Sorry maar als je een topic opent dat je man psychische problemen heeft en jullie financieel de vernieling inhelpt, dan ga je toch niet meteen een nieuwe relatie in met een getrouwde man en ook nog eens zwanger worden. Krijgen die kinderen nog ademruimte om alles te verwerken? Mam en pap uit elkaar, mam meteen of tijdens al een nieuwe vriend en dan komt er ook nog een baby. ja dit geeft geen antwoord op haar vraag maar die had toch al beantwoord moeten worden voordat het zo een zooitje werd.
Helemaal je woning niet opgeven. Dat is de basis voor jou en de kinderen. Als je bij hem intrekt en de relatie loopt mis (en die kans is groot als ik het zo lees), zie dan maar weer eens aan een woning te komen. Staan jij en je kinderen dalijk op straat.
Meestal is de moederenergie de stabiele kracht in een gezin, waar voeding in al haar vormen vandaan komt. Ik denk dat je kinderen nu vooral behoefte hebben aan stabiliteit en dat als jij je eigen stabiliteit vindt, je dat ook beter uitstraalt waardoor dingen beter lopen. Dus pak jezelf bij elkaar, ruim de rommel op, met hem zonder hem dat maakt niet uit, maar zorg dat je zélf weer lekker op de rit komt.
Om antwoord te geven op je vraag, ik denk dat iedereen in deze situatie graag stabiliteit zou willen. Ik vind dan ook niet dat je teveel van hem vraagt hoor! Ik zou in dit geval ook adviseren om je op jezelf te richten en wat afstand te creeren. Is de scheiding van jou en je (ex) man ondertussen wel afgerond nu? (Ivm gezag ed)
Goh ik wil passend reageren maar ik weet gewoon niet hoe. Dat mensen ‘hard’ reageren en vraagtekens zetten bij gedrag of uitspraken is niet gek gezien het feit dat 1) dit een forum is en 2) je niet alle informatie en context geeft of kan geven. Daar moet je dan even doorheen prikken. Ik weet niet zo goed wat ik je wil meegeven eigenlijk. Er is al zoveel gezegd.
Ik hoop alleen dat jullie elkaar als gezin rust gunnen en dat jij die verantwoordelijkheid nu naar je kinderen neemt. Ik heb zelf als kind ervaring met de relatieproblemen van mijn moeder en dat is echt ontzettend naar. Als kind krijg je vreselijk veel mee en ik ben daar op sommige momenten heel onzeker van geworden tijdens mijn jeugd. Zeker met de leeftijden van jouw kinderen. Ik voel niet de behoefte om allerlei beschuldigingen jouw kant op te gooien. Wel hoop ik dat je heel eerlijk en kritisch in de spiegel kunt kijken. Sommige keuzes die je hebt gemaakt kunnen voor buitenstaanders idd egoïstisch over komen (wij kennen jouw motivatie natuurlijk niet) en verdienen echt wel reflectie. Neemt niet weg dat ik je idd ook zou adviseren om je situatie van een afstand te bekijken. En vooral de gebeurtenissen van de afgelopen periode te verwerken samen met je kinderen. Zo belangrijk.
@Amarens Hoe gaat het nu met je, ben je er voor jezelf al uit wat je plannen zijn voor de komende periode?
Lief dat je het vraagt. Ik heb niet meer gereageerd omdat ik met de meeste reacties niks kon. Ook vond ik het vrij laag dat iemand het nodig vond om mijn prive gegevens hier te posten. Deze zijn ondertussen door de beheer verwijderd. Ik ben nu in gesprek met de vader van de baby. Hij heeft aangegeven om de komende week zijn scheiding in gang te gaan zetten. Ook zijn wij aan het kijken of en hoe wij eventueel samen verder zouden kunnen. Dat is de laatste stand van zaken. Ik neem mij tijd en denk goed over na.
Fijn dat hij de scheiding in gang gaat zetten. Hoop voor je dat alles alsnog op zn pootjes terecht komt en dat hij zn woord ook houdt. Is jouw scheiding wel al helemaal rond? Want anders kan dat wel gevolgen hebben voor hem om zn kind te kunnen erkennen.
Ondertussen heb ik met zijn scheiding zoiets eerst zien dan geloven maar ik hoop het uiteraard van harte. Hij geeft zelf aan om schuldgevoel te hebben tav zijn vrouw. Eenmaal op gang gaat het waarschijnlijk alsnog een tijdje duren omdat zijn vrouw economische redenen heeft om het zo lang mogelijk te rekken. Mijn scheiding is nog niet rond nee. Ik zei toch dat de situatie complex is. En ja wij weten dat het juridische gevolgen heeft. Daarom zijn wij nu met elkaar in gesprek.
Pfff van wat ik nu meekrijg een ontzettend lastige en moeilijke situatie! Ik hoop oprecht voor je dat hij zijn scheiding doorzet, zijn verantwoordelijkheid neemt voor jou en de baby. Wat ik je als tip mee wil geven (maar dat weet je zelf ook vast wel) geef je eigen huis niet op! Dat is nu de stabiele plek voor je kinderen, voor jou. Een vertrouwde plek waar zij zich, als het goed is, veilig voelen. Ik hoop dat er snel duidelijkheid en rust komt!
Nou ja, bij jou ook al privé gegevens hier gepost?? Bij mij ook laatst. Lager dan dat kun je niet gaan hoor
Dit vind ik echt bizar dat iemand dit doet Zo te lezen heb je genoeg op je bord momenteel. Hopelijk komt er snel wat meer rust. Succes en sterkte ❤️
Ja, voor mij wel in ieder geval maar ik kan me ook voorstellen dat het afhangt van de levensfase waar iemand in zit.
Ooooo yesssss In mijn geval de naam van C hier voluit schrijven terwijl ik dit hier nooit doe ivm privacy. Het enige kleine stukje privacy dat ik hier nog afdwong omdat ik hier natuurlijk helemaal open en als mezelf zit inclusief foto’s. Maar blijkbaar was dat teveel gevraagd voor iemand want die tetterde zijn hele naam hier even neer omdat ze ietwat verbitterd was…
Ik zou die zekerheid ook vooral in jou zelf zoeken. Ik denk dat het verschrikkelijk belangrijk is met kinderen. Dus bijvoorbeeld het hebben van een huisje op jouw eigen naam, wat geld voorhanden als er nood is en iets van een zeker inkomen. De relatie is dan de aanvulling (of niet) op die stabiliteit. Dat is imo iig een optimale situatie. Als dat niet mogelijk is dan moet je doen wat je kan. Maar als je dingen hebt die je in die goede positie kunnen houden dan zou ik dat echt niet op willen geven. Zonder kinderen heb ik ooit mijn huis opgegeven voor de verkeerde. De stress die dat oplevert... Nu heb ik 2 woonpassen en een huis met mijn naam erop. Die zekerheid ga ik voor niemand meer opgeven. Hoe het ook gaat lopen.
Ik zou dan idd maar gewoon gaan latten. Zorg dat je je eigen leven met je kinderen op orde hebt en stabiel. Als hij er deel van uit wil maken dan zie je dat vanzelf wel en ook daarvoor hoef je nog niet samen te wonen. (in de huidige woning ellende zou ik voor geen goud mn huis opgeven terwijl ik kinderen heb, dat voorbeeld dichtbij meegemaakt (moeder met kinderen op straat gezet door partner) en dat wil ik onder geen beding) Als je zoon al opmerkt dat het geen gelijkwaardige relatie is. Dat voorbeeld wil je je kinderen toch ook niet geven? Je moet je niet aan t lijntje laten houden, ik vermoed dat t rekensommetje van je zoon niet uit de lucht komt vallen. De relatie tussen mijn ouders was ook niet zo'n denderend voorbeeld in gelijkwaardigheid. Ik pas daarvoor en gun t ook niemand anders. Koudwatervrees kan ik me iets bij indenken, je wilt niet weten hoe lang mn man twijfelde of hij wel een goede vader zou zijn toen G. eenmaal onderweg bleek. Die heeft wat nachten wakker gelegen. Maar die zwangerschap is nu, dat fysiek maar nog niet juridisch gescheiden is al eerder aan de gang gegaan en in hoeverre zijn daar in al concrete stappen gemaakt? De afwikkeling duurt altijd ff, maar is de scheiding uberhaupt wel aangevraagd?
Zal best een keer per ongeluk gegaan zijn, maar de afgelopen jaren niet meer. Ik ga niet meer terug naar m’n eigen berichten van 5 jaar geleden. Goed geheugen heb je dan trouwens Gaat mij om de manier waarop het ging laatst. Ik ken hier ook nog wel een paar personen die hun Nick veranderd hebben een paar jaar geleden (of onder een andere naam zijn teruggekomen ) maar voel niet de behoefte om die hier open en bloot neer te zetten om iemand te kakken te zetten. Zelfs niet als ze dat zelf een keer hebben gemeld Of gewoon, omdat ik het weet.