Ik snap je volledig. Ik snap heus dat situaties veranderen en dat nieuwe partners nieuwe keuzes kunnen betekenen, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het heel moeilijk is voor de ex om dat te zien, zeker als je zelf dolgraag nog een kind had gewild.
Ik ook hoor @Kwek! Ik zou echt pissig zijn, verdrietig, en nog een keer pissig! Blijven zure dingen waar je inderdaad helemaal niks aan kan doen. Behalve pissig worden
Natuurlijk kan ik me heel goed voorstellen dat zulk nieuws je rauw op je dak zou vallen. En dat je je daar slecht om zou voelen snap ik ook. Maar je zei dat je niet wist wat je dan zou doen. En dat is iets heel anders in mijn ogen
Dat is dan puur de emotionele waarde die je hecht aan 'niet weten ik moet doen'. Ik associeer dat gewoon met even niet weten hoe ik me dan zou voelen of niet weten of ik op zo'n moment vriendelijk kan reageren. Ik ga er dan niet meteen vanuit dat iemand dan het huis van ex in de fik zet of dergelijk.
Wij hebben al een tijdje geen sex gehad, ik kan er geen zin in krijgen. Gewoon lekker tegen elkaar aanliggen vind ik wel fijn. Terwijl het hiervoor prima ging geen uitbundig gedoe, maar wel prettig. Ik zat terwijl ik dit topic las te denken waardoor het zou kunnen komen, maar waarschijnlijk is het de bijwerking van de medicijnen die ik slik. Wij moeten wel echt de tijd nemen gewoon elkaar de rug/schouders masseren met olie, mijn man komt snel klaar en dat is voor mijn echt een domper vooral omdat ik blokkeer.
Nee zwanger en seks gaat hier ook niet samen. 4x niet. Moet er niet aan denken. Maar daarna geen problemen . Hebben ook niet 6 wk gewacht!
Ik snap @Kwek volledig hierin. Voelt toch een beetje alsof jouw droom dan in duigen zou vallen. En de opmerking dat je niet weet wat je zou doen is natuurlijk figuurlijk. Ik weet wat ik zou doen. Ik zou een fles wijn naar binnen gieten en mezelf heel zielig vinden. Ik zou heel hard huilen en hem de meest vreselijke dingen toewensen. Dan zou ik naar bed gaan, en de volgende ochtend weer gewoon hoppa mezelf vermannen. En dankbaar zijn voor alles wat ik wel heb. Maar dat mag best even hoor. Niks mis mee! Zegt niks over wat je iemand gunt of niet. Maar je bent geen robot. Dat gevoel wil dan gewoon even er zijn. Laat het los.
Ik ben inderdaad zoals de vriendin van jouw ex. 10 jaar jonger. De ex van mijn man wilde ook heel graag 3 of 4 of meer kinderen maar dat wilde hij niet. Ze heeft het er heel moeilijk mee gehad dat hij daarna nog een kindje kreeg. Bij Luc leek het niet meer moeilijk, alsof ze zich erin had berust. Maar toen was ze zelf ook alweer getrouwd en alles. Toen we bekend maakten dat ik zwanger was van Ies en ook al meteen 22 weken was het hek van de Dam. C had wel zijn redenen om met haar niet nog een kindje te krijgen, toen was ik nog niet in beeld. Redenen die ook echt wel gegrond waren maar waar zij niet aan wou. Ik snap goed dat zoiets pijnlijk kan zijn voor de ex in kwestie en ik heb dat ook weleens benoemd naar C, maar volgens hem moest ik dat los van elkaar zien en misschien was dat ook zo. Maar gevoelens laten zich niet dwingen hierin natuurlijk.
Nou Nou dat is ook wat. Ik dacht dat Luc erg was met 3x per nacht al vier jaar lang. Maar ik denk ook dat wij daarom creatief zijn gaan doen met seks. Niet alleen standaard in de slaapkamer maar we pakken gewoon onze momenten. En hoewel ik me bij tijden ook een schim voel van mezelf, heb ik daar gelukkig nog wel zin in. Maar zo ben ik en ik snap ook wel dat het anders gaat. Bij iedereen speelt het een andere rol. Ik denk ook niet dat als er geen seks is, dat de relatie dan niet goed zit. Of andersom. Het valt me alleen wel op dat (niet persé hier), mensen zich vaak gaan verdedigen als er weinig of geen seks is. Alsof anderen bij voorbaat al denken dat het dan niet goed zit of zo. Net iets te hard roepen dat seks niet nodig is om een goede relatie te hebben. Alsof het persé uitgelegd moet worden. Vind ik zonde. Zou niet moeten hoeven. Laatste niet naar jou maar algemeen.
Ja moest ook ff 2x op de kalender kijken. Nog 3 jaar te gaan en we hebben een paar dagdelen opties beschikbaar . Ergens in die tussentijd heeft man toch vast wel ergens een gaatje in zn agenda gevonden voor die knip lijkt me. Rustig aan allemaal, geen haast zie t vanzelf wel.
Bijna zes maanden geleden bevallen. Aanloop was geen feest, sinds 2016 in MMM dus verplicht seks. Eerste weken zwangerschap voelde ik me beroerd, dus niks. Tweede trimester af en toe en derde trimester had ik pijn (heupen), sliep ik slecht en zat buik in de weg. Na bevalling door knip geen haar op mijn hoofd die eraan moest denken. Na een maand of wat (twee of drie) weer langzaam wel. Nu slaapt onze zoon bij ons, dus dat vraagt om creativiteit. Ik merk dat ik voor seks andere dingen ‘nodig’ heb, zoals interesse tonen in elkaar, een berichtje, knuffel en ik moet zeggen dat een baby een en ander best op scherp kan stellen (moe!!!!, alles nieuw, jezelf opnieuw uitvinden als partners, je rol ontdekken als ouders, verwachtingen). Nu hij doorslaapt ‘s nachts, we een ritme hebben gevonden, man ook wat meer routine/ handigheid heeft gekregen in de verzorging komt er weer meer ruimte voor ons (ruimte voor onszelf hebben we snel opgepakt als in sporten, afspreken met vrienden etc.) en ook op pad als gezin, maar dat zijn beide toch andere dingen dan echt met zijn 2 tijd en aandacht hebben voor elkaar. Fijn dat dat nu weer begint te komen en we dit gedeelte ook weer op kunnen pakken. We vinden het allebei namelijk wel belangrijk.
Maar 43 is toch niet te oud voor een man om nog vader te worden? Die van mij is ook 43. Net weer vader geworden en als het aan hem lag kwamen er nog meerdere kinderen edit: de rest van je bericht kan ik mij volledig in vinden. Ik zou ook enorm verdrietig zijn en enorm veel zelfmedelijden hebben op dat moment.
Hangt er denk ook vanaf wanneer kind 1 komt. Als mijn man 43 is kan hij al opa zijn (was 20 bij de 1e en 21 bij de 2e). Dus dan kan het lichamelijk waarschijnlijk nog prima maar mentaal zit je dan al in een hele andere fase dan wanneer de eerste komt als je 35 bent ofzo. Lijkt mij. En als je tot die tijd gewoon elke 2 jaar een kind krijgt zal het mogelijk weer anders voelen.
Ja dat denk ik ook. Man was 23 bij de 1e en 28 bij de 3e. Dus dan is 43 naar ons idee wel vrij oud. Maar mijn vader was 25 en 37 en 39 bij de 2e leg, dus dan vind ik 43 niet perse oud. Maar als mijn oudste zoon 20 is, is mijn man 43, dus ja, voor ons is dat wel apart.
Ons seksleven is prima. We weten precies wat we aan elkaar hebben, wat we fijn vinden en hebben aan 1 blik genoeg. Van mij hoeft dat wilde en vanalles uitproberen ook echt niet meer, ik vind het in deze fase van mijn leven fijn om te weten wat je aan elkaar hebt.