Pfff, ik begin toch echt zenuwen te krijgen voor het startgesprek volgende week. Nu het dichterbij komt, toch wat koudwatervrees ofzo. We hebben zo veel pijn en verdriet gehad tijdens ons eerste traject dat een deel van mij echt bang is voor wat er weer op ons af gaat komen, hoe groot de wens ook is... Nog anderen datzelfde gevoel gehad? Het helpt ook niet dat de geboorte- en sterfdatum van onze tweeling weer zo dichtbij komt, de weken ervoor ben ik altijd zo labiel als de pest. BLEH.
@SD90 ja ik herken het. Ik had zoveel zenuwen voor de nacontrole een paar weken geleden. De afgelopen jaren hebben we alleen maar tegenslagen, pijn, verdriet, operaties en miskramen gehad waardoor ik echt een soort ziekenhuistrauma heb. Ik merk het al als we in de auto zitten of door het ziekenhuis lopen, ik ben zo overtuigd van slecht nieuws dat ik echt alleen maar boos en verdrietig kan zijn (uit een soort onmacht). Gek genoeg ben ik nu heel rustig, ik denk zelf dat het komt door de acupunctuur. Ik heb voor het eerst in tijden vertrouwen in m’n lijf. Hopelijk blijft het zo. Nog geen zenuwen voor de uitgangsecho van donderdag. Dikke knuffel voor jou! Het is super heftig wat je allemaal hebt meegemaakt en dus helemaal niet gek om zenuwachtig te worden.
Wil je een dikke knuffel geven wat betreft de tweeling. Super logisch dat je niet stabiel bent dan ♥ De rest herken ik wel, ja ik ben zenuwachtig. Ben ook krampachtig van alles aan het doen, inlezen, ZP, enz. Eigenlijk ben ik er stiekem elke dag een beetje obsessief mee bezig. Maar dat komt omdat dat het enige in het hele traject is waar ik controle over heb. Ik vind het vreselijk mezelf over te moeten geven aan "kans". Want je kunt je nergens op voorbereiden. Goed of slecht in dit geval, ik kan niet zo goed dealen met onverwacht.
Heel heel begrijpelijk! Je probeert een stap dichter naar je droom te doen, maar door die stap te doen weet je ook dat er weer veel verdriet mee gepaard kan zijn. En de datum van geboorte en sterfdatum van jullie tweeling, maakt het nog een stuk Moeilijker. ❤️
Om ook over het vertrouwen in het traject te hebben. Door alle mislukte terugplaatsingen merk ik dat ik er naar toe aan het werken ben om te accepteren dat er wellicht geen broertje of zusje voor ons meisje gaat komen. Ik heb nog zoveel baby/kinderkleding en speelgoed staan.. en heb toch de stap genomen om het weg te doen. Ik kan niet alles bewaren en mijn gevoel zegt heel sterk dat ik er toch afstand van moet doen. Ik ben nu een weekje alles aan het uitzoeken en heb een dagtaak aan Vinted gekregen! Het helpt me een beetje om mijn toekomstbeeld anders te zien. De doos met de inimini babykleertjes heb ik nog niet kunnen aanbreken… dat lukt me nog niet.
Ook dit snap ik, misschien juist wel een teken van een nieuw begin. Opgeruimd huis is opgeruimd hoofd vind ik altijd. Ik heb het andesom met de "kinderkamer".Dat is nu een rommel kamer. Kijk er naar alsof het nooit anders zal zijn. Maar wil het toch eerdaags opruimen. Ook voor als het een andere bestemming krijgt. Ik wil dan weer heel erg visualiseren. En nu zie ik alleen een wasrek, wat zooi en een logeerbed waar nog nooit op geslapen is. Ik wil er uiteraard een kinderkamer van maken maar anders een plek waar ik tot rust kan komen of met een bureau waar ik kookboeken op mijn gemak kan uitpluizen en lezen, of hobby kamer/ yoga. Noem het maar in iedergeval een bestemming.
Als alles goed gaat, en man echt mijn hoofd draaid overuren, dan gaan wij naar TP 9. Ik hoop zoooooooo dat dit "em" word. Het is gewoon wel klote als je je kindernamen van de daken wilt schreeuwen maar je geen kinderen hebt om een naam te geven. Ik vind ze zo mooi en ze hebben allebei waardevolle betekenissen voor ons. Aan 1 kant wil ik ze posten en noemen aan de andere kant ben ik bang dat iemand ermee aan de haal gaat, niet mooi vind, of dat ik het Jinx.
❤️❤️ Doe wat goed voelt voor jou! Zo begrijpelijk dat je hoofd overuren draait. Wat een beladen moment voor jullie is het zeg.
♥, het komt zwaarder over dan het voelt op het moment hoor. Want er is nog hoop/kans. Oh en meid, jij morgen whaaaaa hoop zo groen licht. Als je die krijgt waar zit je in je cyclus?
Dat is zeker zo! Maar het is zo begrijpelijk dat je alle kanten op geslingerd wordt nu qua emoties en gedachten. Morgen cyclusdag 11, dus dan verwacht ik ergens eind volgende week een terugplaatsing. Bizar.
Heb overigens vanmorgen dus bloed geprikt.. gaan we weer (domme doos). Hahaha, ik een uur eerder uit bed, sta keurig om 8 uur bij de HA. Fuck, woensdag, gesloten. Maar wel een prik afspraak, yup stiekem toch op mijn formulier van alles aan gekruisd. Zomaar het gevoel dat ik 'betrapt' ga worden maar hopen dat geen gevolgen heeft Heb voor alles waar ik mezelf op het laten prikken en super logische verklaring en vind het daarom ook etisch verantwoord.. Sowieso had zij al volledig ijzerpakket + Anemie (bloed armoede e.d.) Zelf, foliumzuur, vit D en B12 pakket. Dit omdat ik supplementeer en ik wil geen overdosis. Met name niet van B6 en B2 (dat wilt niemand trouwens, kun je heel ziek van worden) Dan nog Cortisol, TSH en T4. Cortisol omdat ik neussprays heb gebruikt voor mijn operatie met cortisonen en cortisol is een stress hormoon, en wij willen geen stress. TSH en T4-vrij = voor je schildklier, die is bij mij 2.06 (laatste meting) en die wil je eigenlijk lager dan 2 hebben tijdens traject. En het hele cholesterol pakket, ben 40 kan wel een keer vond ik
Oh en daarnaast is mijn grootste motivatie, zo gezond mogelijk de ICSI in. Dus dat alles is mijn morele compas. Buiten het feit dat we genoeg ziektekosten betalen, dus niet zeiken gewoon is mijn motto... Of zij het daarmee eens is geen idee. Vingers crossed dat ze er niet over begint...
Ik hoop het echt zo ontzettend voor jullie ! Wat hebben jullie een doorzettingsvermogen. Echt, heel veel bewondering voor ❤️
Follikel van 19.1mm vandaag. Doorgaan met ovu testen. Vooralsnog negatief. Voorgaande maanden ook dag of 3 nadat follikel 18mm was een positieve test . Vermoed wel volgende week weer een terugplaatsing!
@Asil snap dat het best spannend is, ik zou me toch opgelaten voelen als de huisarts me belt en vraagt wat ik allemaal heb gedaan haha wanneer heb je de uitslag denk je? Spotting is er nog, zal nog wel een paar dagen zo blijven en zelfs als het gestopt is zit er nog vocht in m’n niche maar kon echt geen kwaad volgens m’n arts (hoofd van de afdeling dus hij weet wel waar hij het over heeft mag ik hopen ). Als er maar geen vocht in het baarmoederslijmvlies zit, dan zal de tp niet doorgaan. Mocht dat morgen nog wel zo zijn, dan moet ik nog een keertje extra terugkomen 1 dag voor de tp om te checken of het weg is. Ik probeer me er echt zo min mogelijk druk om te maken, ik heb hier 0 invloed op. Ik neem het dag voor dag, stap voor stap. @cvdv87 oeh spannend! Alleen ovulatietesten en geen ovitrelle dus? Ik hoop en denk dat we samen op het wachtbankje mogen straks.
Misschien een domme vraag maar hoe komt het dat als je al heel vaak een terugplaatsing hebt gehad het nog steeds niet "raak" is. Is daar een oorzaak voor? Echt zoveel respect als je al lang in dit traject zit.. ik kan me al niet eens inbeelden als mijn 2 embryo's die nu in de diepvries zitten beide niet "raak" zullen zijn. Maar zeker dat ik er wel rekening mee hou, ligt dat dan aan het embryo dat niet sterk genoeg is of aan een ander "probleem" oorzaak.... grote pech? ❤️