Ik zie dan een verschil in ervaring in dat beroep. Als pm'er, maar ook om mij heen vallen opmerkingen in die strekking op. Op verjaardagen simpelweg horen: "ja, dan gaat er echt een pcm in hoor, en hop naar het kdv. Ik kan nog even lekker werken en de hele dag met een hangerig kind heb ik echt geen zin in". Jij zat in de ICT als ik het goed herinner, opmerkingen daarover zouden mij ws helemaal voorbij gaan, maar jou niet. En na die jaren op het kdv, ben ik ervan overtuigd dat het heel vaak wel is: het kdv sopt het maar op.
Dit dus. En ook zo handig om zo’n mening te hebben als je het zelf wel altijd kunt regelen om voor je zieke kind thuis te zijn. Daarbij… de discussie gaat niet over een doodziek kind maar een die zich niet zo lekker voelt maar dan met PCM wel kan gaan.
Ik zit idd in de ict. Vorige weeg nog online meeting gehad met een doodvermoeide moeder, die halverwege even moest onderbreken omdat haar zieke kind wakker was geworden. En ook van andere ouders om me heen op de werkvloer hoor ik vaker dat ze hun tijd anders moeten indelen wegens ziekte. Gelukkig kan dat bij ons. Heb je een minder flexibele werkgever of ander beroep waarbij deze flexibiliteit niet mogelijk is dan zit je al snel in de knoop. En dan moet je de afweging maken waarbij je de minste schade veroorzaakt. En zolang jij blijft hangen in het riedeltje van zeker weten dat het gemakzucht is, kom je geen stap verder in de discussie en krijg je zeker ook niet meer begrip.
Moet je collega ook maar net geen kleine kinderen hebben waarvoor ze oppas moet regelen. Of andere dingen gepland hebben staan waardoor ze niet kan
Wie zegt dat? We kregen regelmatig doodzieke kinderen binnen, met koortswangen en al. Maar voelden niet warm omdat het onderdrukt werd door de pcm. Een kind dat amper aan tafel kon blijven zitten. En je kon de klok erop gelijk zetten wanneer de pcm uitgewerkt was.
Maar dat weet je toch ook al ruimschoots op tijd dan? Zodra je afspreekt onder schooltijd werkrn en geen bso weet je dat je elke vakantie het moet regelen. En zal vast de ene week makkelijker zijn dan de andere maar het is niet onverwacht
Natuurlijk! Maar er werd eerder gezegd dat er gewoon niet altijd vervanging te regelen is. Dat kan in die situatie ook gebeuren, een vaste oppas die dat opvangt maar dan ziek is ofzo.Mijn punt was dus eigenlijk dat men dan ook niet bij school aanklopt met de mededeling dat het kind dus toch komt, want overmacht. Maar dat wel bij een kdv doet.
En zelfs dan kan je soms beslissen dat kind op pcm toch maar moet gaan Er zit zo'n groot grijs gebied tussen gezond en doodziek met zoveel verschillende scenario's
Vraagje, toen ik er werkte stonden we met 2en op 12 kinderen. En gebeurde dit echt wekelijks in de wintermaanden. Wat zou jij er als ouder van vinden als wekelijks 1 pm'er een halve dag of meer bezig moet zijn met 1 kind en de andere pm'er met de andere 11 inclusief jouw kind? Vindt je het dan nog allemaal prima?
Uiteraard heb ik mijn kinderen ook het liefst thuis op de bank als ze ziek zijn. Vaak lukt dat, niet altijd. Nu ik als lactatiekundige werk kan ik inderdaad mijn cliënten afzeggen. Als verloskundige was die optie er niet. Dus moest ik het soms anders oplossen. Dat jij zegt dat ik daarmee niet het beste voor heb met mijn kinderen raakt me. Ik weet voor mezelf dat het anders is en ik zou graag zeggen dat het me geen hol kan schelen wat jij vind, maar het doet me wel iets.
Daarom werk ik als mijn man thuis is, en ben ik thuis als mijn man werkt. Heerlijk. Altijd iemand thuis voor de kinderen, allebei toch werk voor “onszelf”. Qua inkomen vast veel minder als iedereen hier, maar nooit stress, en dat is mij meer waard dan geld, groot huis, auto of vakanties die nodig zijn om te ontstressen
Ik geef niet snel pcm alleen als echt merk dat nodig is. En dan wil die ook liefste bij mij hangen en dat is helemaal prima dan.
Ja, helemaal mee eens. En ik beweer dus (maar daar is niet iedereen het mee eens) dat dit het meest voorkomt. Verder vind ik het wel mooi zo. Mijn visie is duidelijk. Ondertussen zie ik dat er wel leden zijn die mijn punt begrijpen gelukkig. Ik denk dat veel vanuit hun eigen kant kijken: ik doe het echt alleen in een noodgeval als het niet anders kan, af en toe. En dat zal best. Maar als nog 30 ouderparen dat doen (en voor sommigen is een bepaalde meeting al een noodgeval) dan is het voor de kant van het kdv en de pm'ers dus niet af en toe. En ook niet voor de kinderen die daar nog meer zitten en dus tekort gedaan worden.
Dat hangen gaat wel over als ze richting puber gaan althans, mijn oudste pakt liever pcm en in bed dan op schoot op de bank
Joh, jij trekt het helemaal uit zijn verband dan waar het hier om ging. Dat was helemaal niet de strekking van de eerste post van @Muisje2016 hierover. En ook niet dat ze genoeg verlof moest overhouden om 2 weken naar Fuerte Ventura op vakantie te gaan bijv. Je haalt er van alles bij met wat je ooit in je opvangervaring bent tegengekomen.
De maatschappij maken we samen. Dus ja, soms gaan dingen zo. Ik zou het erger vinden als de groep dicht moet omdat de PMer thuis bij haar kind wil zijn want die brengt ze niet met PCM toch even weg. Dat is namelijk het gevolg aan de andere kant. Gelukkig kunnen de meeste ouders vrij goed inschatten of het wel kan even op PCM naar school of de opvang. En dat is echt niet alleen maar uit eigen belang zoals jij het hier schetst. Of omdat ze niet met een ziek kind thuis willen zijn.
Ik denk dat we altijd bij zulke onderwerpen tegen eigen meningen aanlopen. Wij als pm’ers is gewoon ontzettend lastig. Je aandacht moet ineens naar dat ene kindje en danzitten de andere 4/5/6 kinderen die zich zelf meer moeten vermaken waar je minder tijd voor hebt. En gebeurt hier wekelijks terwijl ik maar drie dagen werkt tegenwoordig. Ik werk heel flexibel kwa uren maar ook in noodgevallen geef ik mijn vrije dagen op en als ze dan ook goed ziek kind brengen denk ik wel eens. Bekijk het maar ga net als kdv wel strenger en minder flexibel worden. Daar word je gebeld als koorts of hangerig bent. En dat doe ik niet. Ik bel alleen als ze echt ziek zijn. Trillend van koorts, overgeven, blijven huilen van ellende etc.