Ahhhh wat verdrietig @Dominique87 je was er zo dichtbij. Eindelijk na al die tijd een positieve test en dan dit. Ik had je echt meer gegund!! ❤❤❤ en ook de confrontatie met baby's en zwangere buiken is enorm klote. Hele dikke knuffel.
Ah nee!! Dat ziet er idd niet goed uit. Maar wel tr verwachten met zo een lage hcg waarde. Heel veel sterkte.!! Hopelijk kun je snel door met meer geluk!
T is in dit rot situatie is het gunstig dat je hcg echt laag staat, ik denk eerlijk gezegd dat t in het bloed aan het afbreken was en het wat later zichtbaar is in de urine, dat je test daarom vandaag al niet was opgelopen. Ik hoop dat je snel afloop ziet, dat je écht zekerheid hebt.
Heel veel sterkte, wat een teleurstelling. Hopelijk ben je snel weer op de rit voor een volgende terugplaatsing. Wat een ongelukkige timing om dan met iemand te werken die net zwanger is en ook nog een baby Je bent wel een bikkel dat je na zo'n teleurstelling gewoon naar je werk bent gegaan! Topper
Thx. Bij ons is het momenteel echt weinig volk beschikbaar dus gewoon geen keuze. Als ik vrijdag de uitslag hoor en het is slecht dan denk ik dat ik gewoon thuis blijf. Nog geen idee eigelijk
En hoe gaat het met de dames op het wachtbankje? @Jootje91 @bambiniheart @Liz19866 @Maankindje Shit @Maudje123 weer door naar de volgende ronde las ik @Babywishh bijna op het wachtbankje @GroeneBomen hoe gaat het met de kwaaltjes?
Ook ik heb mijn weg naar dit draadje gevonden en sluit me "graag" aan. Ik zal me even voorstellen: Een mama van 37 jaar met een zoontje van 11 maanden en een kinderwens voor een tweede. Stukje voorgeschiedenis: In 2013 spiraal verwijderd en vanaf 2014 actief bezig met kinderwens. Na een jaar zonder resultaat doorverwezen naar ziekenhuis. IUI gehad, maar was gelijk duidelijk dat dat hopeloos was. Slechts 100.000 actieve zwemmers dus direct door naar ICSI. In 2015 één punctie gehad, 4e TP was raak maar dat werd een miskraam. Vrij kort na TP 5 zijn we uit elkaar gegaan (om andere redenen). In 2019 raakte ik ongepland zwanger van mijn nieuwe partner maar ook dat werd een miskraam. Na weer 1,5 jaar proberen weer bij Fertiliteit beland en de diagnose 'onverklaarbaar verminderd vruchtbaar' gekregen, waardoor we in aanmerking kwamen voor een hormoongestimuleerde IUI. In januari 2021 raakte ik daarmee zwanger van mijn zoontje, maar helaas besloot zijn vader ons te verlaten toen ik 8 maanden zwanger was. Inmiddels is mijn zoontje bijna 1 jaar, en is mijn kinderwens nog steeds heel groot. Hierdoor heb ik besloten om met een bekende donor voor een tweede te gaan. Ik heb inmiddels al m'n controle echo en bloedonderzoeken gehad en mijn licht staat op groen. Nu nog even geduldig wachten (wat ik niet zo goed kan ) tot mijn donor ook ruimte heeft in zijn agenda. Ik hoop eind oktober m'n eerste IUI-d te krijgen Helaas dit keer wel zonder hormonen, omdat ze het risico op een meerling niet willen nemen bij alleenstaande moeders.
Ja joh, alsof ik in een slechte film beland ben niet echt voor t geluk geboren blijkbaar. Daarom dacht ik: ik neem het heft in eigen handen, en ga deze hele kinderwens gewoon 'lekker' in mn eentje doen. En mede door mijn geschiedenis voel ik me ook meer op mijn plek in dit draadje dan in de gewone NOD lijstjes.
Ja zo'n lange weg doet wat met een mens. Helemaal als t 2x zo afloopt dat je zonder partner eindigt... geeft het ook meer rust dat je het alleen doet? Of juist extra spannend?
Lief dat je het vraagd. Bloed ame sgond gisteren hcg op 1 dus vroege miskraam. Moeilijk maar we moeten door
Ja ergens geeft t wel rust, maar t gaat ook wel pittig worden, 2 kleintjes in je eentje. Maar ik denk dan: ff die eerste tropenjaren door en dan komt t (hopelijk) wel goed
sterkte. Goed dat je hcg uit je bloed is nu, hoe dubbel ook... had je liever een torenhoog hcg gegund en goede zwangerschap. Mag je gelijk door? Of moet je deze maand sowieso rust hebben?
Ja ik voelde al dat het niet goed zat. Dus beter zo dan maar. Ik mag gelukkig gelijk door. Nu hopelijk snel ongesteld worden. Dan wordt er een ceyo teruggeplaats