Naaa nee mijn broer is gewoon een aparte. Zijn vriendin is echt een hondenmoeder: as van de overleden honden staat op haar nachtkastje, namen van de honden komen op de kerstkaarten etc. Maar mijn broer is gewoon tegendraads, hij was ook nooit een hondenmens. Hij was ook van mening dat als de hond op de bank lag, t bezoek maar zelf een stoel moest pakken ergens vandaan. Terwijl zn vriendin gewoon de hond van de bank af stuurde. Je kon ook niet naast de hond zitten... dan kon hij ineens bijten. Is zn hobby volgens mij, bewust overal tegenin gaan.. en alles net ff anders te doen. Met schoonzus kan ik normaal erover praten, snap haar liefde wel en dat die beestjes op de kerstkaart staan. Helemaal leuk. En geef ik de honden ook de ruimte door jongste even erbij weg te houden of zeggen dat ze niet moeten rennen ernaast. Gaat prima. ze houdt de honden ook bij zich als onze oudste wil passeren. Terwijl mijn broer zegt, ja dan heeft hij pech als hij erlangs wil. Onredelijk noemt mijn moeder hem vaak. Is met meer dingen zo hoor haha t is een beetje een vreemde vogel
Ja nee snap ik hoor, ik bedoelde vooral je schoonzus, ja. Haar liefde gaat erg diep en ik denk dat wij (mensen met kinderen) best begripvoller mogen zijn naar mensen die hun huisdier zien als soort van kind. Niet jij persoonlijk, want jij doet dat, maar ik zie mensen hier lachen om die liefde en ik vind dat best gemeen. Ik begrijp die diepe liefde (ook) niet hoor, ook voordat ik kinderen kreeg niet, maar als mensen die liefde wel intens ervaren dan denk ik dat we daar best begrip voor mogen hebben, want die liefde is echt. Dus nou goed. Ik wil het niet te zwaar maken allemaal hoor maar ik zag de discussie zo gaan en dacht, nou zeg.. er zijn hier ook vrouwen op het forum die bijvoorbeeld ondanks een hele diepe wens (nog) geen kinderen hebben en die hebben soms wel een huisdier waar ze heel veel om geven. Dus nja.. iets liever zijn mag wel gewoon dacht ik (niet jij hoor, maar in het algemeen ) Oké, Oprah out
@KleineLai ik snap je helemaal! Ik was trouwens oprecht verbaasd dat geen beide vroeg of de honden op de rouwkaart van pa mochten. Wij waren helemaal voorbereid op dat verzoek... maar nee. Niets. Terwijl broer gelijk mee eens was dat mijn ongeboren kind erop moest staan. Was voor hem geen discussie over mogelijk.
Van de schoolfoto's van de oudste 2 en dan met name van dochter. Normaal vind ik ze vaak heel lelijk, maar deze vind ik zo mooi. Wil ze allemaal wel bestellen haha.
Dat komt doordat sommige snackbars reuzel gebruiken ipv olie. Of wel olie gebruiken, maar dat bepaalde vleessnacks in dezelfde olie worden gefrituurd als de friet. Over gelatine bestaan nogal wat meningsverschillen, zelf heb ik op zich geen probleem met gelatine en ken ook maar weinig moslims die bewust gelatine vermijden (dat heeft vooral met wetscholen te maken). Idem met stremsel in kaas, dat vermijden sommigen dus ook, en anderen weer niet. Kan me inderdaad wel voorstellen dat dat voor een buitenstaander nogal verwarrend is.
Haha ik had een collega hè en die zei ook een keer dat mijn Luc en haar poes vergelijkbaar waren. Luc sliep toen ‘nog maar’ 2 jaar niet door (nu alweer 4,5 ), en zij had net een nieuwe poes. Zegt ze: ‘Ier ik begrijp je nu helemaal. Mijn poes is nu al 3 nachten aan het janken omdat ze krols is dus ik slaap ook al nachten niet’ Ja hoor. Precies hetzelfde
Ik zie niemand het belachelijk maken of ontkennen dat mensen heel veel van hun dieren houden, maar een hond is geen kind, dus vragen om een kind ook op de gang te zetten is natuurlijk wel bijzonder bizar.
Dat vind ik ook raar, maar voor mij voelt het toch wel een beetje onprettig om er hier grappen over te lezen gezien er hier vrouwen zijn met veel verdriet en misschien een huisdier hebben waar ze heel veel liefde in kwijt kunnen. Ik snap dat jullie hen niet belachelijk maken hoor! Maar het kan wel misschien onprettig of een beetje pijnlijk overkomen. Beetje alsof iemand nog even op een blauwe plek drukt That is all hoor. Verder niet persoonlijk naar iemand, ik weet ook niet precies wie wat zei, ik bedoel het in het algemeen over het onderwerp kind vs huisdier. Dat het een gevoelige is misschien.
Kinderen en katten hier. En ja. Mijn poezebeestjes zijn gevoelsmatig ook een beetje mijn kinderen. In de zin dat ik van ze hou, ze bij het gezin horen en wij verantwoordelijk zijn voor hun gezondheid en welzijn. Maar ze hebben wel echt andere zorg en aandacht nodig. Gaan echt niet mee op vakantie oid. En als er mensen komen die bang zijn gaan ze naar hun kamer (zolderkamer waar mandjes, vak en voer staan en waar ze 's nachts slapen).
Nou een huis dier is een huis dier hoor geen kind. Och en heb hier dus ook nog een buur die ze wel als kind behandelen. (300 woningen sorry). Die veegt de kond af en praat tegen de hond ja kom maar meisje ja ik weet het is engt he zo'n lift. Maar die is wek echt lief voor haar hondje misschien ,moesten ze eens bij elkaar op de koffie buur raar en buur kind. Wij hebben ook een kat en ja praat tegen hem en hij is ook wel een beetje gek. Maar geen kind hahah
Ik praat ook tegen m’n kat Dan zeg ik: ‘wat ís er dan Elmi? Hebben ze je geplaagd? Kom maar bij mama hoor’ Ik ben het met je eens dat een huisdier geen kind is maar toen ik nog in de MMM zat was m’n kat wel alles voor me en hij wist al m’n geheimen en ik huilde z’n hele vacht nat als ik verdrietig was. Het verlangen naar een kind was zo groot dat ik hem wel een beetje als vervanging zag ja
Ik heb dat ook weleens tegen C gezegd: we gaan gewoon tegen anderen zeggen dat het gek is als je kind voor zijn of haar tweede levensjaar loopt. Kijken wat ze dan zeggen Ies ‘liep’ op haar knieën. En die was snel! Ze had zelfs eelt op haar knietjes Haha! Één keer zei iemand tegen me: is ze wel helemaal goed? Dat vond ik zó naar.
Ja en of hij eten wil rond 1700 uur begint hij al te vragen hele gesprekken ook. Maar nee hoor deze gek krijgt pas 1730 zijn eten nat voer. En voor dat er ge zegt word aaaah zielig nee hoor hij krijgt altijd brokken als we wakker zijn ook dan gaan we babbelen Whahaha t is net een hond. Maar toost vinden doen we allemaal in een huis dier is niets gek aan.
Ik had ooit eens zo'n sprei beugel. En vlak voor mijn 3e jaar hadden ze een afspraak staan wilde niet lopen en was nu toch wel zorgelijk. Op mijn 3e liep ik dan ook pas daarvoor op mijn kont haha. C daarentegen rende al met 14 maanden raar.
Dit idd ja. Ik denk echt regelmatig als ik poes toch niet had was ik echt helemaal alleen... Geeft heel veel troost ❤️