Een beetje ons verhaal. Maar 't is niet perse de spiraal die de zin heeft doen verdwijnen. 8 jaar op specifieke dagen moeten vrijen. (met een pauze van een zware zwangerschap met zeer pijnlijke nasleep) Dat heeft de spontane zin er wel uit gehaald. Nog steeds kan ik het niet helemaal loskoppelen van kinderwens. We zijn wel heel fysiek en knuffelen wat af. En een enkele keer gebeurt het spontaan toch. En elke keer kijken we elkaar dan naderhand intens tevreden aan. Met een "moeten we vaker doen dit. En dan weer maanden niks T is ok zo.
Ja vind ik idd ook. Ik bedoel het stukje openlijk communiceren want dat is wat ik eruit opmaak. Wij hebben jarenlang verplicht moeten seksen (trajecten bij nr 1 en 2) en dat was niet per se heel erg leuk. In de zin van: het móest. Maar ook op die momenten hebben we trouwens echt wat af gelachen hoor. Soms kregen we gewoon de slappe lach. Man man man wat hebben we gelachen We hebben dat gewoon af en toe. Toevallig zojuist nog. Een van ons zegt wat, de ander reageert en we komen niet meer bij van het lachen en liggen met onze kin op de vloer. Ik vind het jammer dat dit niet heel vaak voorkomt .. oh ik dwaal af. ontopic. Toen wij na nr 2 (hebben we onze handen vol aan, gewoon een kind dat heel veel aandacht vraagt) vonden dat we compleet waren en AC ‘niet meer nodig hadden want ja, pcos en trajecten enzo’ viel er echt zo’n last van onze schouders. Dan is idd gewoon dat ene lachje voldoende maar vooral ook de rust en het vertrouwen dat je open kunt communiceren daarover zonder dat a) de ander hier raar van opkijkt en b) het een verplichting is bijv omdat je graag (nog) een kind wilt. Zo belangrijk, die ontspanning en dat je je gewoon kunt uiten. Herkenning in dat stukje dus. Wij zijn daarentegen wel elkaars eersten dus hebben geen ervaring met andere relaties. Dus ook niet met periodes waarbij alles anders was. Wel een korte periode uit elkaar geweest toen ik ging studeren maar laten we het erop houden dat niks het haalde bij wat we hadden
Ik sluit me aan bij jou team! Had me dat jaaaaren geleden gevraagd en ik had niet meer bijgekomen van t lachen.
Hoe we de seks beleven is heel persoonlijk en dat lees je hier ook. Maar er zijn toch maar 2 basis dingen waar je altijd gelukkig van wordt. op het toilet een goede grote boodschap die zonder ellende komt. En seks op zijn tijd. want wees nu eerlijk. Je bent na 2 dagen dat wk spuug zat je libido is de sky is the limit maar je buik zit vol dan heb je geen klote aan je libido. Vandaag op het werk allemaal braaf naar de pot en we kunnen dat voetbal vergeten en van elkaar genieten toch. Ff een maf antwoord op de vroege morgen, had ik ff zin in hoor, verwijder het maar als het niet gepast is.
plat gezegd als je zin in seks heb maar je zit al 5 dagen verstopt dan is de seks toch niet prettig meer.
Hier vind ik sex belangrijker dan mijn man Ik hou van meer spanning en andere dingen proberen maar voor hem hoeft dat allemaal niet. Ik kan meer genieten van lang voorspel en zo dan elkaars behoeftes bevredigen dan plain sex.
Ik heb geen seksleven om verschillende redenen. De meest belangrijke is omdat ik single ben. Sinds ruim zeven jaar gescheiden en ik heb na de scheiding wel pogingen gewaagd om te daten en het gebeurde heus wel eens dat het meer werd dan wat zoenen. Daarna werd het nooit meer wat; het contact bloedde dood of ik kreeg binnen 24 uur een berichtje over de app dat de man in kwestie geen klik voelde. Terwijl bij mij seks een diepere connectie betekent; ik wil dan verder met die persoon. One-night stands zijn al heel lang niet meer aan mij besteed. Door de jaren heen is mijn behoefte ook veranderd. Ongetwijfeld speelt een stukje overgang een grote rol en mijn leeftijd (48). Mijn behoeftes liggen compleet anders dan het die van de gemiddelde man op datingssites. Daar waar ik het vroeger wel spannend vond als een man wat uitdagend was in een chat, irriteert het me nu mateloos en vraag ik me af waar hij het recht vandaan denkt te halen om binnen een paar uur over te gaan op allerlei seksueel getinte opmerkingen. Begrijp me niet verkeerd; ik vind het uiteraard fijn als mijn partner me daarin weet te prikkelen, maar niet na de eerste drie uur al. De overgang zorgt er wel voor dat ik minder gedoe wil aan mijn lijf. Ik merk dat mijn lichaam verandert, mijn cyclus en de behoefte aan seksualiteit verandert naar een behoefte aan oprechte intimiteit. Dat kan ik alleen met iemand die ik 100 procent kan vertrouwen en waarmee ik level op alle vlakken. Iemand kan er mooi uitzien, een goed lijf hebben, maar als er onzin uitkomt of we hebben nul raakvlakken, dan houdt het ook op. Bovendien zorgt de overgang ook voor een onregelmatige en heftige menstruatie; ik kan niet meer voorspellen wanneer ik ongesteld ben en dat maakt daten enzo wel wat ingewikkelder. Waar ik erg tegenaan loop is dat de mannen die ik tegenkom op datingsites vooral veel en wilde seks willen. Vast niet allemaal, maar tot nu toe tref ik ze echt. Tot het pornografische aan toe. Toevallig heb ik daar laatst iets over gezien/gehoord op tv; seksverslaving door overmatig kijken van porno. Zeker in coronatijd erg toegenomen en ook onder de jongeren. Het gaat zelfs zover dat men niet eens meer opgewonden kan raken van de "normale" handelingen, maar steeds meer en extremer nodig heeft om dit te kunnen. Die verschuiving herken ik wel, maar kan daar niet in mee. Tegelijkertijd ligt er voor mij een interessante vraag hoe het dan komt dat ik juist deze types aantrek. Ehm.. wat ik wil zeggen; wil ik seks met iemand kunnen hebben, dan heb ik de connectie nodig en ik moet iemand ook aantrekkelijk vinden. Maar aantrekkelijkheid alleen is niet genoeg. Dat kost dus tijd en dat krijg je tegenwoordig minimaal. Ik kies er nu bewust voor om geen seksleven te hebben, terwijl ik intimiteit enorm mis. Toch ben ik er voor nu meer dan tevreden mee. Mijn lichaam is op dit moment van mij en voor mij en ik heb het er al druk zat mee om te wennen aan al die hormonen die alle kanten opschieten m.b.t. de overgang. Overal is een mouw aan te passen trouwens; met de juiste man zullen eerder genoemde "bezwaren" echt wel opgelost worden met wederzijds respect. Maar zolang dat niet aan de orde is, is er ook geen seksleven.
Ja een niet-bestaand seksleven… Het kan binnen een relatie (ook meegemaakt) En dus ook als je zoals ik al jaren single bent. Beide vreselijk en niet gewenst. Ik word er in ieder geval behoorlijk ongelukkig van.
Ik begin meer het idee te krijgen dat het een soort van fetisj is In die zin past het dan wel goed in dít topic.
Wisselt. Ene keer is het "kijken en er op", andere keer heel de dag erop zinspelen, weer andere keer "welkomthuis" als hij weer eens midden in de nacht thuis komt of gewoon als gevolg vsn een knuffel vragen en gaan werkt meestal niet echt bevorderend hier
Herkenbaar helaas… Ik heb daarom nu besloten om te stoppen met de pil. Mijn libido is nul en als hij wel ff opspeelt is het moment er niet naar, bv kind wat nog wakker is. Ik slikte de pil alleen nog maar omdat mijn darmen rondom menstruatie altijd op hol slaan bij mijn nu rustige Colitis Ulcerosa. Dus nu hopen dat dat rustig blijft en mijn libido terug komt. Ik mis dat extra stuk intimiteit wel heel erg.
Ik denk dat je het zelf al zegt: een maf antwoord. Ik denk echt dat je bedoelingen oprecht zijn en dat je het lief bedoelt maar jouw fascinatie met betrekking tot kak begint me nu wel een beetje te irriteren. En ik vind het lastig om te zeggen eigenlijk omdat je, ook in mijn Topic toen ik me zorgen over mezelf maakte, heel aardig reageert, maar ik doe het nu toch. Jij grijpt echt elk onderwerp aan om het over kak, poep, ontlasting, verstopping, whatsoever te hebben. En soms is dat, mi, gewoon niet passend en het voegt niks toe. Sorry, ik hoop niet dat ik heel naar overkom maar het valt me zo op en ik begin me er mateloos aan te ergeren. Ik durfde in mijn Topic bijna niet meer te reageren omdat het alleen nog maar over kak ging Waarom heb jij het zo vaak daarover?? Excuus voor het off topic gaan TS, maar dit moest er echt even uit.
Het begint me te irriteren mag toch? Het mag alleen niet in combinatie met ‘aan’. Dan moet het ergeren zijn. Je ergert je ergens aan. Het begint me te ergeren klinkt raar. Of zit ik fout