Ik vond dat zó leuk. Ik had er 2. Jaren mee geschreven. Met een meisje dat ik leerde kennen op vakantie in Italië en een meisje dat een nichtje is van mijn schoonzus • ja lekker ingewikkeld maar die zag ik dus altijd op verjaardagen van die kant. Kocht ik ook echt mooi briefpapier voor enzo en ik kon er enorm naar uitkijken! Later is dat verwaterd. Jammer vind ik eigenlijk. Ik moet er nu opeens aan denken omdat ik de nieuwe kinderpostzegels hier zie liggen (Disney). De 10-jarige versie van mij had hier bijpassend briefpapier bij gekocht en een gelpen in bijpassende (glitter)kleur. Achja, toen vond ik schrijven al leuk !
Ik weet er nog vier, maar het waren er meer, alleen dan vaak maar van korte duur. Waar ik langer mee geschreven heb, zijn er vier. Twee waren vriendinnen die verhuisden, een binnen Nederland, een er buiten. Een ander was via zo’n kettingbrief. Met die drie heb ik jaren geschreven. En nog een jongen die in de gevangenis in Maleisië zat, maar daar heb ik maar iets van een jaar mee geschreven.
Ik heb heel lang twee internationale penvriendinnen gehad, één van de twee heb ik een paar jaar geleden op Facebook gevonden. Zo leuk! Ik schrijf nog steeds graag; ik doe bv. aan Postcrossing en ik schrijf regelmatig brieven en kaarten naar familie in het buitenland.
Ja, jaren gehad ook, elkaar ontmoet op een kamp van de 'PTT post', werkte onze vaders. Nadien ook nog meerdere keren bij elkaar geslapen, weet zelfs haar adres nog uit m'n hoofd
Wat grappig! Welke kampen ben jij geweest? Was geloof ik Nunspeet en Elspeet, ene tenten kamp en de andere een gebouw..
Jaaa! Ik heb haar leren kennen via een oproepje in het Barbie tijdschrift, daar had ik een abonnement op
Jazeker. Een meisje dat ik op ponykamp heb leren kennen. Ze is toen ook nog een keer bij ons komen logeren. Was heel leuk weet ik nog.
Ik heb een paar jaar geschreven met een meisje dat ik op vakantie in Frankrijk had leren kennen. Inderdaad mooi papier kopen (met bijbehorende enveloppe) en soms had je ook nog eens briefpapier wat lekker rook. Zouden dit soort penvriendinnen nog bestaan? Want ik denk dat mijn dochter van 10 wellicht nog nooit van het woord penvriendin gehoord heeft.
Ik heb op fb nog steeds contact met mijn penvriendin, ten tijde van de middelbare school. Niks mooi papier, meestal proefwerkpapier van onze middelbare school. Ik denk dat we een jaar of 5/6 hebben geschreven en na een paar jaar vonden we elkaar terug op fb. Haar leren kennen via teletekst 123 geloof ik, was een jongerenpagina, weet het niet meer precies was ergens in de jaren 90. Heel wat vriendjes/exvriendjes/verdrietigs/ stomme ouders e.d. Gedeeld. De brieven heb ik niet meer, maar wel goede herinneringen aan haar. Jonger ook weleens via de Tina of Taptoe (?) maar dan verwaterde het na een aantal brieven weer. Dochter heeft geen penvriendinnen maar wel heel veel vakantievriendinnen online contact mee via Snapchat volgens mij?