Helemaal niet raar dat jij jouw geens aangeeft. Als 2 dagen achter elkaar voor jou te belastend is dan moet je dat niet doen.
Update, hij mag een opleider kiezen. Zo leuk dit! En ook fijn toekomst gericht. In de functie die hij had kon hij niet meer groeien terwijl hij nu echt een een nieuwe stap in zijn carrière begint.
Je bent geen betaalde opvang dus geen verplichting. Als ze er toch ook over begint kun je aangeven in overleg kan veel maar ik bepaal wat mijn lichaam aan kan. Voel je niet verplicht. Het is al raar dat ze er van uit gaat dat jij kan en wil. Binnekort hebben we ouderavond en vond hetnal vervelend om mijn schoonbroer en schoonzus voor die 1.5 te vragen. Gelijk een uitnodiging gegeven voor het eten omdat ze het willen doen.
Jezus @suus1983 in een lekkere hoek ben je nu weer gedrukt Zo gaat het vaker hè? Mensen met goede bedoelingen worden later het wak in geduwd. En er zitten nog meer hiaten in: altijd klaar staan, gelul tussen jou en je zusje en je moeder, emotionele chantage (ja echt), je mama die ertussen zit en als doorbriefluik functioneert, enz. En ja ik weet het, er is iets met je zusje en daardoor worden er (vaker) dingen gecreëerd, maar voor nu heb je het ‘goed’ gedaan. Goed even tussen aanhalingstekens want in deze situatie is geen goed want familie en familie-gevoelens enzo. Pas je ook een beetje op jezelf ❣️
Dank je! Gisteren even goed geventileerd naar man (die mag mijn zusje totaal niet meer, maar zou er nooit tussen staan) en dat luchtte wel op. Baal er ook gewoon van dat ik elke keer denk dat het anders is en dat het toch nooit tot haar doordringt. Zo is ze en ze verandert toch nooit, dus heb besloten toch echt wat meer afstand te nemen. Eerder al gedaan, maar ivm de baby en omdat ze bij mijn ouders woont, toch laten gaan, maar ik heb hier gewoon geen zin meer in. Vind het wel heel sneu voor de kindjes die er toch nu ook wel bij betrokken worden. En emotionele chantage is precies de goede omschrijving, zo is het helaas inderdaad wel.
Ja dat is denk ik de enige manier; ventileren met iemand die haar wel goed genoeg kent en ook goed genoeg niet aardig vindt Het vervelende aan jouw situatie is dat je het niet gaat veranderen dus moet je accepteren want ze (je zusje) gaat toch niet anders worden. En je moeder zit er onderhand ook zo ingebakken. Eigenlijk zijn er alleen maar verliezers in dit verhaal. Maar verdrietig is het wel. Ik denk dat afstand nu het beste is en hoe goedkoop het ook klinkt ‘erboven staan’. Dat zal dan wel weer heel arrogant overkomen, maar zo bescherm je jezelf wel. En aan opmerkingen als ‘dan maar ruzie hoor’ heb je nou eenmaal niks in zo’n situatie (niet dat iemand dat hier zegt hoor), want dat werkt al helemaal niet. Je familie heb je, die kies je in tegenstelling tot vrienden niet uit. Daar komen andere gevoelens bij kijken.
Haha nou het kost nog wel wat tijd die ik niet per se over heb Maar mocht het zover komen, dan laat ik het weten