Prioriteiten kwestie is een adhd kwestie. Ik kom ook nooit te laat, heb wel adhd. Niet elke adhd'er heeft dezelfde moeilijkheden, net als niet elke autist dezelfde moeilijkheden heeft. Dat betekent niet dat een autist die moeite heeft met sociaal wenselijk gedrag zijn autisme als excuus gebruikt omdat een andere autist daar geen moeite mee heeft. Vergelijk de ene ADHD'er niet met een andere. Ook situaties kan je niet met elkaar vergelijken. Op tijd komen op je werk is heel anders dan op tijd komen bij een vriendin. ( @Chechi legt dat een beetje uit hierboven. Ik kan je aanraden om daar serieus meer over te gaan lezen want het is erg goed verklaarbaar hoe dat komt) Wat @Chechi nog meer zegt klopt ook. Omdat zoveel mensen dingen als op tijd komen zien als een excuus kampen veel adhd'ers met onzekerheid, laag zelfbeeld en faalangst. 'Gewoon wat meer moeite doen'. Zou je dat ook zeggen tegen iemand met zwakke spieren? 'Pietje heeft ook zwakke spieren maar kan wel traplopen. Moet hij wel moeite voor doen maar het is niet onmogelijk dus'. Nee, dat zou je nooit zeggen want hoe kan jij weten wat de andere persoon wel/niet kan, toch? En misschien kwets je hem/haar wel ontzettend met die woorden. Ja, hetzelfde geld voor adhd'ers. Hoe weet jij wat iemand wel/niet heeft geprobeerd? Weet jij de gesprekken die de persoon heeft met zichzelf? Weet jij hoe hard de persoon probeert? .. Nee. Noem het geen excuus of onwillendheid als je niet 100% zeker weet hoe het zit. Als ADHD'er met faalangst wil ik je bijna wanhopig graag duidelijk maken dat wat jij en anderen hierboven zeggen echt zoveel schade kan doen. Je hebt daar blijkbaar geen idee van anders zou je het denk ik niet zeggen. Ik hoop oprecht dat jullie dit nooit tegen jullie kinderen/partners zeggen. Als je samenleeft met iemand met ADHD, onderwijs jezelf dan over wat het is, waar de moeilijkheden bij deze persoon met adhd liggen, en hoe je kan ondersteunen. Hoe is een moeilijkheid een excuus noemen helpend? Gaat de persoon daardoor wel op tijd komen? Ik moet de eerste adhd nog tegenkomen waarbij de prikkelcellen wel netjes hun werk gingen doen na zo'n opmerking. Ik vraag me dan ook af wat het doel is met zo'n opmerking? Het enige wat je hiermee bereikt is de ander een kut gevoel geven. Ze leren er niets van, ze gaan zich alleen maar nog shitter voelen want de hele wereld vind op tijd komen totaal geen big deal; gewoon een wekker zetten, koop een planner, voor je werk kan je het tenslotte wel. Met een beetje moeite, of met heel veel moeite zou je het toch wel moeten kunnen hoor! En dan lukt het je toch steeds maar niet. Is er dan iets mis met je? Blijkbaar. Gebruik ik het dan als excuus? Ja, ik denk het dan? Misschien ben ik dan echt gewoon lui, dom, onaangepast, wil niet deugen, egoistisch, moeilijk? Ik kan je garanderen dat bijna alle kinderen en tieners met adhd in meer of mindere maten last hebben van deze gedachten. Waarom? Omdat men - zoals hier in dit topic - maar blijft zeggen dat op tijd komen gewoon een kwestie is van dicipline / oefenen / een keuze. En je kan het blijkbaar wel als je naar de sport moet want dat vind je leuk, dus ja ja adhd als het je uitkomt zeker. Ik wil je echt aanraden meer te gaan lezen over adhd, en dan vooral van adhd'ers zelf.
Ik heb adhd maar ik heb een hekel aan te laat komen. Soms ben ik net twee minuten te laat omdat ik opeens toch de planten water wilde geven en mijn sleutels zoeken. Maar als ik mijn dag goed plan en opschrijf hoe laat ik echt de deur uit moet lukt het wel. 2 uur te laat komen vanwege add vind ik eerlijk gezegd een slechte smoes Als je weet dat je dit een uitdaging is kun je er met planborden, alarmpjes op je horloge of telefoon en/of een handgeschreven lijstje al veel voorkomen. Misschien een beetje kinderachtig naar als ik weet dat mijn vriendin ziek is , zou het voor mij belangrijk genoeg zijn om haar niet te laten wachten.
20 min te laat een keer, prima Elke keer 5 min te laat prima.. maar 2??!!! Uur te laat…. Dat vind ik echt bizar en asociaal
Ik ben of een kwartier of halfuur te vroeg of te laat. Nee doe ik niet exspres. Er is altijd wel iets waar door ik afgeleid ben. Op TikTok is een man die alle add/adhd kwesties goed in beeld brengt. Daar kwam deze ook bij .. Afspraak eind van de dag en je dag is verpest, want je bent steeds op de klok aan het kijken en probeer het niet te vergeten. Smorgens een afspraak en er is paniek want er moet nog zo veel gedaan worden. Met de jongens is optijd komen nog veel lastiger, allemaal dingen buiten mijn hoofd om die er voor zorgen dat we vertraagd zijn. En als ik niet uit kijk word ik er dan zo overprikkeld van dat er niks meer gebeurd omdat er error in mijn hoofd zit.
Meer druk is hier meer stress, en dat is funest voor gewoon alles gedurende de hele dag. Dan dondert het echt als een kaartenhuis in elkaar.
Dat werkt voor jullie prima. Dat werkt niet voor iedereen met adhd prima. Van het hele ‘gewoon trucjes aanleren!’ gaan mijn haren echt overeind staan. Hier een man en een dochter die keihard hun best doen, maar ongeacht welk trucje dan tóch ineens weer de draad kwijt zijn. Het enige ‘trucje’ dat helpt, heet medicatie - en dat is ook niet zaligmakend.
Met alle respect. Ik sla echt letterlijk stijl achterover van jouw reactie. Wat een ongezonde verstandhouding van moeder naar dochter toe. In plaats van erkenning en validatie, hoge eisen. Als jij het een goed idee vindt om je dochter angst in te boezemen, zou ik dat inderdaad vooral doen. Maar weet wel dat de keerzijde dan kan zijn dat ze op kunnen groeien tot zeer onzekere, faalangstige mensen. In erge gevallen ernstige persoonlijkheidsproblematiek als borderline omdat ze niet gezien werden en gehoord in de dingen die ze niet kunnen. Want dat is de cliënten die ik zie. De volwassenen die continue in hun jeugd te horen hebben gekregen dat ze niet goed genoeg hun best deden en dat ze zich aanstelden. Ik hoop oprecht dat je het hier stelliger plaatst dan je in de praktijk naar je dochter toe doet.
Waarom je haren recht overeind staan van trucjes aanleren. Daar wordt niks verkeerds mee bedoeld. Of je nu ADHD hebt of niet, je kunt niet verwachten dat iedereen rekening met je houdt. Het is echt niet onmogelijk om met ADHD op tijd te komen. Een trucje kan dus zijn: een alarmpje zetten. Ik ben zelf heel vergeetachtig. Dat weet niemand, want ik heb mijzelf aangeleerd om alles te noteren, schema's en lijstjes te maken. Ik kom dus helemaal niet vergeetachtig over maar juist heel georganiseerd.
Ik vind dit een heel heftige reactie en echt niet fair. Weet je hoe lastig het kan zijn om met een ADHD'er (of meerdere) te leven en daar hoeft echt geen extra schuldgevoel bij omdat we onze kinderen leren op tijd te komen.
Yep, same here. Druk zetten was schoolziek. Laten gaan was te laat komen, rommelig werk, huiswerk niet maken. Zou handig zijn als het zo simpel was als wat druk zetten en een wekker
Het is niet zo eenvoudig als ‘gewoon een trucje’ aanleren. Daarom gaan mijn haren er van overeind staan. Ik zou willen dat het allemaal ging om gewoon wat trucjes aanleren
Goed, discussie gesloten wat mij betreft. Je hebt geen idee waar je het over hebt. Je kent mij niet en mijn dochter niet. En even terug naar het topic: we hebben net hier over een man die doodleuk 2(!) uur te laat komt. Niet 5 minuten, niet een kwartier, maar 2(!) uur.
Daar ben ik het niet mee eens. Voor veel dingen is het wel een trucje aanleren. Maar dat moet diegene wel willen. Als er steeds gezegd wordt: joh daar kan jij niks aan doen, je hebt ADHD, dan is dat natuurlijk wel makkelijk. Zo heb je ook geen reden om het te proberen.
En toch horen ze er bij. Die trucjes aanleren. Niets doen en zeggen: je kan er niet aan doen is 1000 keer makkelijker hoor . Als volwassen persoon te laat komen is 1 ding maar zoals bij @Adje en bij mijzelf gaat het over pubers. Je moet dan echt op zoek naar een manier om het voor iedereen leefbaar te houden. Uw puber heeft namelijk recht op sociale contacten maar je kan niet alles zomaar toelaten of oké vinden.
Er is niks mis met je kind leren op tijd te komen, maar dat kan op andere manieren dan de druk op voeren. En als dat je methode wel is, vind ik daar wel wat van omdat het dan echt schadelijk kan zijn. Je kind iets leren kan ook op een fijne gezonde manier.
Dat is precies wat ik mijn dochter (probeer) te leren. Adhd maakt dat ze voor bepaalde dingen harder moet werken. Lullig en vervelend, zeker! Maar gewoon maar accepteren en roepen ‘het komt door adhd’ lijkt mij toch een mindere optie…
Ik kan me voorstellen dat het voor de mensen met ad(h)d zelf ook heel vervelend is en dat ze er dus weinig aan kunnen doen. Ik blijf het alleen lastig vinden dat het op werk wel lukt om op tijd te komen. Op onze eerste dates lukte het hem bijv ook. Dan is werk andere prioriteiten, meer druk, etc maar waarom voel je deze druk niet bij je zieke vriendin dan? Het voelt voor mij dan heel erg alsof mijn tijd minder belangrijk wordt gevonden. Maar een vraag aan de mensen met ad(h)d die zeggen dat ze er niets aan kunnen doen: wat kunnen jullie omstanders dan doen? Hoe kunnen wij hier het beste op inspelen? Ik kan ook niet steeds uren gaan wachten omdat jij nou eenmaal te laat komt?
Precies, ze is bijna 14 jaar. Als ik het op tijd komen loslaat, dan gaat het in rap tempo van 5 minuten naar uren te laat. En dit hebben we echt weleens geprobeerd, maar dat werkte dus gewoon niet. Ze zal toch moeten leren dat uren te laat komen gewoon niet kan. Al is het alleen maar dat wij niet ons dagelijks zorgen maken dat ze ergens in een greppel ligt na het stappen…