Als jij er een goed gevoel aan over hebt gehouden, dan is het goed. Wel zou ik nog willen aankaarten waarom meteen zo’n hoge straf (los van de invulling van de straf) voor iets wat iedereen kan gebeuren? Is ze in de klas ook zo streng? Mijn gevoelige zoontje zou zich daar niet prettig bij voelen.
Daarom zei ik ook: het is verder aan jou. De reden dat ik een andere keuze zou maken is omdat dit verhaal een heel andere afloop had kunnen hebben, en ik wil dat de juf zich dat heel goed beseft. Dat zij in het gesprek nog een reden geeft waarom ze het zo gedaan heeft zegt voor mij dat ze de ernst niet echt begrijpt.
Dat de juf dat niet heeft uitgesproken, wil toch nog niet meteen zeggen dat ze de ernst ervan niet goed begrijpt?
Dat gevoel zou ik wel hebben. En het is mijn kind, waar de juf op dat moment de verantwoordingover heeft. Ik moet er een goed gevoel bij hebben, de juf is fout. Ts heeft een gord gevoel, dus dan is het goed.
Ik vind de nuance af en toe een beetje zoek in dit topic. Ik zou zelf zeker contact hebben opgenomen met de juf, maar met stoom uit oren eerst naar de directie oid, zou niet in me opkomen. Eerst maar eens horen wat er precies is gebeurd, alvorens ik een oordeel vel. En was het wel een straf, of was het meer een praktische, maar ondoordachte, oplossing om kind toch zijn huiswerk op school te laten hebben. Dat zou toch eerst boven tafel moeten komen. Mijn dochter is trouwens ook weleens onder schooltijd naar huis gekomen (in groep 8), bv voor haar gymspullen oid. Maar haar meester belde wel altijd. (Dus daar is deze juf imo even de mist ingegaan.) En ik gaf dan toestemming dat ze thuis langskwam. En soms ging ik dan zelf even langs school om bepaalde spullen te brengen (mijn dochter vergat vaak wat ). Wij wonen op 15 minuten lopen, nog geen 5 minuten fietsen. Maar je moet als leerkracht toch zeker weten of dat kind iemand aantreft thuis, of het kind een sleutel heeft, of de ouders akkoord gaan, en in dit geval toch op zijn minst hoe ver iemand van school woont. Buiten dat mag ook wel weer enige zelfstandigheid van een 11-jarige verwacht worden. Hier moeten ouders sowieso iets ondertekenen waarmee ze wel/niet toestemming geven dat een kind voor een bepaalde activieit zelf op de fiets mag gaan, denk aan gymles (op een andere locatie). En dat betekent dat ze dan dus even zonder toezicht van school zich in het verkeer begeven. Is hier heel normaal en ik heb maar 1x gehoord van een kind wat dat niet mocht (maar dat waren ook wel bijzondere ouders op andere gebieden…) en die moest dus altijd op de leerkracht wachten. Overigens moeten een jaar later veel kinderen tenslotte ook zelfstandig veel tijd in het verkeer doorbrengen als ze naar het VO gaan. Maar in dit geval vind ik het wel relevant dat het kind ver weg woont, en dat eerst communicatie met de ouders had moeten plaatsvinden. Dat maakt hier de fout van de juf wel ernstiger, maar na een goed gesprek, een mea culpa van de juf met de belofte om e.e.a. anders aan te pakken is het toch gedaan lijkt mij. En daarnaast zou een goed gesprek met zoon op zijn plaats zijn. ‘Ja maar juf, dan moet ik anderhalf uur lopen.’ Dat is toch iets wat een 11-jarige best zou moeten kunnen ventileren. En als dat niet zo is dan moet toch ook met kind besproken worden, waarom dit belangrijk is en hoe hij dat kan gaan leren.
Tja ik vind het allemaal een beetje overtrokken hoor, ts heeft het met juf geregeld en is de soep helemaal niet zo heet... Hier heeft mijn dochter en ook zoon overigens een gymtas/ of huiswerk vergeten op de basisschool, vreselijk vonden ze het dat ze naar huis moesten; het is nooit meer gebeurd. Ik vind dat iedereen eerst maar eens het verhaal van juf moet horen ipv alleen het kind. Kinderen zijn niet heilig en zeggen vooral wat hun het beste uitkomt of wat ze hebben opgeslagen aan informatie. Hij is 11 jaar en gaat straks naar het vo, wat denk je dat ze daar allemaal moet kunnen en dan mag jij je er al ouders niet mee bemoeien dan moet het kind het gewoon zelf regelen op school. Ik denk dat er nog een hoop ouders meeschrijven waarvan de kinderen nog jong zijn. Het is opgelost.
maar is het een hoge straf? Even naar huis om je spullen te halen? Straf zou ik vinden: Een uur na blijven want je hebt je huiswerk niet bij. Of : Verplicht het huiswerk maken in de pauzes ofzo. Even je huiswerk ophalen is toch geen straf ? Verondersteld dat je in 10 minuutjes thuis bent op de fiets? En - ik verwacht dat mijn kinderen op school zijn, maar ik weet ook dat hier kinderen - met name groep 8'ers - ook nog weleens met een groepje van 3 ofzo naar de supermarkt gestuurd werden om ingrediënten te halen om iets te bakken in de klas. Of om pannenkoeken te halen als de docent dat vergeten was voor de les in breuken. Nu is dat lopend te bereiken, zonder gevaarlijke stukken, maar wel buiten school ook...
Ook ik vind enkele reacties zwaar overtrokken. Een kind uit groep 8 zou echt zelfstandig naar school op en neer moeten kunnen. Hier komen de meeste vanaf groep 6 alleen naar school. Vooral sinds corona waarin dit specifiek gevraagd werd vanuit school zie je veel meer kinderen zelfstandig. Enige wat de juf heeft verzuimd is even de ouders inlichten dat het kind naar huis kwam om zijn huiswerk op te halen. Maar om daarover officiële waarschuwingen enz te eisen gaat me echt te ver. Kind had zelf even een fiets kunnen lenen van een klasgenoot of moeten aangeven dat het wel erg ver lopen was.
Bij 1 keer je huiswerk vergeten vind ik dat een hoge straf. Ook met de context dat het een gevoelig mannetje is. Structureel vind ik het een ander verhaal.
Ik heb er 1 in de tweede van het voortgezet onderwijs. Die fietst elke dag bijna 25 km. Maar dan vind ik het nog steeds niet normaal dat een kinderen op de basisschool naar huis gestuurd wordt voor huiswerk zonder dat ouders daarvan op de hoogte zijn.
Ik denk dat het wellicht ook helemaal niet als straf bedoeld was, maar meer als blijk van vertrouwen. Juf vertrouwde hem blijkbaar genoeg om hem zelf naar huis te laten gaan. Is toch juist stoer om dat zelf te mogen regelen onder schooltijd. Hij kon het aan om een stukje van de les te missen. (Daarbij blijft natuurlijk het stukje dat het best even gecommuniceerd had mogen worden naar het thuisfront)
Precies dit. Zelfs mijn dochter op t mbo mocht toen ze nog geen 18 was niet zomaar ziek naar huis. Ze mocht pas gaan als ze bij de balie ons aan de telefoon gesproken hadden met goedkeuring om te gaan.
ja dat vind ik ook - ga het nog maar halen - want dan heb je het tóch bij?.... maar je hoort natuurlijk ook niet hoe het gezegd is. Ik zie het ook echt niet als straf.
Snap het enerzijds wel hoor. Maar wat je zegt is wel zo’n beetje de kern van wat ik in dit topic proef: velen reageren vanuit gevoel, maar het rationele lijkt soms vergeten te worden. Niet dat ik je gevoel wil bagatelliseren (daar heb ik sowieso een schurfthekel aan). Ik hoop alleen dat er niet voorbij wordt gegaan aan het feit dat die juf ook maar een mens is (en het dus niet wil zeggen dat ze iets niet begrijpt, ook al heeft ze het niet letterlijk uitgesproken).