Nog maar vijf nachtjes slapen tot m’n eerste echo! Gisteren een meltdown gehad met huilbuien om niets. Onzekerheid ten top. Het ‘enige’ aan kwaaltjes wat ik heb: - buiten adem (vooral na wandelen). - wat spanning in de buik in plaats van fluffy. - borsten die wat gegroeid zijn, sinds twee/drie dagen nu vaak ook wel aan de zijkant dat ik wat pijnlijk vind aanvoelen. - sporadisch misselijk, vooral wat weeïg. OH en ik heb al twee nachten een nachtmerrie gehad. Zucht. We gaan het bijna zien! Nog heel even wachten. Gelukkig hebben we beiden vakantie nu en is m’n vriend dus ook gewoon thuis. Als je alleen thuis bent, duren de dagen lang als je ineens even twijfelt.
We zijn nu al terug, kort lang weekend haha. En oh... my... god.... we denken dat we ermee weg zijn gekomen (niemand heeft iets gezegd althans) maar oh oh oh! zenuwslopend was het! vooral toen iemand van mijn niet alcoholische alcohol ook wel een mixje wilde drinken en ze t verschil niet (lijken) geproefd te hebben hahaha
@iedereen, hoe is het inmiddels bij jullie allemaal? Hoe voelt iedereen zich? Voor degenen met nachtmerries. Het schijnt te kunnen helpen als je niet op je rug ligt. Dus als je een rugslaper bent, mischien kan je eens op je zij of buik proberen. Dan schijn je minder kans op nachtmerries te hebben... weet niet of het klopt maar je kan t es proberen, wie weet
goed gedaan hahaha hier mijn ouders en broer ingelicht en zijn super blij verder super misselijk Misselijker dan men vorige zwangerschappen
En hoop zo dat het niet voor niets is Nu angstige periode Nog lange 3 weken tot echo Vervroegen heeft geen zin want zal me ook niet geruststellen
Hier begint de misselijkheid ook echt hoe te nemen. Voornamelijk de ochtend en middag. Einde van de dag neemt het af en ben ik vooral “weeïge” Ik probeer om de zoveel uur wat te eten en te drinken. Ik merk dat wanneer mijn maag leeg is de misselijkheid ook toeneemt. Verder ben ik erg snel vermoeid. Ik moet echt in de middag even gaan slapen.
Pff wat vervelend die misselijkheid. 3 weken wachten nog! Hopelijk wordt je dan beloond met een heerlijke geruststelling en dat je dan ook nie voor niks zo misselijk bent geweest! Leuk dat t nieuws zo goed ontvangen was! Wij wachten sowieso tot half nov. Willen t de schoonouders en ouders eerst vertellen maar daarvoor moet er wel een vlucht geboekt worden . En daarna willen we pas anderen inlichten. (Onder voorbehoud dat alles goed mag blijven gaan natuurlijk, fingers crossed)
Ik heb bijna mijn weekend alleen met de kleuter overleefd. Morgen overdag ook nog, maar man komt zo thuis dus die mag de avond even overnemen. Ben naar de neefjes gegaan gister en vandaag dagje dierentuin, dus heb haar goed vermaakt. Bij de neefjes heeft ze haar liefde voor lego herontdekt, dus dat is nu de bezigheid voor de rest van de middag. Nog 2 lange nachtjes slapen tot de echo. Vorige keer was er toen 'niets' of eigenlijk heel weinig te zien, dus zal fijn zijn om te weten dat er nu wel wat zit met een hartslag. Heb er vorige keer tot dik 11 weken mee gelopen. Lang gerustgesteld zal ik niet zijn, maar gaat in ieder geval helpen als mn man 'ziet' dat er echt wat gaande is.
klinkt als een goed weekend! Enne, omdenken moest ik ook doen van m’n vriend: Nog máár twee nachtjes! (In mijn geval nog máár vier nachtjes!) Het gros van het wachten is immers voorbij. Al gaat het tegen het einde in natuurlijk wel langzamer soms.
Je hebt helemaal gelijk, maar vind dat de tijd echt voorbij kruipt nu opeens... Maar inderdaad het grootste wachten ligt achter ons.
Ik merk dat ik best wel onrustig ben. Continu beetje paniekgevoel/angstgevoel, word er gek van! Daardoor ook continu het gevoel dat het weer mis gaat oid. Terwijl daar 0 aanleiding toe is en voel me op en top zwanger. Heb aan vk wel doorverwijzing gevraagd naar de POP poli, hopelijk kunnen zij me helpen.. al zal het wel een mooie wachtlijst zijn helaas.
Wat lastig! Goed dat je wel al hebt aangegeven bij de vk om daar ook begeleiding in te krijgen. Wist trouwens niet van de pop poli bestaan. Klinkt goed denk ik. Het is ook heel lastig als je al eerder een miskraam hebt meegemaakt. Denk dat dat echt anders is dan totaal in onwetenheid zijn omdat je dit voor de allereerste keer ervaart. Dikke knuff!