlijk, hij wist toch ook wat jullie aan het proberen waren. Koudwatervrees zou kunnen maar is ook niet eerlijk tegenover jou, want dan moet jij het in je eentje op knappen omdat hij zn keutel ineens weer optrekt? Getver wat een rotsituatie. Ik zou idd ook niet bij hem intrekken, lekker jezelf en je eigen leven even op orde krijgen en dan kijken of er nog ruimte voor hem is. Ik vind echt niet dat je teveel van hem vraagt als je vraagt of hij duidelijk wil zijn over zijn wensen rondom een kind wat ie zelf heeft helpen maken. Als hij je geen duidelijkheid en stabiliteit kan geven, dan moet je het voor jezelf maar maken toch!
Ik moet wel even aan mijn hoofd krabben toen ik las dat TS advies vroeg aan haar kind over de situatie. Dat een kind van 12 of 13 je verteld dat je relatie scheef zit is een moment om je keihard voor te schamen. Ten eerste omdat je je kind betrekt in je relatieproblemen , en ten tweede omdat de problemen blijkbaar voor hun ogen gebeuren. De hele situatie hangt van rare keuzes aan elkaar, en ik vind het echt zielig voor de kinderen. Die hebben hier niet voor gekozen, zij kunnen itt hun moeder zelf geen grenzen stellen hierin. Ze zijn volledig afhankelijk van de keuzes van hun moeder. TS, laat alsjeblieft je kinderen hierbuiten. Het zijn kinderen, geen vrienden waar je je ei bij kwijt kan. Vraag geen advies aan je kinderen over je relatie. Je moet ze niet opzadelen met volwassen kwesties waar ze geen controle over hebben. Het is niet eerlijk naar hen. Sterkte met alles! en PS: ik zou me echt echt afvragen of hij niet gewoon nog (deels) bij zijn vrouw woont.
Zoals ts zelf zegt is het een complexe situatie. Haar aanvallen op de keuzes die ze maakte is niet handig nu. Snap bepaalde opmerkingen wel, maar daar hebben zij en de kinderen nu niets aan.
Wat ik mij vooral afvraag is of sommige in dit topic, met deze woordkeuze ook face to face zo zouden reageren op vrienden/vriendinnen/buren/kennissen. Ik in ieder geval niet. Ik vind bepaalde reacties hier echt smakeloos.
Ga eerst eens leven hoe je dat zelf wilt inrichten ipv te schikken naar alle andere mensen/ meningen. Je hebt 2 kinderen voor hen moet je stabiel leven inrichten, je bent zwanger; dan ben je ook verplicht naar de baby om stabiel te zijn. De vader neemt geen enkele vorm van verantwoordelijkheid (gezien het feit dat hij nog geen scheiding etc in gang heeft gezet) en je hoeft niet met de vader van je kind samen te wonen; je kan gewoon blijven latten. Zorg dat je zelf jouw leven op orde hebt en leef jouw leven.
Ik lees een hoop meningen en oordelen en eerlujk gezegd sluit ik me daar grotendeels bij aan. Terugkomend op je topicvraag: zoeken vrouwen duidelijkheid en stabiliteit in een relatie? Tja de meerderheid wel en jij zo te lezen ook. Maar... je hebt er bewust voor gekozen om in een onduidelijke en onstabiele relatie zwanger te worden van een (nog) getrouwde man. Dan kun je niet ineens verwachten of afdwingen dat die stabiliteit er wel is. Beetje de omgekeerde volgorde zeg maar. Ik begrijp dat je er vol hormonen behoefte aan krijgt, maar eerlijk gezegd had je die duidelijkheid vóór het zwanger worden moeten regelen. Nu rest je niks anders dan stabiliteit en rust creeren voor jezelf en je pubers.
Ik denk dat ik vooral wil adviseren om eens contact te zoeken met een psycholoog/therapeut. Het lijkt nu dat er bij jou een hoop gebeurt (is) waardoor je niet goed de juiste keuzes lijkt te kunnen maken voor jezelf en je kinderen. Je hoort bepaalde prioriteiten te stellen en daarin lijkt nu iets mis te gaan. De situatie is nu zoals het is maar ik zie gebeuren dat er in de toekomst weer dit soort lastige dingen gaan plaatsvinden. Ga met iemand praten die jou hierbij kan helpen. Wat betreft de getrouwde man: er zijn natuurlijk uitzonderingen maar ik heb hier genoeg ervaring mee en meestal betekent dit dat je de "bijvrouw" bent en hij nog bij zijn vrouw is (al wonen ze niet samen). Je bent hierin echt iets te goedgelovig en dat is niet raar: ze kunnen heel mooi praten.
Maar wat @KleineLai zegt is toch niet smakeloos? Als een vriendin je rechtstreeks vraagt naar de stabiliteit en duidelijk in haar relatie dan neem ik aan dat ze dan wil dat je eerlijk antwoord geeft. Haar wijzen op haar verantwoordelijkheid ten aanzien van haar kinderen vind ik dan niet vreemd. Wie anders kan haar dat beter vertellen dan jij als vriendin. In dit soort situaties geldt vaak dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken.
Beste Amarens, Ik heb ook een tijd een relatie gehad, terwijl mijn vriend nog getrouwd was. Dit heeft ook (in mijn beleving) erg lang geduurd. Ook tussen het moment dat hij heeft gezegd tegen zijn inmiddels ex dat hij wilde scheiden en het zette van stappen zat best wat tijd. Inmiddels zijn we wel al jaren samen, is hij gescheiden en wonen we samen. Je mag me via pb vertellen over je situatie en vragen stellen. Kijk maar of je er behoefte aan heb. Groetjes en sterkte
Ja hoor ik wel. Maar als ik had geweten dat een vriendin van mij zeer kort na het stranden van een hele lastige relatie al vol voor een derde zou gaan dan had ik op dat moment al geprobeerd dat uit haar hoofd te praten. Je gunt je vriendinnen toch het beste. En op deze manier maak je een ingewikkelde situatie zo complex.
Eens met @Iertje81 en @tuc Natuurlijk vind iedereen hier iets van en heeft iedereen zo zijn eigen, wellicht niet zo bescheiden, mening. Echter heeft ts helemaal niks aan opmerkingen a la lekker dom om je ongeboren baby als bindmiddel te gebruiken. Waarom zijn vrouwen onderling zo hard? Ts. Super vervelend maar tegelijkertijd zo mooi dat het je gegund is nog een baby'tje te dragen. Kies vooral voor jezelf en je kinderen. Ik hoop dat je er uit komt!
Precies hoe ik er ook in sta. Juist als vriendin kan je eerlijk zijn en recht door zee. Oppervlakkige vrienden praten met je mee want dat is makkelijk. Een goede vriendin confronteert je met de feiten. Niet om je naar beneden te halen, maar om je te helpen. Want dat is ook het grote verschil met een forum; als vriendin kan je doorpakken vs op een forum niet. Na zoiets als een ‘waar ben je in hemelsnaam mee bezig!?’ volgt een goed gesprek en daarna support: praktisch e/o emotioneel. Dat kunnen wij hier niet. Toch ben ik liever eerlijk en recht door zee dan een aai over de bol. Want daarmee denk ik dat TS helemaal niet geholpen is. En tuurlijk hè, iedereen maakt fouten en iedereen maakt wel eens een verkeerde keuze. Maar dat zeg je over iemand nadat hij ooit eens dronken achter het stuur zat, niet terwijl de persoon nog dronken achter het stuur zit. Tegenwoordige tijd.