Heel lang heb ik niet op dit forum gezeten en wat is er veel veranderd. Inmiddels mag ik mij samen met mijn huidige man trotse ouders van een heerlijk mannetje van inmiddels alweer 20 maanden noemen. En wat is het een leuk, knap, slim kereltje. Hij slaapt ontzettend goed, eet goed, babbelt er lekker op los, speelt leuk alleen en met andere kinderen. Nee wij mogen echt niet klagen. Het enige wat niet wilt vlotten is staan en lopen. Sinds 3 weken kan hij zichzelf eindelijk aan de bank/rugleuning/iemand/tafel/loopkar en dergelijke optrekken. Probeert af en toe los te staan, wat 2 seconden lukt en daarna laat hij zich vallen. Lopen vindt hij op zich leuk als je zijn handjes vasthoudt, soms met zijn loopkar, en langs de tafel of bank vindt hij ook prachtig. Enkele keer stapt hij over van de bank naar de tafel. Al trekt hij ook behoorlijk vaak zijn benen in als ik hem wil laten staan of met hem wil lopen. Ik heb er opzich wel vertrouwen in dat hij voor hij 2jr is loopt en staat. Ik begin mij alleen ontzettend te irriteren aan de buitenwereld. Iedereen lijkt er wel wat van te vinden. Waarbij zelfs een hersenscan is geopperd! Doe even normaal! Ik merk dat ik ook steeds geïrriteerder reageer en steeds vaker denk ik zou er toch wat zijn? CB zegt dat ik mij geen zorgen hoef te maken. Iemand tips om die kleine man nog meer te motiveren om te proberen te staan en lopen? Met kruipen was hij ook laat (zo'n 14maanden).
Ik denk dat het vooral belangrijk is te blijven kijken of hij doorontwikkeld. Volgens mij als ik dit zo lees, doet hij dat. Hij neemt de tijd maar volgt wel alle stappen, helemaal prima. Waarschijnlijk was hij even druk met wat anders te ontwikkelen. Reden voor mij om aan de bel te trekken als professional én als moeder is als hij stil blijft staan in zijn ontwikkeling en dat is nu niet van toepassing. Geen zorgen mama! En laat de rest maar lullen, iedereen heeft toch altijd wel wat te vinden
Ontwikkelingsgebieden lopen niet synchroon. De ene die kletst meer en doet motorisch weinig, en de ander weer andersom. Ik liep pas met ruim 2 en het is goed gekomen Als je een lange sjaal in huis hebt kan je die over zijn buik onder zijn oksels door doen. En hem zo laten rondstappen. En op blote voetjes laten lopen.
Die druk van buitenaf is zo zwaar. Je gaat gewoon twijfelen aan je eigen inzicht. Maarehhh je bent zijn moeder he...wat weten die andere nou ?
Heb ook zeker niet het idee dat hij stil staat inderdaad, vooral rustig zijn tempo neemt. Bedankt voor je lieve woorden!
Oh laat nou net zijn moeder een sjaal verslaving hebben! Ik ga er mee aan de slag! Dank je wel! Blote voetjes loopt/speelt hij eigenlijk altijd al. Sokjes wilt ie weinig van weten en trekt hij uit zodra hij wilt spelen haha.
Ik heb met deze truc meervoudige gehandicapte kindjes leren stappen. Ze kunnen dan zelf goed hun balans voelen/ervaren. Maar ze kunnen niet omvallen omdat jij kan corrigeren.