Wel erg herkenbaar allemaal zeg, dat snachts wakker liggen ook. Ik slaap normaal als een roosje op wat toiletbezoeken na maar nu nachten gewoon anderhalf uur achter elkaar klaarwakker. Wel echt richting de laatste loodjes! Benieuwd wanneer de eerste zich gaat laten zien.
Ik hoop ook echt dat ze bij mij al ingedaald is. Maandag liggingsecho en woensdag controle. Ik ben nog steeds bang dat ze ineens weer in stuit ligt maar aan de bewegingen te voelen denk ik van niet.
Gister de eerste dag in de thuis monitoring en meteen een slechter ctg dat we van de gynaecoloog een paar uur later moesten herhalen. Gister was ook de uitvaart van mijn schoonmoeder. Gelukkig was het tweede ctg weer beter dus mocht ik daar toch bij zijn. sinds de draaipoging is onze kleine meid gelukkig weer wat actiever. Net alsof ze daar “boos” van geworden is. Maar fijn om haar weer een beetje te voelen. Zo blij weer thuis te zijn. Bij ons lieve hondje. Heb een foto erbij gedaan van de tablet die bij de thuis monitoring hoort, blij met technologie in dit geval. Kolven gaat ook al best goed. Al 30cc in de vriezer voor ons meisje
’fijn’ dat dit thuis kan in je eigen omgeving! En die bewegingen geeft toch weer wat meer bevestiging. Veel sterkte nog!
Heftige tijd meid. Gecondoleerd en heel veel sterkte. Nog even en de kleine meid is hier! Heb je al een datum voor de keizersnede?
Hier nog niet ingedaald. Als m'n vliezen nu breken moet ik dus gaat zitten/liggen en de vk bellen. Gelukkig hebben we nog ff lol. Je zal maar in de supermarkt staan!
Nee, had ik heel erg op gehoopt. Maar ze “plannen” een keizersnede alleen bij 39 weken zei de gynaecoloog. Kans is groot dat ons meisje voor die tijd verslechterd. Dan gaan ze met met relatieve spoed doen
Ja klopt. En schijnt ook normaal te zijn bij de 2de. Zal wel goedkomen. @marijtje85 gelukkig wordt je nu goed in de gaten gehouden. Vind van die zwart wit regels altijd maar idioot. Waarom zo star? Goed aangeven als je er echt onzeker van wordt hoor. Kindje wordt echt niet slechter als het met 38 weken gehaald wordt.
Jij bent een paar weken verder dan ik, maar hier ook nog niet ingedaald. Oudste met 36 weken, jongste nog wat later en de verloskundige zei al dat ik er rekening mee moest houden dat deze dan nog later zou zijn of dat pas bij de bevalling gaat doen. Ik maak me er ook niet druk om. Kan hem moeilijk dwingen.
Goedemorgen! Hoe is het bij jullie qua lichamelijke veranderingen? Ik ben weinig aangekomen, heb niet zon grote buik uiteindelijk. Ook niet klein maar bescheiden mn boobies zijn helaas helemaal niet gegroeid! (Ik heb een kleine cup).Wel af en toe wat melkachtig spul dat eruit komt dus ze werken Ik vind het vooral heel apart om zo weinig taille te hebben ineens, brede rug en sinds deze week is mn navel helemaal naar buiten geplopt ze ligt bij mij echt heel laag al weken.
Wat raar! Dat scheelt dan vast per ziekenhuis, want ik weet dat er ook ziekenhuizen zijn waarbij ze een geplande keizersnede doen met 37 of 38 weken als daar een reden voor is. Maar dat is dan vaak wel bij een tweede of derde kindje, dat dan wel.
Hier inmiddels ruim 17 kilo aangekomen. Vooral een hele grote buik en overal sowieso wat meer spekjes. Maar als je mij van achteren bekijkt, zie je niet dat ik zwanger ben. Veel mensen vinden mij mooi zwanger, maar zelf vind ik mezelf zwanger nooit zo mooi. Ik heb normaal een hele smalle taille en die mis ik. Ik zie gewoon niet mezelf in de spiegel.
Herkenbaar haha. Ik vind mezelf weinig veranderd behalve dan die buik die enorm uitsteekt. Ik ben 14 kg aangekomen maar dat was 2,5 week geleden. Zal nu wel wat meer zijn. Hou ook al veel vocht vast sinds 20 weken en heb het idee dat je het nu ook wel aan mijn gezicht ziet. Begin het wel zwaar te hebben. Hele week regelmatig weer misselijk door maag die verdrukt word. Ga mijn buik echt niet missen.
Ja inderdaad. Het nadeel is ook dat we in een academisch ziekenhuis lopen en echt iedere keer iemand anders spreken. De ene zei inderdaad wel bij 37, die van laatst weer 39. Degene die 39 weken zei was bang voor een slechte start bij een te klein kindje bij een vroege keizersnede. Daarom hebben we haar proberen te draaien. De uitleg was dat ze een hoofdligging kindje wel zouden gaan inleiden. Kans was dan nog meer dan 60% dat ik een keizersnede zou krijgen. Maar omdat ze dan de adrenaline van de bevalling in zich had zou ze het beter doen na de keizersnede. De onzekerheid is echt lastig
Lichamelijke veranderingen vind ik wel meevallen. Ben afgevallen tov toen ik de positieve zwangerschapstest had. Op de weegschaal nu zo’n 4kg lichter. Kon niet zwanger aan het einde van de dag al wel eens vocht in de benen hebben maar dat is nu ook niet erger geworden. Mijn navel is nog gewoon als normaal en de meeste buik heb ik net onder de ribben (waar hoofd, handen en voeten zitten). Pas mijn gewone bh’s nog, en toch al 75cc melk in de vriezer om als bijvoeding te gebruiken.
Best wel wat lichamelijke veranderingen. Qua gewicht valt het mij erg mee: 10kg bij mijn oorspronkelijke gewicht. Wel in de eerste periode door zwaar overgeven 5kg kwijt. Behoorlijk buik die inmiddels wel alles vanaf mijn borsten tot aan schaambeen in beslag neemt. Wel echt naar voren dragend, van achter zie je niets. Vanochtend ook weer eens moeten spugen (was een paar weken voorbij). Alles komt inde verdrukking. Borsten zijn wel gegroeid, maar niet mega veel. Misschien als de borstvoeding op gang komt?
Ja ik vind het echt super lastig. Google ook misschien teveel, maar brain-sparing kan ook gevolgen hebben voor haar ontwikkeling de rest van haar leven. Dat hebben ze ons nooit verteld. Vind het ook lastig dat wij als haar ouders daar geen keuze in hebben/ niet over de voor- en nadelen van afwachten geïnformeerd worden. De stress die we nu hebben is ook niet bevorderlijk voor de baby lijkt me. Als we aangeven dat we bang zijn dat het nog fout gaat dan kunnen we met maatschappelijk werk gaan praten. Want we hebben zoveel meegemaakt de afgelopen weken. As dinsdag moeten we weer voor controle terug naar het ziekenhuis. Dan naar een klinisch verloskundige, normaal bij een arts. Dus neem aan dat dit weer een andere persoon zal zijn. Maar we gaan dit weekend op papier zetten waar we tegenaan lopen en waar onze zorgen zitten. En ik snap dat voor een universitair ziekenhuis dit kindje (voor ons gelukkig) niet de slechtste is die ze zien op een dag. Maar voor ons is dit kindje wel alles