Om nog even terug te komen op het stukje voeding en vlees eten. Uiteindelijk is (ook ivm andere klachten) er uitgekomen dat ik een ijzer tekort heb. Ik lees dat sommige mensen hier ook een verminderde eetlust door ervaren. Door het ijzer tekort én de zwangerschapsdiabetes heb ik ervoor gekozen om nu tijdelijk een beetje vlees toe te voegen aan mijn dieet. Naast dat ik ijzertabletten slik. Hierbij heb ik nu gekozen voor biologisch vlees van de supermarkt. Er is een biologisch vleesboerderij, maar daarvoor moet ik een half uur rijden en die is beperkt open. Het valt me sowieso op dat ik vlees erg duur vind. En dan heb ik het niet specifiek over bio. Ik heb het gevoel dat dit maar een klein beetje extra is. Ik begrijp dus nog steeds niet helemaal dat mensen kunnen roepen dat vega eten zo duur is. Alhoewel, het is natuurlijk maar waarmee je het vergelijkt. Een doos frikandellen is natuurlijk niet te vergelijken met een stukje bio kip. Ik heb lang gedacht dat ik fysiek geen vlees meer kon eten. Maar dat ging me dus prima af. Heb echt het gevoel dat ik het nu even nodig heb en dat zorgt een klein beetje voor kortsluiting in mijn hoofd.
Ik heb ook wel eens periodes dat ik het gevoel heb wat vlees nodig te hebben en daar geef ik dan ook aan toe. Mijn lijf zal het wel weten. Gaat vaak na een week of 2/3 weer over. Maar zeker tijdens de zwangerschap heb ik dat gedaan.
Dat vind ik ook zo bijzonder. Wij hebben het jaren financieel heel krap gehad en juist daarom aten we maar heel beperkt vlees. We aten voornamelijk peulvruchten, soms ei. Vooral destijds waren de prijzen nog erg goed, al zijn peulvruchten natuurlijk nog steeds veel goedkoper dan vlees. Waarschijnlijk vergelijken de meeste mensen bijvoorbeeld vegetarisch gehakt met rundergehakt en dan ben je volgens mij wel duurder uit. Het is dus maar net waarmee je het vergelijkt. Het gaat nu wel financieel beter maar alsnog weinig vlees, al is het tegenwoordig eerder ivm het milieu. Maar alsnog vind ik het zonde om zoveel geld uit te geven aan voedsel, ik ben dus ook echt van het budgetkoken. Ik vind vlees verhoudingsgewijs in NL juist erg goedkoop, maar dat komt vooral omdat vlees in mijn huidige woonland best duur is- vaak even duur, of zelfs duurder dan in NL, terwijl het salaris vele malen lager ligt. Mensen eten hier dus ook maar matig vlees, het is iets voor af en toe/speciale gelegenheden. En volgens mij is dit in veel meer landen zo. Wel wordt er naar mijn idee meer vis gegeten dan in NL, maar voornamelijk aan de kust (daar woon ik zelf best ver vandaan), waar vis ook gewoon erg goedkoop is. Vis is culinair gezien ook iets dat gewoon meer wordt gegeten in zowat alle mediterrane landen.
Daar heb je ook een belangrijk punt. Vlees zou ook helemaal niet zo goedkoop moeten zijn. Ik werkte tot voor kort in een achterstandswijk en daarbij hebben we ooit met collega’s het hele vega/ vegan eten besproken. De verstokte vleesetende (lees: elke maaltijd vlees) leidinggevende (lees: véél hoger loon) vond toen vegan eten iets voor de elite en wat je echt niet kon verwachten van mensen die net rond kunnen komen. Ik vraag me af als ik de prijzen van boodschappen (én gas én alles wat nu duurder is geworden) in het algemeen zie, hoe middenklassers überhaupt de hoeveelheden vlees kunnen betalen die ik soms om mijn oren hoor vliegen. Laat staan veel mensen die ik toen sprak en net de eindjes aan elkaar konden knopen. Dan zijn peulvruchten zo’n fijner alternatief! (Behalve dan voor mijn suiker nu, want dan schiet het snel omhoog.. ) Blij om te horen dat bij jullie het financieel stukken beter gaat! Door mijn werkervaring heb ik vaak gehoord hoe moeilijk het is om daar verandering in te kunnen brengen. En positieve bijkomstigheid dat je hierdoor goed hebt leren budget koken.
Ja uiteindelijk is het belangrijk om naar je lichaam te luisteren. Ik heb dit eerder nooit zo ervaren. Maar nu heb ik ook echt het gevoel dat het een teken is van mijn lichaam.
Dat heb ik met melk, een paar keer per jaar neem ik een groot glas melk omdat mijn lichaam daar om vraagt. anders gebruik ik eigenlijk geen zuivel, behalve bij het koken (wat room door de pastasaus en wat zure room bij de tortilla's etc. kaas eet ik wel eens per week zo ongeveer maar zuiveldranken of toetjes eigenlijk nooit.
Zo had ik een mega mega sinaasappelsap tik terwijl ik daar zelden naar taande toen ik zwanger was van g (en t niet wist). Was aan t trainen voor de kwart marathon, dus zal daar wel mee te maken hebben. Pas toen ik wist dat ik zwanger was ging ik eens nakijken. Aaaaah foliumzuur!!!! Dat verklaarde een boel.
Altijd op je lichaam vertrouwen dus! Maar ook de signalen herkennen, wat het betekent wanneer je trek hebt in bepaalde dingen bijvoorbeeld.
Dat verklaart niet mijn pannenkoeken tic tijdens mijn eerste zwangerschap. Stapels at ik er. Tot de vk ging dreigen met zwangerschapsdiabetes.
Ik heb alleen bij de laatste een craving gehad. Van die pom duchesse, aardappel roosjes… denk dat valt onder iets zouts?
Pannenkoekendieet is wel DE methode om gewicht bij te komen. Maar allicht waren er wat betere alternatieven alleen moet je lijf daar meer moeite voor doen (snelle suikers, vs langzame suikers)
Aankomen was wel gelukt in die periode Ik heb me 7 maanden niet kunnen bewegen door pijn in de onderrug. En had in die tijd alleen maar honger. Kon als ontbijt 4 boterhammen met pindakaas wegwerken. En alleen maar stoppen met eten omdat ik het anders belachelijk vond worden. Kon gerust nog wat bij. Plus dus de pannenkoekentic. Resultaat.... +30 kilo Ging er naderhand ook stukje bij beetje weer af. Maar pas nadat ik gestopt was met de borstvoeding (daar kreeg ik ook zo mega-trek van, en mijn maag had weer ruimte gekregen)
denk de oily of salty foods... een van de twee ? ik heb een sterke drang naar koolhydraten op dit moment. hmz...
jaaaa hier net zo hoor! bij de eerste ruim 40 kilo aangekomen. okay ik had ondergewicht maar om nou van ondergewicht naar 100+ te gaan vond ik ook niet prettig. je moet het wel allemaal meeslepen. bij hem gaf ik geen bv en het vloog er weer af tot ver onder mijn startgewicht, echt absurd wat het lichaam doet/kan. bij de andere twee wel bv gegeven en daar ging het er geleidelijk weer af. ook zo rond de 30 kilo. nu rond de zomer flink ziek geweest en corona er achter aan, heb moeite om op gewicht te blijven. ik kan rustig een zak chips en een hoop snoep op een dag eten en kom geen gram aan. waarschijnlijk omdat ik door die meuk dan het gezonde eten oversla omdat ik vol zit nu net een instant noodles en twee flinke plakken ontbijtkoek naar binnen gewerkt. vanmiddag toch maar even op de gezondere tour.
Tja... ondergewicht ben ik niet mee bekend. Ik ben vanaf mijn geboorte gezegend met een gezonde eetlust. Als ik vroeger ooit niet/weinig wildeceten gingen bij mijn moeder alle alarmbellen af. Dan was ik echt ziek.
Oh jeej! Nu heb ik echt enorme zin in pannenkoeken! Kijken of ik daar een fijne volkoren variant en/of low carb van kan maken!
Ik ben echt een giga snaaier/emotie-eter etc. Altijd wel zin in vet of suiker met borstvoeding viel ik juist af en kon ik eten wat ik wilde, het enige wat ik mis van die periode
@Dobiv vreemd genoeg zijn het vaak de minima die helemaal niet zo zuinig leven en bepaalde slechte gewoontes stug in stand houden. Niet om te generaliseren hoor, want ik ken ook genoeg minima die wél allerlei manieren zoeken om goedkoper uit te zijn (en daarbij vaak ook het milieu sparen). Maar er zitten soms types tussen... Het schijnt wel zo te zijn dat armoede in zekere zin mensen dommer kan maken door de constante blootstelling aan stress e.d. Dus dat zal ook wel meespelen denk ik. En idd, achteraf heel blij dat ik op zo'n manier heb leren budgetkoken. Ik kijk eigenlijk ook gewoon positief terug op die situatie, hoe lastig het soms ook was. We hebben er veel van geleerd.