@sierheester, wat vreselijk van de vroeggeboorte! Dan denk je alle spannende termijnen zo'n beetje gehad te hebben, en was je kindje mogelijk misschien kerngezond, mits hij de termijn gehaald had. Heb je mooie herinneringen aan hem kunnen maken? @roever, het kan natuurlijk een kwestie van perspectief zijn en dat je met name op vervelende momenten het forum opzoekt, maar het komt op mij over dat veel van je berichten over je gezin wel gaan over dat het zwaar is, en niet alleen in dit topic, maar al wel over een langere periode. Ik verbaas me er dan een beetje over dat die wens voor nog een kindje toch zo sterk is. Kan je dat voor jezelf rijmen? Wat is dat eigenlijk dat vanuit het geloof toch vaak meer kinderen worden geboren? Omdat het leven belangrijk is? En dan mag niet alle vormen van anticonceptie? En daarom mag een man officieel dan ook niet klaarkomen buiten de vrouw, zegmaar?
@roever ah ja nog redelijk jong ook dus. Ik herken de namen niet zo goed als @JupitR dus weet heel je achtergrond niet of de toon van al je andere berichten. Ik herken wel het politiemangevoel hoor. Maar m'n overall gevoel is niet het is zo zwaar. Het zijn vlagen en hier vooral veel van dezelfde irritatiepunten (het mee-moederen van de oudste 2, het bekvechten van diezelfde 2, J. Die werkelijkwaar alles overhoop trekt bijvoorbeeld).
@roever structuur, structuur en structuur. Veel naar buiten, echt 2+ uur op een dag, goede regenkleding aanschaffen, en goed aan zelfzorg doen. Zorg voor oppas en opvang en ga elke week sporten zelf, ergens een kop thee drinken om op te laden, even een rondje wandelen. Werkt je man veel? Of kan je de taken enigzins verdelen? It takes a village to raise a child!
Dat alles wat de ander maakt per definitie niet mooi is bijvoorbeeld en dat natuurlijk ook gezegd moet worden Het zijn er hier natuurlijk nog maar 3, maar sowieso dat ik de babyperiode (tot nu toe) het zwaarst vind. Dat stomme slapen en die stomme krampjes. Het moeilijkste, of vooral pijnlijkste, vind ik nu dat mijn oudste gewoon net een beetje anders is. Hij is onwijs zichzelf, wat natuurlijk goed is, maar in de omgang met andere soms niet goed werkt. Dat een buurjongen hem dan vraagt of hij mee komt spelen, maar zoon na een kwartier alweer weg stuurt, of hem geen gedag zegt in de speeltuin, maar een vriendje van zoon (zelfde klas) wel. Dan heb ik zo met zoon te doen. Dat ligt overigens wel bij mij en niet bij zoon. Die merkt het niet. En dan is mijn 2e zó anders en heel makkelijk in de omgang met anderen. Heel bijzonder en heel leuk vind ik dat. Nog ontdekken hoe mijn 3e echt is en ooit hopelijk bij een 4e vind ik wel echt leuk aan het ouderschap.
Nee je hebt wel gelijk hoor Het gaat zeg maar zo; Week 1 hebben samen een heerlijke week en zweven op de wolken! Week 3 terrorweek… handen in m’n haar en enorm behoefte aan herkenning of gewoon erover kletsen. etc etc maar @2jongensmama heeft t eigenlijk bij t juiste eind… (Toevallig nu net heel gesprek gehad met partner) is dat ik veel en veeeeel te weinig aan mezelf denk of tijd voor mezelf neem. Omdat ik vind dat ik er voor kids moet wezen… hoewel ik echt wel merk dat dit ook niet dé oplossing is ;- haha en ja! Die wens is er zeker.. want ik vind t anderzijds heerlijk dit gezin wat we hebben… en moet er echt niet aan denken er maar 2 te hebben. Ik denk dat het voornamelijk flink ontbreekt aan zelfliefde en toch nog meer structuur als dat we nu hebben.
Ja… je trapt tegen m’n zere been! Ik doe idd veel thuis, wat ik ook absoluut geen probleem vind uiteindelijk. Alleen moet ik nu echt wel wat meer tijd voor mezelf nemen idd, al zijn t maar kleine momentjes! Ik ga er mee aan de gang. men dat structuur… mocht een vb hebben zou ik dat heel graag horen.. momenteel echt zoekende.
@roever je kan pas goed voor andere zorgen als je goed voor jezelf zorgt. Zorg ervoor dat de jongens een goeie uitraas plek hebben. Zijn ze de hele dag zo druk of alleen op bepaalde momenten? Als het dat laatste is zou ik proberen die momenten voor te zijn door bijv dan naar buiten te gaan, het bos, de speeltuin etc. en las een rust half uur/uur in.. echt het beste idee ever van mezelf Een film oid aanzetten , desnoods met een chippie en wat lekkers te drinken en ga zelf dan even wat voor jezelf doen..of kijk even mee. Maar echt zo heerlijk om in die tijd geen twintig miljoen keer mama te horen of politie agentje te moeten spelen. ik ben vaak rond etenstijd overprikkeld. Dan mogen ze op de tablets zodat ik niet constant gezeur hoor of wat dan ook. Alleen de jongste heeft 0 interesse in de tv oid dus die dribbelt altijd om mij heen, maar goed die is nog klein dan vind ik dat nog wel oké
Het is misschien ook hoe die structuur in je zit hoe makkelijk je het toepast. Wij hebben vaste eetmomenten met vaste inhoud zegmaar. Dus 1400 fruit en 1600 koek. Dat helpt de kinderen kaderen wanneer iets mag: op de wii na koektijd bijvoorbeeld. Maar ik leef naar de klok en ben zo'n persoon die altijd te vroeg is en de tijd nooit zou vergeten. Of zou vergeten te eten oid (mijn man wel). Avondeten en daarna avondritueel is altijd hetzelfde en ook nagenoeg hetzelfde tijdstip. Ochtendritueel hebben we ook strak getrokken. We laten ze verder ook vrij. Ik bemoei me niet met wat ze aantrekken, tenzij het vies is. Als je niet aardig kunt doen, ga je naar je kamer. Gillen doe je buiten. Toch ben ik ook regelmatig niet consequent, maar dan doe ik gewoon alsof ik het niet zie En wat al gezegd is, zeker naar buiten gaan! Ik zei vandaag nog tegen de oma van een vriendinnetje van oudste dat ik de jongens aan het uitlaten was (Daarom vind ik deze temperatuur precies goed. Met 28 graden vind ik het buiten zo rot dat ik mijn kinderen er ook niet in laat utrazen) En in bad is hier vaak ook een rustmoment. Hoef ik bijna alleen maar naast te zitten Wat voor structuur mis je?
dingen op vaste tijden doen. Ontbijt, tussendoortjes, lunchen en avondeten. En ook qua verwachting.. Ik verwacht van de oudste 2 dat ze zelf om 8 uur ‘s morgens aangekleed zijn, hun tas inpakken (alles staat klaar) en naar me toe komen om tanden te poetsen/haren te kammen. De een na jongste dribbelt daar in mee dus dat gaat inmiddels vanzelf. Spullen op een vaste plek geeft vaak ook rust. Ook hebben ze hier allemaal een klusje waar ze verantwoordelijk voor zijn. Ik help ze herinneren maar ik laat het verder aan hun over.. doen ze het niet hebben ze de week of de keer erop extra veel Voorbeeld: C : zet het karton aan de weg (maandelijks) - ruimt der eigen kleding op in de kast (dagelijks) N : wekelijks de zak plastic aan de weg hangen L : het glas in de bak in de voortuin zetten met 2 jaar krijgen ze het klusje van L.. das een simpel en leuk klusje (vinden zij he ) Dan krijgt het kind wat dat klusje had de plastic zakken en zo schuift alles op. Voor C verzin ik dan weer iets nieuws, maar er komt telkens een klusje bij.
Ik merk hoe meer kinderen er komen, hoe meer structuur en duidelijke regels ze nodig hebben. Ik wou ook graag een lieve coole mama zijn, waarbij alles kan en we de hele dag met elkaar kroelen en liedjes zingen. Maar de realiteit is helaas anders.. kinderen kunnen echt draken zijn en flink hun grenzen opzoeken. Dus als ik geen grenzen zou stellen, zouden ze in de gordijnen hangen. Hoe meer kinderen, hoe meer je aan het opvoeden bent vind ik. En dat is nog een hele kunst.
Misschien nog wel de belangrijkste; structuur in mezelf! Kan dat? Haha Ja wat zoek ik?? Iets wat werkt. Zijn nu laatste weken wel beetje bij beetje aan t structureren en plannen enz. Hebben een planbord aangeschaft met zelf getekende pictos. Dus uit bed , aankleden eten, tanden poetsen haren etc naar school. Dus dat gaat eigenlijk wel aardig goed.. Maar de middag /avond blijft lastig. Mijn energie is al op voor ik ze van school haal… dus ergens gaat er iets mis. En dan moeten we de middag en avond enz nog gaan doen (vaak alleen) Ik ga super graag naar t bos oid maar mijn energie is gewoon hartstikke op!?
Ja hier hebben ze ook wel zulke taakjes.. maar.., wat doe je dan bijv. Als je een na oudste het blijft “vertikken” (iets simpels) en van elk klein detail drama kan schoppen… Ik wil ze met alle liefde helpen en uitleggen.. maar wat als de wil er niet zou zijn? Hier 1 enorme dramaqueen die dus echt bij elke scheet of zucht drama schopt of hysterisch begint te huilen.,.,
Ik denk dat ze 5/7 dagen , hele dagen druk zijn. Een enkele dag gaat het er wat rustiger aan toe… Maar mijn missie komende tijd; eerst wat beter voor mezelf gaan zorgen!
Pfoe. Wat ik hier lees over structuur herken ik zo niet Oke het is hier geen dikke chaos (ok soms wel) maar zo gestructureerd met planborden en pictogrammen.. niks voor mij. @JupitR wat een naar gevoel moet dat zijn. Hoe is hij anders? Hier gaan de oudste 2 prima. Ze zijn beide heel sociaal, z alleen wat minder tactisch en sociaal wenselijk soms maar dat kan ook de leeftijd zijn. Bij J merk ik nog weinig.
mijn oudste is ook zo’n drama Queen met een veel te grote mond op dit moment. Die heeft gewoon als consequentie dat als ze niet luistert, een grote mond heeft of iets vertikt dat ze 3 tellen krijgt. 3, 2, 1 de rest van de dag geen tablet meer of niet met een vriendin spelen die middag. Bij een hele dwarse bui weet ik dat ze moe is en is de consequentie dat ze in 19:00 uur naar bed moet.. en dat is echt “heel erg” want dan ligt ze eerder dan der broertje Nou die rent tegenwoordig al bij 3 ( )
Structuur… Heilig hier. Zeker doordeweeks hanteren we hier een strak regime ivm werk uiteraard. Staat tegenover dat in het weekend (binnen nog steeds een structuur) heel veel ruimte is, zeker voor de pubers. Doordeweeks ben ik uiterlijk 7:00 de deur uit. Mijn man doet de ochtendspits met de kinderen. Zorgt dat de tieners tijdig de deur uit zijn (OV), dat dochter van 7 tijdig naar school vertrekt en dat zoon van 3 bij de gastouder wordt gebracht. Hij werkt van 9:00-18:00. Mijn werktijden zijn gezien mijn functie - en ambities - wat ruimer; ik werk van 7:30 tot 17:30/18:30 afhankelijk van wat er nodig is. Staat tegenover dat ik meer dan zat uren heb en in 2023 acht weken vakantie kan - en ga - opnemen. Is ook wat waard haha. Maar doel voor mij is om binnen de beoogde groei in functie en salaris tijd te ‘kopen’ voor mijn man om een dag minder te gaan werken. Weet wel dat het niet standaard is, maar we hebben dus bijna een omgekeerde klassieke rolverdeling zeg maar. Voor ons werkt het in ieder geval.
Warrig verhaal en maar half compleet zie ik nu. Punt dat ik wilde maken ontbreekt volledig. Never mind, heb een beetje een druk hoofd. Misschien later een nieuwe poging.
@Lies1611 planborden etc heb ik ook allemaal niet. Onze structuur bestaat vooral uit dat ze weten wat ik van ze verwacht. Dus aankleden, ontbijten , even met mama spelen, dan alleen spelen etc. Het belangrijkste wat voor ons gezin heeft gewerkt was de tv de deur uit doen. Dat kostte uiteindelijk bakken met energie, de kinderen hingen er laveloos achter maar als het ding uit moest waren de drama's niet te doen. We hebben van de een op de andere dag de tv uit gezet, afstandbediening weg en klaar. Was 2 dagen drama en daarna vroegen ze er bijna nooit meer om. @roever ga naar buiten als.je moe.benr, rondje met ze wandelen, van zulke dingen krijg je ook energie. Zorg echt dat je elke dag even een momentje voor jezelf pakt, wat werkt in je gezin, maar zorg ook echt voor even wat langer zonder kinderen. Ga sporten, met vriendinnen etc. Tijd voor jezelf nemen is zo lastig, maar begin al met kleine dingen: ga naar de wc als je moet plassen en stel en niet een uur uit. Drink je koffie warm, leg je kinderen gewoon uit, de komende 10 min is voor mij. Maar vooral, begin met hele kleine aanpassingen. Te grote dan lukt het niet. Echt baby stapjes. En de avondspits vind ik ook zwaar, ik doe hem ook bijna altijd alleen en ik kwam vanavond ook handen tekort toen ze alle.drie de draak gingen uithangen. Dat eindigde in de oudste 2 met straf naar bed en een krijsende jongste. Terwijl de afgelopen 2 dagen ging het perfect, lekker ritme in de dag en ging het goed. Waar het fout ging vandaag? Ik weet het niet..