Jeeeetje 15 eiblaasjes je reageert dus echt heel sterk op de hormonen. Gelukkig is het nu goed gegaan. Na zo'n lange tijd ook nog 2 maanden moeten wachten is echt niet niks. 2 testen in al die tijd! Ik heb er al heel wat versleten iedere maand 6 dpo het gaat al opschieten, succes nog deze laatste dagen!
Wat verschrikkelijk om mee te moeten maken, met 25 weken ben je al zo ver. Stoer dat jullie gewoon verder gaan. Ik heb wel ervaren dat het verdriet om het verlies echt naast de wens voor een kindje kan bestaan. Het ene doet geen afbreuk aan het andere. Alleen maar fijn dat jullie snel weer zwanger zijn en naast het rouwen ook weer uit kunnen kijken naar dit nieuwe leven. Hoop dat het je lukt nu ook wat te genieten, want onbezorgd zal het zeker niet zijn. We mogen starten omdat we in totaal al zolang bezig zijn en we ook gewoon steeds ouder worden. Onze arts gaf aan niet zo'n hardliner te zijn en helemaal te begrijpen dat het gewoon heel zwaar is nog steeds met lege handen te staan. Echt blij dat we hem getroffen hebben
@Maankindje draadje gevonden Introductie volgt zo. Voor nu: ik ben vandaag gebeld dat ik volgende week (mits positieve ovulatietest) mijn 1e IUI heb voor mijn tweede kindje
Ik zal me even voorstellen: Een mama van 38 jaar met een zoontje van 14 maanden en een kinderwens voor een tweede. Stukje voorgeschiedenis: In 2013 spiraal verwijderd en vanaf 2014 actief bezig met kinderwens. Na een jaar zonder resultaat doorverwezen naar ziekenhuis. IUI gehad, maar was gelijk duidelijk dat dat hopeloos was. Slechts 100.000 actieve zwemmers dus direct door naar ICSI. In 2015 één punctie gehad, 4e TP was raak maar dat werd een miskraam. Vrij kort na TP 5 zijn we uit elkaar gegaan (om andere redenen). In 2019 raakte ik ongepland zwanger van mijn nieuwe partner maar ook dat werd een miskraam. Na weer 1,5 jaar proberen weer bij Fertiliteit beland en de diagnose 'onverklaarbaar verminderd vruchtbaar' gekregen, waardoor we in aanmerking kwamen voor een hormoongestimuleerde IUI. In januari 2021 raakte ik daarmee zwanger van mijn zoontje, maar helaas besloot zijn vader ons te verlaten toen ik 8 maanden zwanger was. Inmiddels is mijn zoontje net 1 jaar, en is mijn kinderwens nog steeds heel groot. Hierdoor heb ik besloten om met een donor voor een tweede te gaan. Helaas dit keer wel zonder hormonen, omdat ze het risico op een meerling niet willen nemen bij alleenstaande moeders.
Zie nu ook je 2e berichtje. Wat een weg heb je al afgelegd, heb je verhaal eerder gelezen. Heel wat op je bordje gehad en nu super stoer gewoon zelf je wens in vervulling aan het laten gaan. Ik hoop dat het snel mag lukken
Wat een heftig verhaal zeg. Geen geluk met de mannen. Fijn dat je iig de liefste kleine man bij je hebt. Goed dat je ervoor kiest om alleen voor een tweede te gaan. Zou het zelf niet kunnen maar respect voor vrouwen die er wel voor gaan.
Oh wauw wat heftig! Hier alleen als alleenstaande voor een 2e kindje. Alleen mijn zoon is al 13 jaar haha. Oh apart, als ik hier na 3x nog niet zwanger ben gaan we over op iui met hormonen of zit er verschil tussen hormonen? (Helemaal niet in thuis)
Tegen mij zei de arts dat het 6x IUI zonder hormonen wordt en als het dan nog niet gelukt is, wordt het IVF. Ik heb echter liever hormoongestimuleerd IUI dan IVF... Maar met die eerste is de kans op meerlingen groter dan met IVF, dus ik gok dat ze dat niet doen. We gaan het mee maken. Er zijn wel verschillende hormonen, maar uiteindelijk doen ze allemaal hetzelfde: eitjes laten groeien. Mijn lichaam reageert heel goed op hormonen, waardoor de dosering sowieso lager had gemoeten dan 'gemiddeld'. Ik heb verder een hele regelmatige cyclus en elke cyclus ook daadwerkelijk een eisprong, dus je zou denken dat het niet zo moeilijk moet zijn om zwanger te worden toch blijkt de praktijk anders.
Wat grappig om te zien dat het overal anders gaat. Hier nog niks besproken over ivf. Ik heb ook een regelmatige cyclus met elke maand een eisprong. Alle echos en bloed zag er goed uit. Omdat ik al een zoon heb wou ze eerst zonder hormonen kijken hoe dat gaat. Van Liam was ik na 3 maand zwanger. Zijn vader en ik zagen elkaar alleen in de vakanties en van zaterdag op zondag. Achteraf knap dat ik zo snel zwanger was Haha we zullen zien deze keer, eerst maar eens een kan op iui
Ben een beetje in de war. Onderste is van een halfuur terug en de bovenste van gisteren. Ik zit nu op 11 dagen na Ovitrell. Heb altijd op de 10de dag negatief getest. Heeft iemand dit ook gehad? En wat was je ervaring?
Als je eerder negatief hebt getest dan zou dit eigen hcg kunnen zijn. Je test wel met 2 verschillende testen die mogelijk anders zijn qua gevoeligheid. Dat zou ook het verschil kunnen verklaren. Op de onderste zie ik m in ieder geval vrij duidelijk. Ik zou de komende dagen even blijven testen, maar dan wel met 1 soort test spannend!
Klopt, had alleen die test nog thuis liggen ( is van AH). Straks maar weer nieuwe testen halen bij action
Thanks! Als het zo ver is, zal ik mn keuze vast wel meer dan eens vervloeken omdat t sowieso pittig gaat zijn. Standje overleven en duimen dat we snel door die eerste 2 jaar heen komen