Ja, dan houdt het op uiteraard. Maar dan zou ik er dus ergens af gaan en ergens anders proberen te keren. Ben niet zo van de rare kunsten uithalen op de weg.
Ohhh dat is zeg maar tussen Oberhausen/Doetinchem en Zutphen/Velp in toch? Ik zal volgende keer eens opletten haha
Ik zag laatste serieus iemand letterlijk dwars over de rotonde heen gaan. Was ook een flink verlaagde Golf. Zegt misschien genoeg
Zo zou ik het niet helemaal omschrijven, maar je snapt denk ik wel wat ik bedoel . Eigenlijk is mijn route dus gewoon vanuit richting Utrecht de A12 richting Duitsland afrijden naar afslag Duiven. Maar daar staat dus tijdens de avondspits altijd file, dus dan rijd ik via Velperbroek. Helpt niet altijd, maar meestal scheelt het wel iets.
Dat is ook mijn route maar ik sta meestal wél in die file bij Ikea of ik vertrek bijtijds en dan valt het mee haha
Als eerste gaatjes in mijn oren, zodat ik weer oorbellen in kan - máár dat gezegd hebbende: Ik heb gaatjes, maar in 1 oor is het flink uitgescheurd. Vanaf m'n 4e jaar al ofzo. Ik heb weinig oorlel - dus er kan niets gefikst worden. Dus dan toch een gaatje hoger? Of in het kraakbeen.. maar nee... dát durf ik dan weer niet. Ik zou heel graag de vrijheid terug hebben die ik vroeger had in de auto - ik heb niet alles teruggelezen maar lees dat veel dames er in bepaalde mate last van hebben. Ik ben chronisch vermoeid sinds ik kanker heb gehad op mijn 19e - vanaf toen ging het bergafwaarts.. terwijl ik het eerste jaar overal naartoe reed. Eerst geen tunnels meer, toen geen smalle bruggen meer, toen geen wegen zonder vluchtstrook... etc. Inmiddels dus geen snelwegen meer. Er komen ook gewoon té veel prikkels binnen zo lijkt het als ik rijd. En eigenlijk wil ik de energie er ook niet meer aan besteden . Ik denk dat ik nu zo'n 12 jaar totaal de snelweg totaal ontwijk. En ok - hoe cliche... de tattoeage - ik durf het niet omdat ik bang ben voor de pijn - maar mijn man is écht anti. Verder is het een hartstikke lieverd - maar een tattoe als versiering op het lijf. Nee.. Dus ik 'durf het niet' - is omdat ik het ook geen ruzies waard vind . En misschien als hij het wel ok vind - durf ik niet meer.. het is natuurlijk makkelijk iets willen als je weet dat het toch niet gaat gebeuren. Naar Australie/ Nieuw Zeeland -maar als we het financieel al zouden kunnen, dan zou ik niet durven vanwege de beestjes (spinnen en vriendjes ) - die daar leven en waar ik doodsbang voor ben .
Hier ook mijn rijbewijs gehaald op mijn 18e. Haalde m'n rijbewijs op bij het gemeentehuis en had er dezelfde dag al een eend voor. Nota bene op een landweggetje. Mijn hemel, ik werd gék. Ik riep dat ik nóóit meer zou rijden. Ben ook nooit een held geweest. Nu rij ik zovaak, vind het ook gewoon leuk en draai er mijn hand niet voor om. Vooral de snelweg, hoppaaa. Alleen fileparkeren e.d. daar begin ik niet aan, rij ik wel effe 'n blokkie om.
Houd er rekening mee bij traangootfillers dat het eventjes zo n 3 dagen blauw kan worden onder je oog. Ligt eraan hoe gevoelig je bent voor blauwe plekken.
Poe heb je even..... - Paardrijen.... maarja iets met 7 kleuren. - Motorrijden..... same story - Opleiding tot verpleegkundige. Bang dat ik het niet haal of dat ik als leerling niet wordt gewaardeerd. Laatst wel moed verzameld om weer te gaan dansen. Durfde ik ook niet meer! Maar uiteindelijk is het toch ook weer heel leuk.
Nog eentje In de bouw gaan werken en dan het meer groffe gedeelte, afbraakwerken en dergelijke. Lijkt me echt geweldig
Ik ben verpleegkundige, als je vragen hebt laat je het maar weten! Ik ben altijd dol op leerlingen en stagiaires, vers bloed is nooit slecht en word, sowieso door mij, altijd gewaardeerd!
Ogen laseren.. maar ook vanwege de kosten Wie weet ga ik het over een jaar of 10 doen Leven zonder spaargeld/met een lege bankrekening, een beetje buffer voelt veiliger maar lijkt me heerlijk als je daar geen last van hebt Vaker een heel eigen keuze maken Traangootfillers: niet vanwege naalden of pijn maar omdat het hier thuis niet geaccepteerd gaat worden Kleine tattoo: om dezelfde reden
Leren fietsen. Ik zou zo graag als gezin op de fiets ergens heen willen maar ik heb het nooit geleerd vroeger en op latere leeftijd weleens gedaan maar altijd doodeng gevonden.
Een onderooglidcorrectie. Ik heb dit helaas geërfd van mijn vaders kant van de familie. En een tattoo ook wel een beetje, maar toch heb ik een afspraak gemaakt. Duurt nog even maar ik heb er zo'n zin in! Man was het er niet echt blij mee maar hij weet hoe lang ik er al over nadenk. En het is mijn lichaam.
Omdat mijn partner me helemaal voor gek verklaart en het absoluut zonde van het geld vindt, onnodig, hij zou er serieus kwaad om worden