Hier gingen ze in groep 4 (mijn dochter was toen net 6) naar Walibi. Er was veel gedoe over van ouders, kinderen hadden het super naar hun zin. Er is een deel voor jonge kinderen, daar was het super rustig, ze konden blijven zitten in de attracties.
Mijne niet. Vorige week is hij voor het eerst meegegaan naar een gesprek op school, oudste zit inmiddels in de 1e Oke, zijn beroep laat het vaak ook niet toe dat hij komt of ik vind het onzin dat hij dan zo 2u in de auto zit voor 10 minuten praten wat ik zelf ook wel kan
Sowieso. Maar dat ligt niet aan het systeem natuurlijk. Als je niets durft is een pretpark mss sowieso al niet de ideale plek. Of je nu wacht op 20 leerlingen of wacht op 5 maakt dan geen verschil toch?
Ik help af en toe en haal de uren dan ‘s avonds of in het weekend in. Vaak kan ik mijn uren zelf plannen. Natuurlijk gaat het niet altijd, dus ik moet het wel van te voren weten. En bij terugkerende activiteiten (zoals luizen kammen) heb ik soms wel en soms geen tijd. Als ik tijd heb app ik om te vragen of er extra hulp nodig is. Als je jezelf schuldig voelt dat je te weinig doet, dan kun je toch ook bij een commissie? Bij ons plannen ze dat altijd zelf en overleggen zijn vaak ‘s avonds. Ik heb nu weer geholpen met het organiseren van Sinterklaas, dan ben ik er ook wel weer een tijdje klaar mee. Nu mogen anderen weer…
Haha precies dit. Ik kan op m’n werk wel makkelijk ruilen of mezelf vrij plannen, dus als ik kan helpen dan doe ik dat wel(maar niet bij elke vraag hoor). Jongste vind dit altijd heel erg fijn/leuk, ikzelf echt totaal niet Haha. Gesprekken na schooltijd zijn hier dus ook nooit een probleem. Bij de oudste werkte ik elke dag onder schooltijd en ging het gewoon niet. Maar voor haar hoefde het niet zo.
Hier zat ze met vijf in een groepje dat ‘niets’ durfden, dan konden we met die kinderen de dingen doen die ze wel durfden. En ze hadden meer begeleiding dan met een halve klas, voor sommige kinderen helpt dat ook. Mijn dochter en ik waren blij dat ik mee kon. Inmiddels wil ze dat overigens niet meer.
Als je graag een keer mee wil helpen zou ik dit aangeven bij de juf. Wellicht weet ze wel al wat er op de planning staat voordat dit naar de ouders gecommuniceerd wordt. Dan kun je ruim op tijd een werkdag ruilen. Bij ons vallen de activiteiten ook vaak op mn werkdagen. Toen er 1 keer iets gepland werd op mn vrije dag heb ik me meteen aangemeld. Wat overigens iets met insecten was en ik haat insecten Ik neem er geen vrij voor en ruil geen werkdagen. De enige eis die ik heb is dat bij een optreden mn man of ik moet gaan kijken. Ik weet dat mn kinderen dat heel fijn vinden. Dus daar regel ik wel iets voor.
Ja wel, want je zit dan in een groepje met 5 kinderen die allemaal niet in spannende attracties durven. Zo zijn de groepjes ingedeeld. Dus ga je alleen naar de heel rustige attracties waar je wel in durft en hoef je niet te wachten.
Meestal durven ze heus wel in de rustige attracties… maar de achtbanen zijn het probleem. Mijn oudste durft qua achtbanen alleen in Max en Moritz. Maar er zijn genoeg andere dingen om te doen voor hem als hij maar de kans krijgt om daar in te gaan. Mijn jongste daarentegen is een waaghals en zou het liefst 3x achterelkaar de Baron doen samen met mijn man. Tja mijn oudste en ik hebben geen zin om al die tijd op hem te wachten, dus wij splitsen ook meestal op als we met zn vieren gaan
je hebt vast al veel antwoorden gehad. maar ik al ook nog aangeven wat wij doen. wij proberen vrij te nemen. ik en mijn man proberen toch een aantal keer per jaar voor een activiteit vrij te nemen en mee te gaan. niet voor mezelf, maar omdat het leuk is voor de kinderen, ze vragen of ik/man mee ga. ook is het vaak dat er net niet genoeg ouders kunnen rijden naar bijv. een museum of het bos. dan ga ik ook mee. ik doe niet alles, en kan ook niet altijd bij allebei tegelijkertijd aanwezig zijn, terwijl uitjes of activiteiten vaak op dezelfde dagen zijn. ook hoef ik niet mee naar een dag uitje in een pretpark, het schoolkamp ga ik ook niet iederjaar heen, dat trek ik niet. maar ochtendje museum ofzo prima. ik ben overigens ook liever passief met kinderen bezig, dus ik doe liever op kamp het kook gedeelte, waarbij ik geen groepen hoef te begeleiden. als er iets is tussen 11 en 13 op een werkdag, ga ik niet. als er iets is op een van mijn partime momenten ga ik wel. bij ons zijn ouder gesprekken ook savonds, en inpakken voor sint kado's + versieren is ook savonds. overigens snap ik wel dat er dingen onder schooltijd plaats vinden, want de leraren hebben ook vrije tijd.
Voor de jongste leeftijden is er volgens mij amper sprake van hele spannende attracties. Je moet begeleid word door een volwassen persoon en dat is onmogelijk om aan te beginnen. De grotere kinderen hebben dan weer meer vrijheid met duidelijke afspraken en kiezen dus waar ze al dan niet ingaan. Het is echt een prima systeem hoor
Van mij mochten ze . Ik hielp altijd graag bij de 'korte activiteiten' maar zo'n hele dag naar een pretpark of dierentuin met kinderen van een ander onder je hoede zou voor mij veel te intensief zijn . Dat zou echt m'n voorkeur niet hebben. Onze school deed nooit aan pretpark- of dierentuinuitjes. Er werd altijd een leuke dag met festiviteiten georganiseerd. Op de andere school in onze woonplaats was er wel altijd een schoolreisje maar daar kregen de ouders die veel door t jaar heen hielpen voorrang met t schoolreisje op de ouders die er nauwelijks waren. Zij mochten dan eerst aangeven of ze mee wilden.
Vorig jaar ging de school van de kinderen naar Plopsaland. De oudste mocht aansluiten bij haar vriendinnetje in groep 7 en mocht net als de rest van groep 7 op eigen houtje het park door, die had een topdag. De jongste en veel van zijn leeftijdsgenoten hadden pech, net als een klasgenootje van de oudste dat nogal klein van stuk is, want onder een bepaalde lengte (1.30?) Had je 1 op 1 begeleiding nodig voor veel attracties, en zoveel begeleiders zijn er natuurlijk niet, dus die konden veel dingen niet doen. Daar was blijkbaar niet goed over nagedacht. De juffen hadden zelfs nog aan de oudste en haar vriendin gevraagd om dan als begeleider met de jongste en een vriendje ergens in te gaan, maar ook dat mocht niet helaas.
Ik vind het ook vreselijk storend. Ze hebben het in de politiek erover hoe ze vrouwen meer kunnen laten werken. Ik denk dat het echt enoooorm zou helpen als school geen enkele hulp van ouders (MOEDERS!) meer vraagt. Geen rijden naar cursus zus, eikels in bos zoeken en meegeven, melkpakken verzamelen en meegeven, plastic flessen verzamelen voor goed doel x, kerststukjes knutselen op school, kerstballen meegeven voor ophangen in klas, boeken halen bij de bieb (bij ons is de lijst eindeloos, eerlijk waar!)
En welke oplossing heb jij dan om dat soort activiteiten door te laten gaan? En ik ben benieuwd hoe melkpakken en kerstballen meegeven jouw belemmert in het werken.
Nou mijn zoontje gaat naar de voorschoolse opvang… en inmiddels zou ik het wel durven hoor… maar een paar jaar geleden als ik hem dan daar zou afleveren met een tasje met kerstballen dan wist ik vrij zeker dat dat tasje nooit heel in de klas zou aankomen. Tja soms vind ik dat ze ook gewoon teveel vragen? School is soms ook gewoon school… moet het perse met allemaal toeters en bellen? Natuurlijk is het allemaal leuk, maar voor sommige kinderen is het ook gewoon al veel allemaal, al die feestdagen die uitgebreid gevierd moeten op school, op de bso, op de sportclub, bij opa en oma… Een schoolreisje en een museumbezoek per jaar, dat lijkt me prima om te vragen, maar meer is toch niet echt nodig?
Gaat hij 5 dagen per week naar de voorschoolse?? En aan melkpakken kan niet zoveel kapot lijkt mij (aan plastic kerstballen ook niet) En ik zou het erg jammer vinden als er geen enkele activiteit meer is dan schoolreisje en een museumbezoek. Kerststukjes maken, hapje voor het kerstdiner, knutselen zijn toch superleuke dingen? Trieste schooltijd als dat er allemaal niet meer is.
En ook nog los van dat dat soort activiteiten voor kinderen leuk zijn, vind ik ouderbetrokkenheid ook wel belangrijk - goed contact tussen ouder en leerkracht en ouders onderling kan ook heel helpen zijn zodra er iets speelt dat serieuzer is. Als je elkaar een beetje leert kennen, krijg je minder snel ‘gezeur’.