Wij zitten in een IVF traject en ik heb gisteren mijn eerste punctie gehad. Graag deel ik mijn ervaring hier omdat er veel horror verhalen op internet te vinden zijn. Ik wil graag laten weten dat er ook goede verhalen zijn en je echt geen angst hoeft te hebben van te voren. Ik heb zelf namelijk voor de punctie veel ervaringsverhalen opgezocht en daardoor werd mijn angst voor de punctie een stuk groter dan nodig. Daarom deel ik graag mijn verhaal. Gisterochtend om 08:00 was het zover, de punctie. Ik had om 06:00 voor het laatst een bidon water op en twee paracetamol. Hierna moest ik nuchter blijven en mocht ook niks meer drinken. Om 07:15 waren we al in het ziekenhuis. We zitten bij het Erasmus MC en waren bang voor files, vandaar dat we goed op tijd vertrokken. Na even gewacht te hebben in de wachtkamer kwam de verpleegkundige ons halen. De contactgegevens van mij en mijn man werden gecontroleerd en er werd vast een infuus aangesloten in mijn rechterarm. Toen was het wachten op de IVF arts. Al gauw werden we geroepen naar een andere kamer waar de punctie zou plaatsvinden. Ik moest me wegen en goed plassen zodat ik een lege blaas had. Ook moest ik m’n onderkleding uitdoen en op de stoel gaan liggen met mijn benen in de beugels (soort gelijke stoel als met de echo’s) ze vroegen of er nog een verpleegkundige mee mocht kijken in opleiding. Dus totaal waren er 3 mensen bij en mijn man. Die mocht naast me zitten gelukkig. Er werd een bloeddruk meter aangesloten en aan m’n vinger een saturatie meter. Toen ging de arts opnieuw onze gegevens controleren. Hierna ging ze beginnen met een echo maken om nog een keer te controleren hoeveel eitjes er zaten en of alles er nog goed uitzag. Dat was helemaal goed gelukkig. Toen ging ze een eendenbek inbrengen en m’n vagina schoonspoelen met steriel water. Dit voelde een beetje koud aan. Hierna ging ze het verder schoonmaken met steriele doekjes dat voelde niet zo prettig maar was snel klaar. Toen alles schoon was ging ze twee verdovingsspuiten zetten in m’n baarmoeder. Dit deed wel even zeer helaas. Ik moest hierbij steeds hard hoesten in m’n linkerelleboog. Dit hielp enigzins tegen de pijn. Gelukkig was het heel snel voorbij en konden ze beginnen met de punctie. Ik was super nerveus en heel m’n benen trilden. De verpleegkundige stelde me gerust en zei dat dat helemaal niet erg was als ik m’n billen maar stil hield. De eendenbek werd verwijderd en de arts vroeg of ik er klaar voor was. Toen ging de verpleegkundige de morfine toedienen via infuus. En wachtte we tot het zou werken… Dit duurde niet zo lang al snel kreeg ik een heel gek gevoel waarbij ik helemaal draaierig werd. Het voelde alsof ik twee flessen wijn op had! Heel gek maar dat voelde best fijn. De arts zei neem maar een flinke hap lucht en blaas rustig uit. Terwijl ik uitblies prikte ze m’n rechter eierstok aan. Daar begon ze een voor een de eiblaasjes aan te prikken en leeg te zuigen. Ik had m’n ogen dicht ivm de draaierigheid. En begon wartaal uit te slaan en te lachen door de morfine. Voelde wel wat druk maar totaal geen pijn. M’n man heeft meegekeken op het scherm en vertelde later dat dat heel bijzonder was. Al snel was de rechtereierstok klaar en was de linker aan de beurt. De arts wachtte even en ik kreeg een nieuwe shot morfine toegediend. in de linker eierstok zaten een stuk meer eiblaasjes. Maar ook dit was weer prima te doen. De verpleegkundige moest op mijn buik drukken om de eierstok beter zichtbaar te krijgen, omdat mijn linkereierstok hoger ligt dan mijn rechter. Dit voelde ik een beetje door de druk maar deed ook geen pijn. Toen de punctie klaar was moest ik nog even blijven liggen tot mijn bloeddruk normaal was. deze was vrij hoog tijdens de punctie. Waarschijnlijk door de spanning. Toen dat redelijk normaal was kreeg ik een maandverbandje voor het bloeden en hielpen ze me met aankleden. Ze begeleiden me met infuus naar de uitslaap kamer, waar ik lekker in bed mocht liggen en bijkomen van de punctie en morfine. m’n man moest meteen naar het lab om z’n potje op te halen en zijn aandeel te leveren Ik mocht lekker in bed blijven en kreeg een kopje thee en een ontbijtkoek. De morfine werkte langzaam uit en ik kreeg wel steeds meer pijn. Gelukkig mocht in diclofenac van de arts tegen de pijn, mits ik wat ging eten, dus ik at de ontbijtkoek ook al was ik nog erg misselijk (wss van de morfine en lege maag) Al snel werkte de diclofenac en heb ik nog lekker even geslapen, m’n man was inmiddels weer terug en nu was het wachten op de uitslagen. M’n man had een muffin en een breaker voor me meegenomen. Zo lief! Toen de arts terugkwam was er goed en minder goed nieuws. Ze hadden 14 eiblaasjes aangeprikt en daarvan Waren er 12 eitjes goed! Het zaad van mijn man was van goede kwaliteit maar na schoonmaken helaas net te weinig voor IVF dus vroeg de arts of we voor ICSI wilden gaan.. M’n man mocht het nog wel een keer proberen maar helaas lukte dit niet, wat ik echt begrijp zeker onder zulke druk. Helaas is het dus toch ICSI geworden ipv IVF en is het nu wachten tot zondag dan krijgen we de uitslag hoeveel goede embryo’s er zijn. Heel spannend! Ik heb nu nog wel na pijn maar dat hoort er een beetje bij. Ik pak lekker m’n rust en neem pijnstillers en dan gaat het langzaam wat beter De verpleegkundige en artsen in het Erasmus MC zijn heel kundig en lief. Ze vertellen precies wat ze gaan doen en nemen echt de tijd voor je. Ik ben heel tevreden over ze!
Fijn dat het zo goed is gegaan! Maar waarom vind je het lastig dat het icsi is geworden ipv ivf? Met icsi is er meer kans op bevruchtingen dus ik zou juist blij zijn dat het icsi is geworden.
Fijn om te lezen dat er meerdere mensen een goede ervaring hebben gehad. Ik kan en kon me ook nooit vinden in al die horrorverhalen die je overal leest. Succes de komende tijd!
Bedankt voor jullie reacties Ik was in de veronderstelling dat ICSI minder goed is dan IVF. De artsen doen liever IVF vertelden ze en ik begreep niet helemaal waarom. Was me niet echt duidelijk. Ben blij dat ik van jou @Narcisje nu hoor dat er met ICSI betere kansen zijn! Ik kan niet wachten tot morgen onze uitslag, zo spannend!
Bij IVF moeten de zaadcellen zelf de eicel in gaan en wordt er hopelijk iets bevrucht. Dit lukt niet altijd omdat de eicel te hard kan zijn bijvoorbeeld, dus dan kan de zaadcel niet binnen in de eicel komen. Bij ICSI wordt de zaadcel opgezogen met een naald en in de eicel ingebracht, dus hierdoor is de kans op bevruchting groter. Wij hebben de eerste keer IVF gedaan en bij ons waren er maar 3 bevruchtingen van de 10 goede eicellen, dus toen kregen we meteen het advies om een eventuele volgende keer ICSI te doen.
bedankt voor je reactie @Narcisje Nu begrijp ik het beter, fijn je uitleg! Vandaag nieuws gehad van het ziekenhuis. Er zijn 2 of meer goede embryo’s. Dinsdag is de terugplaatsing! Super spannend! Dan krijgen we ook meteen te horen hoeveel embryo’s er zijn en de kwaliteit enz.
Nou ik ben hartstikke blij voor je dat het ICSI is geworden. Met ICSI pakken ze de sterkste zaadcel (mijn ziekenhuis maakt hem zelfs nog schoon en onderzoekt op afwijkingen) en verplichten hem de boel te bevruchten! Al met al zijn je bevruchtingskansen hoger met ICSI, en een afwijking doordat 2 zaadcellen 1 eicel bevruchten is ook uitgesloten. ICSI wordt in NL niet zomaar toegepast omdat er het nodige prijskaartje voor verzekeraars aan vastkleefd, maar er zijn veel goede onderzoeken geweest die beweren dat ICSI beter is
Fijn dat bij jou het allemaal meeviel. Maar de ervaring die mijn vriendin had waren niet positief over Nijmegen Radboudumc. Bij haar deed de punctie erg veel pijn en moest allemaal snel snel snel gebeuren omdat de volgende vrouw al klaar stond. Daarbij wilde ze niet eens de moeite nemen ( je hebt toch maar 2 eitjes) om het roesje aan te sluiten. Al met al een complete horror voor haar. In Duitsland Dusseldorf ga je volledig onder narcose dit was een verademing voor mijn vriendin.
Pff dat ze de pijnstilling niet wilden aansluiten is wel echt raar. Ik had er maar 4 en kreeg gewoon een flinke dosis naar binnen (bij MCK) vond het heerlijk, ik wil niet eens onder narcose dan mis ik die hele morfine beleving
bedankt voor je reactie en uitleg, super fijn! Van dat prijskaartje wist ik helemaal niet! Dat verklaart een hoop. zojuist terug van m’n terugplaatsing. We hebben de beste embryo teruggeplaatst gekregen. Er liggen er 2 in de vriezer die waren ook top. En 4 liggen nog in afwachting of ze goed doorgroeien om de vriezer in te gaan. Ben super Blij met deze uitkomst!! Nu proberen de wachtweken zo ontspannend mogelijk door te komen
wat bizar dat ze niet eens het roesje aan wilden sluiten. Fijn dat ze nu in Duitsland terecht kunt. Kan me voorstellen dat het dan geen prettige ervaring is. Daarom ben ik zo blij met het Erasmus MC zij nemen ook echt de tijd voor je bij alles wat ze doen, heel belangrijk!
Oh hier voelde ik me net een junkie. Ik kon echt heerlijk genieten van het doezel gevoel van de pijnstillers ik had minimaal 20 eitjes aan elke kant eigenlijk hielp de pijnstiller niet eens tegen de pijn maar het gevoel vond ik wel grappig. @Lisa1024 wat een mooie resultaten!! Heel veel plezier met de wachtweken en hopelijk over 2 weken een knaller van een test!!
Haha ja ik ook. Bij de tweede punctie vroeg ik om een goede hoge dosis want : "dit is het enige leuke aan deze hele periode" , kreeg nog mijn zin ook geloof ik want ik was nog een stuk verder heen dan de eerste keer (deed wel iets meer pijn maarja)
Dank voor het delen van je verhaal. Goed voor mij om zo’n positieve ervaring te lezen aan de start van mijn traject. Hoe gaat het nu met je? Heb je de terugplaatsing al gehad? Zo ja, wanneer mag je testen? Ik duim voor je.
heel veel succes alvast met je traject! Het gaat heel goed met me! M’n herstel is goed gegaan wel merk ik dat ik snel teveel wil doen. Maar m’n lichaam remt me vanzelf af Ik heb vanmorgen getest! M’n terugplaatsing was 29-11 en m’n test was positief!!!! Kan het echt nog niet geloven en voel me zo onwijs dankbaar en gelukkig