Alles is idioot veel duurder geworden, maar verhuizing naar een energie neutrale woning scheelt op energiegebied een hoop geld voor ons. We gaan weinig op vakantie en als we gaan, is dat vaak in Nederland. Auto gebruiken we sinds Corona een stuk minder door meer thuiswerken, dat scheelt natuurlijk ook. En ik probeer te minimaliseren, wat nog niet 100% lukt, maar ondanks dat scheelt het, denk ik, toch wel iets (hoewel dat wat ik koop vaak weer duurder is dan eerst, juist omdat ik bewuster probeer te kopen).
Hier is er weinig veranderd. Man krijgt er vanaf januari een paar honderd euro bij. Bij mijn Cao wordt nog onderhandeld, dus voorlopig verandert er voor mij niks. Ben overigens wel bezig met een hogere inschaling op het werk, dus hopelijk gaat dat binnenkort door. Eind vorig jaar hebben we onze hypotheek omgezet en daardoor zijn we per maand bijna €1.000 minder kwijt aan hypotheek lasten. Dat was wel heel erg fijn. Hierdoor kunnen we alles wat duurder wordt makkelijker opvangen. Merk wel dat we minder hebben gespaard dan andere jaren, maar kunnen nog steeds goed sparen. Besef me ook goed dat we in een luxe positie zitten.
Herkenbaar hoor, hier ook wel eens maanden dat de maand te lang is voor ons inkomen dus dat we van de spaarrekening moeten halen enige waar we vast voor sparen en niet aankomen is de spaarrekening van de kinderen. Maar sparen voor een verbouwing of voor wanneer er een andere auto nodig is, schiet niet op zo.
Ik denk dat het er ook heel erg aan ligt hoe je leefde voordat alles zo duur werd. Echt veel mensen leven naar wat ze hebben, en dan valt het ineens tegen.
Ook wij gaan vooruit. Alleen de eindejaars bonus van mijn man is al absurd veel te opzichte van vorig jaar. Wij hebben het financieel erg goed, kunnen sparen en kunnen delen.
Dat klopt. Gelukkig leefde ik altijd al heel zuinig en daardoor kunnen sparen. Maar nu zet dat geen zoden meer aan de dijk helaas. Wel zuinig leven, niet sparen
Dat betwijfel ik. Wij zijn erop vooruit gegaan doordat man dit jaar een bijzonder salaris heeft gekregen, maar anders hadden we het echt wel flink gevoeld hoor, ondanks dat we altijd alle maandlasten zo laag mogelijk hebben gehouden. Én duurdere energie én duurdere boodschappen én duurdere zorgverzekering volgend jaar, iedereen merkt dat toch?
Wij hebben het erg goed. Mijn mans werkgever compenseert de inflatie volledig via hun salaris. Bij mijn werkgever was dit in de zomer voor de helft gedaan. Wij geven doen geen extreem dure dingen als dure pretparken (maar hebben Bijv wel een museumkaart). Boodschappen ben ik wel zuiniger in geworden dus dat budget is nog steeds hetzelfde. Energie staat nog vast komende 2 jaar. We hebben meer dan genoeg spaargeld, onze hypotheek extra afgelost waardoor de lasten dalen. Natuurlijk is onze kinderopvang ook 200 euro netto gestegen, de zorgverzekering zo’n 60 euro per maand etc. Dit merken we heus maar dan sparen we dus iets minder.
Ja hier ook, schrok er van haha. Maar erg blij mee uiteraard. Al had ik het niet meer verwacht na een ander bedrag al dit jaar.
Mijn man heeft nog geen loonsverhoging gehad, ik wel, maar gaat in stappen. Maar we stonden ook al 10 haar stil. Dus die 19% aan het einde van de rit is niet helemaal fair tov de 10 jaar hiervoor. Het had wel meer mogen zijn, maar ja, het is niet anders. De bonden doen hun best. We merken zeker dat alles duurder wordt. Maar om veel te moeten laten, nee, dat ook niet. We hebben net een verbouwing gehad, heeft ook de nodige centen gekost. Tegenvallers zitten er altijd bij. Wel stopt per 1 februari de opvang ermee en we gaan kijken of de jongens zichzelf kunnen redden in die 45 minuten dat ze alleen zijn. Indien niet springt een vriendin bij. Dit scheelt per maand 40 uur opvang en 50 euro gastouderbureau. Dus dat gaan we overhouden. Dit vergt wel van mij een hele hoop flexibiliteit. Maar sinds 1 dec reorganisatie gehad en mijn nieuwe chef is van mening dat we allemaal volwassen genoeg zijn om onze eigen tijd in te delen en zolang het werk af is aan het einde van de maand vind hij het allemaal goed... hier heb ik echt enorm geluk mee!!!! En als ik naar werk moet en mijn man heeft middagdienst, dan kan ik mij moeder ook nog vragen, al woont zij wel 50km verderop. Ze komt dan gelukkig wel. Ze krijgt hiervoor wel haar reiskosten vergoed. Ook zij hebben het niet breed. Eigenlijk al met al, we merken wel heel duidelijk dat alles duurder wordt, dat we beduidend minder sparen, soms er wat geld van de spaar naar de betaal moet, dat die 500 euro van de tandarts er echt wel in hakt, maar we eten er in ieder geval geen boterham minder om, dus je hoort ons niet klagen. Ik ken mensen die het echt veel slechter hebben. Maar die had ik dan ook opgegeven voor een kerstpakket van de rotary of via de vomar, waar ze 100 boodschappenpakketten over hadden, en je mensen mocht opgeven die het konden gebruiken maar niet slecht genoeg hebben dat ze bij de voedselbank lopen.
Wij leven. Daar is alles wel mee gezegd. We kunnen niet sparen en moeten zelfs halverwege de maand al de spaarrekening aanbreken. Die ziet inmiddels ook wel de bodem. En dan verdienen we niet eens heel slecht denk ik. Gelukkig kunnen we alle rekeningen nog wel betalen.
Ik zeg niet dat je het niet merkt. Maar de verbazing was over dat er mensen zijn die nog flink kunnen sparen, grote aankopen doen of er niet op achteruit gaan. Als je voorheen niet leefde naar het top van je kunnen dan heb je ruimte. Bepaalde vaste lasten die je voorheen goed kon betalen zit je nu aan vast, die kun je niet snel wijzigen. Je kunt best bezuinigen op uit eten of boodschappen bv, maar vaak niet direct op hypotheek.
Hier nog best goed. Salaris gaat inderdaad omhoog. Ik sta op het punt dit aankomende jaar iets voor mezelf op te starten. We kunnen nog sparen, gezond eten en de kinderen kunnen sporten. Maar ik wil mensen niet "bang" of ongerust maken maar dat de salarissen omhoog gaan is fijn maar er komen ook nog behoorlijk slechte jaren aan waarbij heel veel mensen toch flink getroffen worden. Niet alleen door eten en energie crisis maar ook door tekort aan personeel in verschillende beroepen, psychische klachten, In de UK bijvoorbeeld speelt er al veel armoede onder de bevolking. En dat zijn niet alleen de lagere klassen maar juist de middenklasse ( werkende klasse).
Wij hebben het helemaal prima. We hebben geluk met ons energiecontract en verder ook geen grote uitgaven hoeven doen.
Ik vraag me af of het wel zo slim is om alle salarissen te verhogen. Alles is duurder maar zodra mensen weer meer te besteden hebben blijft het ook op dat prijsniveau of stijgen de prijzen. Mijn auto is ondanks dat ik hem nu 2 jaar heb meer waard geworden dan wat er destijds voor betaald is. Dat gaat ook nergens over. Hier heb ik niet al te veel last. Maar merk wel dat de boodschappen duurder zijn geworden
Ja weet ik maar (heel verhaal) kregen we toen nog niet rond voor ze 1 jaar werd. Daarna was het niet meer nodig want ze mag ook soja opvolgmelk. Ze is alleen zo vaak ziek en elke x ook dat we de soja krijgen. En als we op recept krijgen moeten we vaak provoceren etc. Dus we hebben maar eieren voor ons geld gekozen en betalen de melk nu zelf. In de hoop dat ze zsm minder gaat drinken of de soja wilt/kan verdragen.
Hier achteruitgegaan. Maar woon nu ook alleen met zoon dus ja ipv met 2 naar alles alleen is achteruitgaan. School van zoon is nog op een verre afstand. Hopelijk vind ex het goed als zoon dichterbij mij naar school kan gaan (ik rij 9 keer per week op en a naar school, ex 1 keer per week). Ontvang ook geen allimentatie dussssss tja achteruit gegaan maar we komen goed toe en ik heb alles wat ik wil hebben. ❤️
Ja dat is zo, maar heb ook juist het idee dat het verschil zoveel groter wordt. Wij gingen laatst een paar keer uit eten en was eigenlijk best verbaasd dat het zo druk was, als je hier dan berichten leest over mensen die niks meer overhouden of zelfs tekort komen elke maand, het verschil wordt zo groot.
Maar was is het alternatief? Zeker voor de mensen die nu al niet rond kunnen komen is een verhoging toch de enige optie.