Ik heb al eens vaker wat geschreven over de situatie met mijn zusje, maar er speelt weer wat. Even kort, zusje heeft borderline, vaak gedoe mee gehad, maar sinds ze een baby heeft, leek het beter te gaan. Ze woont nu bij mijn ouders met haar baby. Nu had ze mij gevraagd om op te passen (wat ik regelmatig doe sinds haar baby er is, heb daar ook geslapen tijdens de kraanweek etc) omdat ze naar haar paarden moest. Ik werk niet, oa vanwege lichamelijke klachten en had al aangegeven een slechte week te hebben en dat ik wel wilde oppassen, maar niet 2 dagen achter elkaar en dat ik vandaag wel zou kunnen. Dus zat vanochtend om 8 uur klaar en app ik net waar ze blijft. Krijg ik een kort appje dat het niet meer nodig is. Hoor ik van mijn moeder dat mijn zusje boos is, omdat ik gisteren niet ook wilde oppassen. Ik heb best moeite af en toe om mijn grenzen aan te geven bij hun en wat wordt dus niet gewaardeerd. Ik heb aangeven dat ik dit heel vervelend vind, dat ik voor niks heb zitten wachten. Nu krijg ik bericht dat ik nooit meer hoef op te passen. Nou ok. Dan niet. We hebben geen afspraken of vaste dagen of wat dan ook. Ik pas ook alleen op als zij wat voor haarzelf wil doen zoals kapper, paarden etc. Ze woont bij mijn ouders en werkt ook niet. Is het echt zo raar dat ik hierin mijn grens aangeef? Man vindt van niet, maar ik twijfel dan weer, omdat ik ook wel bevooroordeeld ben (ze is nogal manipulatief geweest in het verleden etc) en ik werk niet, dus heb er in principe wel tijd voor. Aan de andere kant vind ik niet dat ik verplicht ben om ja te zeggen, in elk geval niet 2 dagen achter elkaar, omdat het nu gewoon niet fijn gaat qua gezondheid (en oppassen voor iets leuks, niet iets noodzakelijks als werk of dokter etc). En nu is er dus weer ruzie en kan ik daar weer niet heen, want ze manipuleert de boel weer. Sorry voor het lange verhaal, moest het even kwijt.
Natuurlijk is het niet raar dat je je grens aangeeft, zou een mooie boel worden als je dat verplicht bent.
En het viel helemaal niet tegen om te maken. Had voor het eerst van mn leven een zaag en schroefmachine in mn handen Voor wat technisch inzicht heb ik af en toe mn man geraadpleegd.
Nou dat heb ik dus net geprobeerd uit te leggen, maar ze is teleurgesteld omdat ik aangegeven heb te willen helpen. Ik denk dat onze definities van helpen verschillen, want ik versta daar niet onder dat ik te pas en te onpas klaar moet staan als oppas zodat zij naar de kapper kan of kan paardrijden. Heb nu dus ook gezegd dat ik mij niet verplicht wil voelen. Begrijp me niet verkeerd, haar baby is een schatje, maar slaapt alleen bij als je rondloopt tot ze in slaap valt en vervelend genoeg trekt mijn lichaam dat dus niet nu. Oh en misschien wel ontzettend kinderachtig, maar in de 15 jaar tijd dat ik kinderen heb, heeft zij welgeteld 1x opgepast
Nee joh, ben je mal! Ookal werk je niet, je hebt toch ook gewoon je eigen gezin/huishouden en andere dingen te doen? Dus je kunt die dag oppassen en daar mag ze al blij mee zijn. Je bent geen gastouder of kinderdagverblijf, kom op zeg. Ze is gewoon gepikeerd omdat ze haar zin niet heeft gekregen
Ben je betoeterd. Hartstikke lief dat je wilt oppassen! Niemand kan van je eisen dat je dat dan zelfs twee dagen achter elkaar doet. Probeer niet mee te gaan in het manipulatieve gedrag! (Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het...)
ik denk (ook al is het lastig) je dat gevoel echt bij haar moet laten. Ik denk ook niet dat je iets kunt zeggen/uitleggen wat haar gevoel wegneemt.
Heb je gelijk in. Heeft ook geen zin. Ga het er maar ook bij laten. Kreeg net nog een appje dat helpen in haar ogen dus echt iets anders betekent. Nou, bekijk het maar. Zal man maar gelijk geven, hij zei al dat dit zou gebeuren.
Ja heel lastig idd. Maar ga er nu niet weer op reageren. Ik ben gewoon verdrietig. Ik doe echt mijn best, maar het lukt momenteel hewoon even niet en dan zo'n reactie. Vind het flauw.
Dat is geen reden om altijd ja te moeten zeggen. Je moet niet jezelf naar de knoppen helpen omdat zij 2 dagen achter elkaar oppas wil voor de leuk. Mijn zusjes zouden ook een nee krijgen als ik het niet trek om 2 dagen op te passen als het voor fun is. Is het incidenteel bij nood zou ik het overwegen
Dat is het zeker. Helpen moet binnen je grenzen, niet er buiten. En het is ook niet dat zij nog zoveel "tegoed" heeft staan van alle keren oppassen bij jou
Nee het is niet raar dat je je grens aangeeft. Dat is juist goed! Al zou je geen slechte week hebben, dan nog ben je niet verplicht om op te passen. Zij weet (door het verleden ook) dat zij zo op jouw gevoel kan inspelen. Ik snap je gevoel heel goed, ik heb ook zo'n zus die zulke spelletjes speelt en die je aan de kant kan schuiven alsof het niks is.