Bij mij schommelt het heel erg. Het is dat ik niet meer ongesteld word, groot pluspunt. Maar verder ben ik er dus niet zo tevreden over. Libido is echt 0,0. Zal vast een combinatie van zijn, maar in mijn eigen cyclus heb ik van nature dus echt wel meer zin en behoefte aan seks. En ik twijfel nog steeds om hem eruit te laten halen, want welke anticonceptie kiezen we dan??
Wij gaan 1 x per kwartaal samen naar een hotel. En tijdens zo’n weekend gaan werkelijk alle remmen los. Heerlijk. Daaromheen is ons sexleven prima, maar niet heel uitbundig. Ongeveer 2 x per week “vanillesex”, zeg maar. Prima. Maar die nachtjes weg kan ik dus echt weken naar uitkijken. En…komend weekend is het weer zover
Zou goed kunnen. Aan de pil had ik nooit zin in seks, nu juist weer heel vaak. Zou het dan nu ook omschrijven als beter dan ooit haha.
Momenteel op een heel laag pitje. Moe, buik die in de weg zit en gewoon geen zin. Buiten de zwangerschappen om gewoon rustig. We hebben beide geen heel hoog libido. En we halen ook veel uit even een goede knuffel. Het is vooral het echt even de tijd nemen voor elkaar. En ik denk dat vanilleseks een goeie omschrijving is. Wbt spiralen, pil etc. Hier nooit meer heb dan echt geen libido, plus wordt er down van en krijg er woede uitbarstingen van. En nog wel meer ellende. Dus voortaan alles op mn eigen hormonen.
Momenteel is ons seksleven aardig goed (hallo 2e trimester). We zijn allebei niet van het uitproberen, beginnen en eindigen vaak op dezelfde manier, maar dat vinden we allebei prima. Ik vind het alleen nadien altijd zo'n gesmeer Van de pil of spiraal gaat mijn libido echt naar 0 en mijn humeur is dan ook hopeloos. Dus na de komst van nummer 5 laat mijn man zich helpen.
Toen ik aan de pil was, had ik ook geen zin. Dat veranderde met het laten plaatsen van een koperspiraal (die is nu ook uit ivm kinderwens). Toen ben ik helemaal los gegaan en wild alles geprobeerd. Nu ben ik paar jaar wat rustiger en heb ik ook geen behoefte aan gekkigheid, wel aan seks. Mijn vriend heeft lager libido dan ik dus doen we het vaak "maar" 2 of 3 keer per week. Eerst vond ik het moeilijk maar het is elke keer wel heel fijn en intiem en intens en ik vind het ook heel fijn dat hij nu zonder schuldgevoel aan durft te geven als die even geen zin heeft. Dus ben eigenlijk best tevree.
Scheelt mij weer typen. Dit omschrijft heel goed mijn situatie. Ik ben heel tevreden en gelukkig met de man waarmee ik dit avontuur aan mag gaan
Mijn seksleven nu? Of voor mijn zwangerschap? Een wereld van verschil. Voor mijn zwangerschap deden we het heel vaak, probeerde we van alles uit en was (bijna) niets te gek. Nu ben ik al blij als hij in bed niet een keer tegen me aan ligt en dan doet hij niet eens wat he? Ik heb ook gewoon de energie niet, mijn hele lichaam doet pijn (door mijn bekken), die buik zit in de weg en boven alles vind ik op dit moment ook gewoon alles irritant. Mijn man daarentegen heeft een heel hoog libido dus dat is soms wel even lastig om daar in de juiste balans te vinden. Maargoed, dit gaat ook over en dan hoop ik wel weer dat het goed komt.
Ik heb geen relatie, nooit gehad en heb ook geen seks en vind dit echt helemaal prima Vind het altijd jammer dat er altijd mensen zijn die het dan zielig vinden, zeggen dat er iets mis met je is, dat je dingen mist of dat je het alleen maar zegt dat je het niet mist maar dit wel zo is, je psygische hulp moet zoeken enz. Waarom moet ik psygische hulp gaan zoeken voor iets wat ik niet mis en waar ik echt totaal geen problemen mee heb? Denk eerder dat diegene die een ander zo veroordelen en er zo'n probleem van maken hulp kosten gaan zoeken Het interesseert me echt niet en heb nooit echt begrepen waar mensen zich zo druk om maken. Ik vind m'n seksloze leven echt helemaal prima.
Is idd best vaak, daarom staat er ook "maar". Het is wel zo dat ik vaker zin heb en vaker zou willen. Voor mij zou het meer mogen, zeg maar
Ik heb nu een koperspiraal, reageer daar stuk fijner op dan op de mirena (en alle andere extra hormonen)
Ik vind het wel goed zo, 1x per maand, mijn leven is rijk genoeg en we zijn dol op elkaar maar ik mis het gewoon niet. We zijn ruim 20 jaar bij elkaar, dus geen stomende sex hier.
Is toch helemaal prima, zou je jezelf omschrijven als aseksueel of is dat dan een brug te ver? En sowieso, oordelen, krijg ik al de kriebels van. Alles wat niet binnen een eigen "normaal/kader" valt is vreemd of raar. Als we mensen nou gewoon lekker zichzelf laten zijn en er niks van vinden is de wereld een stuk mooier
Maar jij bepaald dat toch helemaal zelf. Niemand zegt dat jij seks moet hebben. Ik vind het liever andersom vreemd, dat een relatie alleen maar goed is als er veel seks is. Mijn relatie zou dan niet normaal zijn. al lang bij elkaar en nooit echt de behoefte aan stomende seks. doen wat je zelf goed vind is het belangrijkste.
Wij ook jaren niet gehaald, zeker niet met kleine kinderen en slapeloze nachten, maar nu zitten we daar wel bijna op denk ik. Vind ik dus prima, zeker aangezien al we al heel lang bij elkaar zijn.