Gewoon iets om te delen deel 3

Hier ook inderdaad. Overdag meestal geen paracetamol omdat koorts ook een functie heeft. Tenzij ze echt in het stadium dood-vogeltje zijn. Anders is op de bank uitzieken met veel drinken meestal voldoende.

'S nachts geeft ik laagdrempeliger paracetamol, ze hebben hun slaap dan hard nodig.

 

Even alleen hierover.
Ik weet dat dit geen pretje is (zacht uitgedrukt).

Maar door de naam van de ziekte denk ik dus telkens dat je dan last hebt van te veel/sterke meningen, waardoor je steeds in overdreven discussies terecht komt
En als je ermee in heg ziekenhuis beland dan was die discussie fus uitgelopen op een knokpartij

Sorry. Iets tussen weten hoe het echt zit en een beeld wat ongevraagd in mij hoofd komt

 

Fijn dat ik niet de enige ben die zorgt op gevoel!

Ik zie om me heen best veel vriendinnen het anders aanpakken, die ene spant wel echt de kroon. Maar ben me er ook van bewust dat ik/wij misschien aan de andere kant van het spectrum zitten als zijnde arts en verloskundige. Ken aardig wat verhalen van zorgprofessionals die met hun eigen kinderen pas naar de dokter gaan als ze halfdood zijn Das ook weer niet de bedoeling.

 

Ja daarom vaak voor de nacht.
Dat gebeurd zelden maar die slaap is nodig.
2 weken terug heeft ze voor het eerst sinds tijden weer een gehad nou ze sliep al een roosje.

Heb dan ook niets met temperatuur wat bij de een als koorts gezien word, is bij mij een beetje lam voelen en door.

Maar denk dat die pandemie niet mee heeft geholpen en er veel gingen tempen.
Koorts was thuis blijven dus ja dat werkte ook niet mee.

 

'Schoolziek' kennen we met jongste ook. En geven we soms aan toe.
Iets met spanningen/overprikkeling en autisme. Dan mag er zo nu en dan een beetje gespijbeld worden om daarna de wereld weer asn te kunnen.

 

Terecht, denk ik. Ik noem het geen schoolziek, maar zo 1, max 2 keer per jaar mag dochter ook gewoon een snipperdag als ze geen zin heeft. Dan is ze eigenlijk gewoon moe en vind ik een dagje opladen ook heel legitiem.

 

Ik zeg altijd maar, meten is weten

Mijn oudste was vorige week ziek. Met name koorts. Ook wij hebben zo'n voorhoofdscanner en hij vond het zelf ook heel interessant om te weten of hij al weer groen was. En het is bij hem wel een goede maatstaf om hem wel of niet naar school te sturen. Heb ik geleerd van eerdere ervaringen toen ik hem toch wel naar school stuurde en hem later weer op kon halen.

 

Mijn middelste vindt momenteel school de hel op aarde, dus daar zijn we inmiddels ook heel coulant. We doen ons best om de situatie te verbeteren, maar het houdt nog niet over, dus erg veel dwang zetten we niet op hem om naar school te gaan.
De oudste heeft erg vaak last van hoofdpijn als hij gestresst is. Inmiddels is het niet meer standaard na een stressvolle periode, maar we hebben nu wel de afspraak dat hij beter een dag vrij kan nemen voordat het te hoog oploopt, dan bijkomen als hij compleet overprikkeld instort. Ik hoop dat met de tijd hij beter wordt in nog eerder ingrijpen zodat hij helemaal geen school meer hoeft te missen hiervoor, maar voorlopig ben ik al blij dat hij de afgelopen proefwerkweek niet afsloot met 3 dagen ziek op bed liggen.

 

Die ken ik ook van de oudste. Bij kleuter is het echt ik-heb-geen-zin-schoolziek en dan stuiteren tot hij naar bed moet Oudste trekt zich dan echt terug in zijn eigen wereld (ook autisme).

 

Bij mij zijn ze nooit schoolziek. Dochter is alleen toch al dagen wat ziekjes, in de avond koorts en ik heb haar vandaag tot haar grote boosheid thuisgehouden. Maarja nu al de hele dag als dood vogeltje op de bank. Ze is ontzettend moe. Wil niet eten, ook amper drinken (dat dwing ik dan op een gegeven moment). Ze ziet er echt ziek uit. Maarja zij heeft de kerstviering in haar hoofd aanstaande woensdag en is boos dat ze niet bij de voorbereidingen op school is...

 

Wat vervelend, maar als ze nu niet bij de voorbereiding is kan ze waarschijnlijk wel naar de viering. Duim, duim.

Betreft schoolziek, hebben we op zijn oude school wel gehad. Zat niet op zijn plek en alles wat te makkelijk, hoorde en zag alles. Geen enkele klik met klasgenoten. Soms had hij een dag nodig om echt bij te komen. Misschien niet ziek ziek maar een geestelijke oplaad moment.

Als je kind niet school ziek is zitten ze blijkbaar goed in hun vel en goed op hun plek.

 

Hoe was het?

Ik leef zo met je mee. Onze jongste heeft TOS en is nog niet zindelijk. Zit wel op regulier onderwijs.

Ik kan dus ook 2x per dag naar school voor een luier wissel. Best pittig (zeker met alles wat er ik de zorg voor hem nog meer bij komt om over de andere kids maar te zwijgen).

Het klinkt echt alsof je er alles aan gedaan hebt wat mogelijk is binnen jouw (en die van je man) bereik ligt. En soms zijn er ook momenten door andere zorgen of door je eigen gezondheid dat het gewoon even niet lukt. En dat mag, dat is geen falen. (En ja dat voelt niet zo weet ik uit eigen ervaring en dat is precies wat de psycholoog mij nu probeert te laten inzien).

Ik hoop voor jullie vooral dat er nu naar een passende oplossing gezocht gaat worden. Want jullie mannetje is nu 9 en dat zou vooral voor hem zelf toch echt heel fijn zijn.

 

Dankje.
Het was een fijn gesprek. Er werd heel ver doorgevraagd over wat we allemaal gedaan hebben. En vooral over hoe hij erop reageerde. Alles om ern beter beeld te krijgen van hoe het best een behandeling te starten.

We hebben in het kader daarvan ook 'huiswerk' meegekregen. Oa een werkje met hem doen en daarin opdrachtjes meegeven en dat filmen. Een stukje filmen van hoe hij speelt (gewone ontspannen situatie).

Over een maand volgt nog een gesprek en dan wordt behandeling besproken.

Hoe oud is jouw jongste nu? Wat een impact heeft het op jezelf en je gezin he. Altijd paraat moeten zijn voor verschonen. De verwachting als je een kindje krijgt is dat dat na 3 jaar wel klaar is. En op opvang voor baby/peuter hoort verschonen gewoon bij de taken van de opvang natuurlijk. Maar school kan dat niet.

Voor nu ben ik helemaal op. Heb na het gesprek nog een kwartier zitten brullen. En het is ook nog eens megadruk op het werk. En puber zit in de dwars-stand (begrijpelijk want moet allemaal proefwerken inhalen terwijl zijn klasgenoten vrij zijn. )

 

Ontzettend veel sterkte de komende tijd!

 

Ik geef als ik eenmaal paracetamol geef, dan ook dag en nacht. Door onrelmatig toedienen van paracetamol kun je volgens mij een koortsstuip veroorzaken.

Oh enne ik heb niet eens een thermometer, dus nee je bent zeker niet de enige.

 

Ja zulke gesprekken vergen zo ontzettend veel energie. En als het al veel is kan zo'n opdracht echt nog extra pittig zijn maar wel fijn dat jullie zo serieus genomen worden.

Onze zoon is 4,5 dus dat valt nog mee. Hij heeft vooral een probleem met ontlasting. Hij krijgt nu elke dag om 15 eten. Dan om 1530 een stimulerende zetpil en dan oefeningen doen met een skippybal en dan regen 1600 op de wc om te poepen. Dit dan nog met een filmpje ter ontspanning. Dan gaat dat meestal goed. Pas als dit helemaal goed gaat zonder zetpillen, filmpjes etc mogen we aan volledige zindelijkheid gaan werken.

Hiernaast nog dagelijks 15 a 30 min logopedie oefeningen.

En dat is pas 1 kind. Dan heb ik er nog 4 die ook allemaal hun eigenaardigheden hebben (waaronder 1 met ass).

Niet gek dus dat ik in een burnout zit. Je zorgt zo veel dat er nauwelijks meer tijd is voor jezelf. Dat is wel pittig.

 

Ik ook. Kon vandaag met na middag ook weer naar ouders bellen. Ik word daar zo chagie. Ook omdat de kans groot is dat ze de andere kinderen aansteekt en dan blijven we in die cirkel van ziek zijn hangen

 

Sowieso snap ik niet dat je je kind wegbrengt terwijl ze koorts hebben. Dan moeten ze gewoon thuis blijven. Koorts is ziek, ja logisch dat je met pcm een opleving krijgt dan zakt het weer ff. Ga je als ouder ook leuk met hoge koorts naar je werk lekker alle prikkels over je heen etc, nee dat doe je ook niet. Dus ik snap het idd ook echt niet dat kinderen met koorts dat wel moeten.