De spoedartsen stonden ook zo voor een raadsel, die drongen echt aan op de obductie. Mijn man zei ook dat er 2 jonge artsen zelfs in tranen waren, omdat ze hem niet konden redden en ze wisten niet waarom. Collega van buurvrouw werkte die dag op spoed en vertelde haar ook geschrokken dat er een man binnenkwam en ineens overleed. Ja had buuf gezegd... dat was mijn buurman en daar stond ik een dag eerder nog naar te zwaaien.... Had zo'n indruk gemaakt op iedereen. Ene kant ben ik er blij om,maar please laat de uitslag zijn dat dit hoe dan ook fataal was afgelopen.... Op spoed hebben ze gelukkig écht hun volle 1000 procent gegeven.
@GroeneBomen kan me heel goed voorstellen dat je het eigenlijk niet wil weten. Je wil het idee hebben dat het hoe dan ook niet voorkomen had kunnen worden en als je dan hoort dat dat misschien wel had gekund... Vreselijk.
Ja dat idd... maar tegelijkertijd wil ik ook niet dat dit een ander overkomt en dat ze hier wél van leren. Pa komt er niet mee terug, maar hopelijk kan dit wel iemand anders zn leven redden. De huisarts wil ook duidelijkheid en ze zei zelfs: als ik tekort ben geschoten, wil ik dat ook weten én actie ondernemen. Dat kan ik echt waarderen, een arts die aan zelfreflectie wil doen en daar ook daadwerkelijk niet alleen excuses voor wil maken maar ook lering eruit trekken. Bah. Ik hoop dat maandag de huisarts gewoon dienst heeft. Ik sta zo gespannen en angstig in het leven dat ik zelf hulp nodig heb nu.
Netjes dat de huisarts het zo zegt. Je hebt idd genoeg artsen die nooit zullen toegeven als ze fout zitten. En idd: je wil ook dat het een ander dan niet overkomt. Trek idd op tijd aan de bel bij de huisarts. Misschien kun je op korte termijn terecht bij de praktijkondersteuner of regelmatig met de huisarts zelf praten. ❤️
Ach wat een verdriet Kan me goed voorstellen dat je er heel gespannen van raakt als je wereld ineens zo op zn kop staat Wel fijn dat je zeker weet dat iedereen 1000% zn best heeft gedaan! Dat maakt het verdriet en het gemis geen gram minder natuurlijk. Maar helpt misschien op den duur wel om het een plekje te kunnen geven. Heel veel sterkte ❤️
Mijn mond viel gisteravond open van een jong meidje bij het concert van Ilse Delange. Geweldig concert. Heerlijke muziek. En dan verteld Ilse dat ze jonge talenten begeleid. En dat ze een van deze talenten heeft meegenomen. En dat ze een nummer mag doen wat ze zelf geschrevenheeft. Het meisje wordt aangekondigd. Er loopt een timide jong ding het podium op. Muziek start. Ze begint te zingen. Wauw!!! Die stem! Dat nummer. Ik werd gewoon echt geraakt. Zo mooi. Zo intens. Na het concert deed ze nog een aantal nummers in de foyer. En weer. Zo mooi. En nu ben ik haar naam vergeten. Dus ik kan haar niet meer vinden.
Van m’n collega die elke keer dingen verteld/rondbazuind die gewoon niet waar zijn.. Echt waarom?? Het is niet zo dat ze slecht in de groep ligt ofzo, ze is ook niet onaardig. Dus waarom ze toch denkt dat ze zich beter voor moet doen?
Hoe snel je ziek kunt worden Echt vanuit het niets misselijk, hondsmoe, buikpijn, hoofdpijn. Iedere geur is teveel. Zakt wel weer, maar nog nooit gehad dat het zo plotsklaps op kwam zetten.
Chels ? https://www.theateraanhetvrijthof.nl/voorstellingen/theaterconcert/theatertour-2022-ilse-delange
De dankbaarheid van mijn moeder. Elke dag verteld ze aan iedereen die langskomt en belt én tegen ons hoe gezegend ze zich voelt met ons naast. Ze knuffelt mijn man elke dag, ik word dagelijks gekust en de kinderen krijgen alle liefde. En ze is zo dankbaar voor al die jaren met pa. Ik vind dat zo bijzonder. Dat ze in haar intense verdriet, zo ongelooflijk liefdevol is. Ik ben zo ongelooflijk trots op haar. Ze riep al zeker 20 jaar: ik ga eerst en als pa eerst gaat dan ga ik gelijk mee. En dat zei ze ook direct vanuit die pure emotie na de dood van papa. En dan dit zien... ze laat het verdriet toe en ziet tegelijkertijd nog steeds de mooie kanten van het leven. Ik heb zo'n bewondering voor haar.
Ik krijg echt kippenvel van hoe liefdevol jij over je ouders schrijft. ♡ Er komt zoveel liefde door in jouw berichten. En wat mooi dat je moeder ondanks dit onverwachte verlies nog steeds ziet wat waardevol is. Misschien wel juist in deze tijd, als je zo dicht bij elkaar staat en zo intens met elkaar bent. Mooi ❤
Wat fijn dat ze ondanks het verdriet nog steeds de mooie dingen kan zijn. En wat ongelooflijk fijn dat jullie als familie zoveel steun aan elkaar hebben.
Ik lig al vanaf 14:15 op de afdeling cardiologie ivm hartkloppingen die niet afnemen. En ik weet nog steeds niks Ik sterf inmiddels van de honger, heb koppijn en heb het koud. Ik word echt met de minuut chagrijniger.