Klopt, 8 weken nu. Hopelijk kunnen jullie de behandeling in 2023 afronden en dan tijd voor wat rust ook voor jou
De geboorte van onze prachtige zoon op wie ik elke dag gewoon nóg meer verliefd wordt. Het is zooooo een fantastisch mannetje. Echt een enorme verrijking in ons leven. Ben echt elke dag heel gelukkig dat ik moeder heb mogen worden, en dan ook nog eens van hem
Dat ik toch de liefde heb gevonden. Op een plek en iemand waarvan ik begin dit jaar had gezegd….nee doe niet zo raar
De laatste keer op vakantie met z'n allen. Wisten wij veel dat mijn moeder 10 weken later dood zou zijn. De geboorte van mijn jongste zoon, 5 weken na het overlijden van mijn moeder.
De geboorte van de jongste en het feit dat de oudste dit jaar zo ontzettend gegroeid is sociaal-emotioneel gezien, maakt me ook erg gelukkig.
Helemaal niks... iemand heeft me ontzettend gejinxed met "gelukkig" Nieuwjaar wensen. Covid, long-covid, veel te jong iemand uit de naaste familie overleden, hartkloppingen, hpv, teen gebroken, blaasontstekingen, bizar hoge werkdruk en collega's die geen poot extra uitsteken, nog een keer covid, kinders vol met hoofdluis en als toetje (hoop ik), manlief corona waardoor je we met de kerst niets kunnen. Op naar een nieuw jaar, hier ben ik klaar mee.
Wat verdrietig. Geen kleine lichtpuntjes tussen de ellende? Ik wens je een veel beter en mooier nieuw jaar.
Dat hetgeen ze uit mijn baarmoeder hebben gehaald goedaardig was. Mijn oudste zoon zijn eindexamengala, zijn slagen, het begin van zijn studie waar hij op zijn plek is en het slagen voor zijn rijbewijs (die heeft een topjaar gehad bedenk ik me nu )
Normaal kan ik het zo opnoemen maar dit jaar was niet mijn beste doordat ik overspannen ben. En ik heb dus veel van dit jaar ook niet als heel leuk ervaren. Wel als prima maar dan met een sluier eroverheen. Dat ik voelde dat het niet goed met me ging. Gek genoeg nu het eruit is gekomen en ik bezig ben met alles zie ik ineens deze komende weken als lichtpuntje. Ik zie nu pas wat belangrijk is en wat ik wil. Dus ik denk dat ik het jaar nog wel met fijne herinneringen ga afsluiten!
Het was een pittig jaar door een pittige zwangerschap. Daardoor ook veel fijne herinneringen, alle goede echo’s, de verrassing dat we een dochter kregen, de geboorte (of nouja vanaf meteen na de geboorte haha), het gelukzalige gevoel dat ons gezin compleet is en we ondanks tegenslag toch maar mooi twee mooie gezonde kinderen hebben gekregen. Een en al liefde
Lastig hoor, ik zou het zo niet weten. Misschien de knoop door te hakken om daadwerkelijk te gaan verbouwen. Maar tegelijkertijd kost dezelfde verbouwing ook best veel frustratie en energie van me.
Het zit hem bij mij meer in de dingen die 3 jaar geleden nog zo normaal waren: - weer een fijne vakantie gehad in het buitenland; - verjaardagen weer kunnen vieren; - niet meer de grote zorgen als de kinderen weer een verkoudheid hebben opgelopen en ze gaan wel naar opa en oma; - leuke uitjes met de kinderen doen. Maar ook: - kinderen gaan met plezier naar school; - ik zit zelf beter in mijn vel.
He, dat is eigenlijk wel confronterend. Ik vind het ook altijd moeilijk te bedenken wat er allemaal voor moois is gebeurd. Soms helpt het met iets kleins te beginnen. Misschien heb je in een weekend een mooie wandeling gemaakt? Of een mooie zonsondergang gezien?
Zat ik ook aan te denken, maar ook niets helaas. Of het moet iets zijn dat de kat zo lekker zacht is ofzo (wat wel echt zo is overigens ).
Hier zijn heeft veel rot ding dingen gebeurd. Ik ben heel ziek. Maar dat speelt met name sinds oktober. Daarvoor wel mooie dingen gelukkig, met onze kinderen gaat het fantastisch. Een grote wens voor mij ging in vervulling. Een pup van een bepaald ras in ons gezin. Dat dit hondje bij ons gezin is gekomen, betekend enorm veel voor mij.
Goed begin Ik heb ooit van een therapeut de opdracht gekregen om elke dag 3 dingen op te schrijven die leuk of mooi waren. Edit: moest even gezin aandacht geven. Dus de rest van het bericht. Door dat een tijdje te doen ben ik me verl bewuster geworden van de kleine mooie dingen. Een glimlach van een onbekende, een bloem in bloei, de zachtheid van de kat. Dat stelde me in staat weer te genieten, ook in moeilijke tijd (werd destijds erg in beslag genomen door onvervulde kinderwens, wat heel mijn leven begon te beheersen)
Hier idem... Ja mijn kinderen zijn mijn grote geluk en bezorgen mij doorheen het jaar mooie en trotse momenten, maar om nu iets te benoemen dat buiten het "mama-gebeuren" valt en dit jaar bovenop gekomen is? Niet meteen...