Middelbare school kiezen

Ik zou haar een lijstje laten maken met verschillende factoren die voor haar belangrijk zijn. Op basis daarvan kan ze dan kiezen. Mocht er een school zijn die voor jullie echt een no-go is, laat dat tijdig weten.

- hoe lang moet je fietsen
- welke vakken biedt de school (muziek is bijvoorbeeld lang niet op alle scholen een eindexamen vak), soms zijn er stromingen met extra focus op techniek of kunst.
- hoe zien de lesuren er uit (start, eind, wat doe/mag je in een tussenuur)
- hoe is de sfeer? Waar voel je je thuis? Ken je andere leerlingen?
- welke buitenschoolse activiteiten/programma's zijn er?
- welke begeleiding bieden ze als het even iets minder goed met je gaat?
- als je van niveau wil wisselen, wat is er dan mogelijk?

Voor jullie misschien nog iets over bijvoorbeeld telefoon beleid, ouderbijdragen etc. Maar als dat voor deze scholen voor jullie redelijk om het even is, zou ik inderdaad de keus zo veel mogelijk bij haar neerleggen. Zolang het een weloverwogen keus is, is elke keus goed.

https://tipsvoorschool.nl/middelbare-school-kiezen-tips/ heeft een leuke checklist om scholen met elkaar te vergelijken

 

Mijn dochter vond toen de meeloopdagen het interessants, haar 1ste keuze viel toen af.
Ze vond het helemaal niet leuk daar, was een vrije school met projecten ipv toetsen.
2de keuze was een Daltonschool en daar heeft ze voor gekozen. Ze vond het zelf kunnen indelen en plannen belangrijk. Niveau was een 2 jarige gemengde brugklas, vond ze ook fijn. Afstand maakte haar niet uit, was nml niet de dichtbijzijnde school. Er gingen geen andere kinderen heen, vond ze ook geen eis.

Zoon had heel andere eisen: hij wilde niet zo ver fietsen en graag bij zijn vrienden in de klas. Ik vond dat laatste zeker geen belangrijke reden, hij wel en hij moet het te slotte doen. Met 1 vriend gaat hij nu niet meer om, maar met de andere jongens wel. Hij heeft het erg naar zijn zin.

Open dagen vormen vaak geen reëel beeld, ze maken het mooier dan het is en het is vaak ook heel druk. Maar je krijgt wel een beeld van de sfeer. Gelukkig kan het dit jaar weer. Dochter heeft verschillende scholen bezocht omdat haar school van har voorkeur een lotingschool was. Op 1 school werden we niet eens welkom geheten, voelde niet fijn. En een andere school voelde gewoon niet prettig qua gebouw. Bij zoon waren er geen open dagen in gr7 en gr8. Maar gelukkig bij dochter al bezocht met hem. Maar hij was heel stellig waar hij naar toe wilde.

Infoavonden van school zelf zeggen heel veel, die geven een goed beeld.

 

Luisteren naar je kind èn meedenken. Kinderen kunnen niet altijd het totaalplaatje overzien en als volwassene kun je meestal beter vooruitdenken.

Bijv. Kind wil graag naar een kleine school vlakbij huis met HAVO advies, maar daar kun je alleen Vmbo afronden, ziet je kind het zitten om dan na de 3e over te stappen naar een andere school?
En wat een kind ook niet altijd kan overzien: een hele grote school heeft vaak de boel opgesplitst, per richting een eigen gebouw, of juist onderbouw/bovenbouw gesplitst. Voelt effectief juist weer kleiner aan.

Hier kwam gevoel van kind bij de scholen en ons gevoel wel aardig overeen.

We hebben wel altijd gezegd: jouw stem is heel belangrijk, maar uiteindelijk beslissen wij welke school het wordt.
Uiteindelijk twijfelde dochter tussen 2 scholen, samen besproken, argumenten voor en tegen afgewogen. Wist ze het nog niet. Toen hebben wij de knoop doorgehakt.
En tot nu toe pakt dat goed uit.

 

Twee dochters die middelbare school doen en 1 dochter die al een paar jaar geleden geslaagd is (inmiddels zelfs al een mbo diploma op zak heeft).
Ze hebben alle drie een andere school gekozen. We hebben gekozen wat past bij het kind.
Bv oudste zat op een kleine school waar havo en mavo op 1 locatie was. Ze zat precies tussen mavo en havo in met werkhouding, dus het was handig dat ze binnen de school makkelijk kon switchen.

Middelste dochter is een heel ander kind. Zeer goede en serieuze werkhouding en planner. Zij gaat naar een hele grote school (havo/vwo), met wat hogere eisen en meer mogelijkheden voor uitdaging.

Jongste dochter doet kader. Cognitief kan ze mavo aan, maar dat zou hardwerken en een grote strijd worden. Op haar school krijgen kinderen tijd om huiswerk op school te maken (dus veel minder strijd thuis). En ze danst al een tijd op hoog niveau en op deze school bieden ze voor diverse sporten training aan.
Ze danst nu dus met school 2x per week 2 uur olv Lucias Marthas. En dat is ook erg stimulerend voor haar.
En ze kan daarbij haar (soms wat overtolloge) energie op een positieve manier kwijt.

Dus hoe we gekozen hebben: kijken naar wat mijn kinderen nodig hadden. Wat bij hun paste en waar hebben ze het meeste baat bij hadden. Ze hebben in principe wel zelf gekozen, maar wij hebben wel wat gestuurd, en kwamen in wensen eigenlijk ook goed overeen.

 

Ik heb er één op het VO en één in groep 8.

Hier in de buurt ook weinig/geen slecht aangeschreven scholen. We hebben drie scholen uitgekozen die een optie waren en daarvan de open dag bezocht (twee heb ik voorgesteld, één wilde dochter graag naar toe). Wij hebben vooral gekeken naar wat onze dochter wilde. Inderdaad: waar voelde zich het fijnst en meest op haar gemak. Ze had een heel duidelijke voorkeur, dus dat was makkelijk. Bij haar had ik zelf wel een school die ik echt niets voor haar vond, gelukkig dacht ze er zelf na de open dag precies zo over, zonder dat ik er veel in heb hoeven sturen.

De school die ze koos is redelijk flexibel en niet alleen cognitief ingesteld, wat mijn dochter nodig heeft. Ze heeft per dag een beperkt aantal vakken en daarnaast ook wat ruimte om zelf dingen in te plannen, wat ook goed bij haar past. Ze koos voor een locatie waar ze met havo/vwo advies in een havo brugklas kwam, maar ze wilde per sé naar die school/locatie; zij moet er naar toe, dus hebben we haar gevoel gevolgd.

Dit jaar is de jongste aan de beurt. Zij is veel minder uitgesproken, kan dus dat dat iets lastiger wordt. Aan de andere kant heb ik bij haar echt maar weinig scholen die echt niet bij haar zullen passen, wat het wellicht weer wat makkelijker maakt.

 

Onze oudste gaat volgend schooljaar ook naar het voortgezet onderwijs. Hij wil graag naar een technasium, waarvan er drie in de omgeving zijn (14 tot 18km afstand, we wonen buitenaf).
Wij zijn op alle drie de scholen geweest voor een voorlichting voor ouders, wij maken de eerste keuze voor ons kind. Één school viel af omdat ze op papier veel boden maar in werkelijkheid er nog niks opgestart was qua vwo+.
Op de andere twee volgt hij de open dagen, volgt wat lessen etc. We gaan samen naar de open dagen en ik observeer zijn houding maar uiteindelijk beslissen WIJ welke school het beste bij hem past. Dat heeft ook met achtergrond te maken, hb, welke school heeft een passend plusprogramma dat aansluit bij zijn interesses, welke school biedt dat stukje extra begeleiding wanneer leerlingen vastlopen en waar voelen wij aan dat hij op zijn plek zou zijn. Hij heeft namelijk nogal wat extra uitdaging nodig en dat wordt niet overal geboden.

We houden geen rekening met waar klasgenoten naar toe gaan omdat die veelal in een andere gemeente wonen en daar andere scholen zijn die voor ons te ver weg zijn bijvoorbeeld.
Geloofsovertuiging is voor ons ook niet doorslaggevend. We (niet gelovig) gaan ook naar een CSG kijken waar de ochtenden beginnen met samenkomsten in het kader van de bijbel.

De mening van onze zoon weegt zwaar, hij moet immers 6 jaar daar doorbrengen, maar is niet doorslaggevend voor de uiteindelijke keuze. We nemen het weloverwogen mee

 

Mijn zoon zit nu in de brugklas.
Na een eerste afvalronde bleven 3 scholen over:
- 1 school was een Dalton school, maar hij zat ook op een Dalton basisschool en hij vond met een weektaak werken echt heel vervelend, hij was er echt klaar mee. Dus die viel af.
- 1 was een Csg waar veel vrienden heen gingen, dichtbij ook, met focus op kunst of sport. Het zou mijn voorkeur hebben gehad. Maar hij kon zelf niet goed overweg met het christelijke element, hij is fervent atheist. Hij vond de proeflessen al niet leuk. Hij vond het gebouw en de sfeer minder , en hij vond de mogelijkheden om extra vakken te volgen te beperkt. Dus eigenwijs als hij is koos hij er niet voor.
- 1 was een kleinschalig gymnasium. Nogal prestatiegericht, met veel oog voor traditie. Veel mogelijkheden voor het volgen van extra vakken. Hij vond het niet erg dat geen van zn vrienden erheen gingen. Hij voelde zich er het meest thuis. Het was zijn eigen keus.

Al met al vond ik het een hele bevalling die schoolkeus. Toch nog wat wijze lessen die ik je mee wil geven:
- Het is zeker zo dat proeflessen/ een opendag zaken mooier voorstellen dan ze zijn. Maar als dat al niet bevalt, dan weet je dus ook genoeg
- op zich goed als je kind voor een school durft te kiezen waar geen van zn vrienden heen gaan… ik had me alleen niet gerealiseerd dat er in zijn klas echt helemaal niemand uit ons deel van de stad zit en wel veel kinderen uit omliggende dorpen. Dus er is ook niemand om mee te fietsen en afspreken na school gebeurt ook niet. Dat maakt het meteen best wel eenzaam.

 

@cowgirl80: Mijn dochter heeft ook een school gekozen waar 'niemand' heen ging. Al is dat niet helemaal waar, want een vriendin ging er uiteindelijk toch ook naar toe. Omdat ze in andere klassen zitten, hebben ze echter andere roosters en ze fietsen nooit samen. Ze had vrij snel nieuwe vriendinnen (op de kennismakingsdag voor de zomervakantie al), sommige daarvan wonen 'op de weg' naar school. Soms spreken ze onderweg af, maar in de praktijk fietst ze vaak alleen. Ze woont relatief ver weg van school, als ze afspreekt, is dat meestal bij een vriendin die wat dichterbij school woont of ze gaan na schooltijd bv. even naar het winkelcentrum ofzo.

Hier is het uiteindelijk ook een christelijke school geworden trouwens. Maar wel met een open karakter. Er wordt uit de bijbel gelezen, ze krijgen godsdienst en bv. kerst wordt uitgebreid gevierd. Bij inschrijving wordt gevraagd dat je het christelijk geloof respecteert, leerlingen en ouders moeten daar ook een verklaring voor ondertekenen (staan geen schokkende dingen in trouwens ), maar er wordt niet gevraagd dat je het geloof verder uitdraagt oid. Wij zijn zelf niet gelovig, maar ik vind het niet meer dan normaal om geloof (welk geloof dat ook) te respecteren. En mijn dochter vindt godsdienst één van de leukste vakken, maar dat vindt ze geschiedenis ook, dat helpt vast. De school is verder erg 'open minded', ik heb het idee dat iedereen geaccepteerd wordt (de populatie is bv. zeer divers en ze hebben een actieve GSA ed), en dat vind ik het belangrijkste.

 

Er is helaas zelfs geen punt “onderweg” te vinden om af te spreken, anders dan een paar 100 meter voor school ofzo. De kinderen die ver weg wonen komen ook met de bus.

Ik heb ook al een paar keer voorgesteld dat ze na school even samen de stad in gaan, maar het is nog niet gebeurt. Omdat het jongens zijn denk ik, die gaan niet winkelen voor de lol.
Maar hij heeft nu 1x op een studiedag kinderen thuis uitgenodigd, dus het is een keer gebeurt. Misschien in de kerstvakantie nog een keer

 

@cowgirl80: Verschil tussen omgeving wellicht? Wij wonen in een dorp, maar wel stedelijke én kinderrijke omgeving, dat scheelt wellicht een hoop? En winkelen doen ze niet veel, maar bv. even naar de Mac/BurgerKing ofzo. Hopelijk lukt het bij jouw zoon ook vaker om af te spreken! Wordt ook wel wat makkelijker naarmate ze meer gewend raken en ook ouder worden ed.

 

Hier 2 kinderen op verschillende scholen.
Mijn dochter is op haar huidige middelbare school eerst met een andere onderwijsvorm gestart. Het niveau lag daar alleen nogal laag en de manier van leren beviel ook niet zo, daarom is ze na 2 jaar overgestapt naar regulier. Dat bevalt haar veel beter.
Mijn zoon sprak een andere school meer aan, daar zit hij nu.
Ze zitten allebei op grote middelbare scholen, vooral mijn dochter's school is groot. We zijn ook bij een kleine school gaan kijken, waar we ook positief over waren, maar die niet erg geschikt was bij dyslexie. Dat hebben ze allebei.
Wat een voordeel is van grote scholen, is dat er veel extraatjes mogelijk zijn. Tenminste, dat is onze ervaring. Dus extra vakken, naschoolse clubs, samenwerking met vervolgonderwijs, extra uitdaging, goede zorg enz. En ondanks dat hun leraren heel wat koppies zien, worden ze hier over het algemeen beter gezien dan op de basisschool.
Mijn zoon zit op een christelijke school, mijn dochter op een openbare.
Ik heb kinderen die eigenlijk nooit ergens perfect op het juiste niveau zitten, door o.a. (leer)stoornissen. Daarom vind ik het een pluspunt dat ze ook binnen school zelf kunnen wisselen van niveau.
Beide kinderen hebben geen rekening gehouden bij hun keuze of er vrienden naartoe gingen. Ze vinden wel weer nieuwe.

 

Ik ben met dochter (in groep 7, het jaar voor corona, wat was ik daar blij om! Want in groep 8 kon het niet...) op open dagen gaan kijken van alle scholen waar onderwijs van haar niveau gegeven werd (dat waren er 4). Bewust met de fiets naar toe gegaan zodat je ook al idee hebt hoe die tocht zal zijn.

Er was 1 school waar ze naar binnen liep en eigenlijk al binnen 5 minuten wilde gaan. Ik vond de sfeer ook afschuwelijk, dus ik begreep het helemaal. Een andere school viel in haar ogen ook al meteen af, ze vond het niks.

Er bleven 2 scholen over, waarbij ze ook al duidelijk kon zeggen welke 'op 1 stond'. Het idee was om in groep 8 nog een keer naar die 2 scholen te gaan en dan daarna keuze te maken, maar dat kon dus niet vanwege corona. Ze heeft toen zonder twijfel gekozen voor die ene school en dit was ook school waarvan wij idee hadden dat dit beste zou passen bij haar.

Het rondlopen op school was dus echt belangrijkste, en dan vooral haar gevoel. Tenslotte moet zij er jaren rondlopen...

 

Mijn zoon zat te twijfelen tussen technasium en tweetalig onderwijs. Beide scholen zitten hier in de buurt en beide staan goed aangeschreven. Vanwege corona konden wij als ouders zijnde niet mee naar open dagen omdat die er niet waren. Zelf heeft hij op beide scholen gelukkig wel wat proeflessen kunnen doen. Uiteindelijk vond hij de sfeer van de school met het technasium een stuk beter, en bleek dat je daar ook speciale Engels certificaten kan halen. Ook kan je in de 2e er alsnog voor kiezen om gymnasium te doen omdat kinderen in de eerste standaard Grieks en Latijn krijgen.
Hij zit nu in de eerste en heeft het super naar zijn zin. Wel weet hij zeker dat hij technasium wil blijven doen ipv gymnasium.

Mijn dochter wil het liefst tweetalig onderwijs gaan doen, maar zij zal naar een topsport talent school moeten. Nu heeft zij de mazzel dat ze op deze school tto aanbieden, maar de vraag is of dit haalbaar is voor haar. Zij heeft al wat proeflessen en toernooien op deze school gehad en vindt de school fantastisch. Wel gaan we voor de zekerheid ook nog op de school van mijn zoon kijken en sfeer proeven, aangezien 'gewone' middelbare scholen sinds 2021 ook leerlingen met een topsport status van bepaalde ontheffingen moeten voorzien. Maar dan zou ze wel de uitzondering van de klas zijn, hetgeen niet haar en onze voorkeur heeft.

Maar het belangrijkste is dat het kind zelf de sfeer heeft geproefd, vooral als alle scholen goed bekend staan.

 

Hier zijn ze met de hele klas naar 5 verschillende scholen geweest. Verder heb ik hem aangemeld bij best een aantal verschillende lesmiddagen, waarvan ik dacht dat het zou kunnen passen bij zijn niveau/ interesses of om gewoon een keer te ervaren, wat het inhoudt. Bepaalde scholen vallen al af, omdat hij dan aan de boven of juist onderkant zou gaan zitten met zijn voorlopig advies (dat trouwens tussentijds ook weer veranderd is). Er zijn hier in de omgeving maar beperkte mogelijkheden, uiteindelijk moet hij kiezen uit twee, hooguit drie scholen. Wij wachten de citotoetsen en het eindadvies nog af, maar ik denk dat hij stiekem een voorkeur heeft voor de school om de hoek en niet 25 minuten wil fietsen. Ik kan mij daarin vinden.
Lastig vind ik als buitenstaander om precies te doorgronden, aan welke voorwaarden ze soms moeten voldoen om in aanmerking te komen voor een bepaalde richting/ extra lessen.
Ik ga hem niet op een school dwingen, maar zal wel duidelijk voor- en nadelen, zover ik die kan inschatten, aangeven. De keuze moet hij maken, maar ik kan wel wat "bijsturen" of dingen aangeven om te overwegen. Het is natuurlijk veel makkelijker voor kinderen die al precies weten wat ze willen of welke kant ze op willen en waar het advies ook eenduidiger is.

 

Hier wou ik per se dat mijn dochters niet in onze woonplaats naar school gaan maar in Amsterdam,
en wel op mijn eigen middelbare school.
Oudste dochter vond de school eigenlijk meteen al leuk, het enige waar ze van baalde was dat ze dan niet samen met haar vriendinnen ging. Achteraf is nog steeds erg blij dat we hebben doorgezet want de vriendinnen die ze nu heeft vind ze zo veel leuker. Een hele hechte club, al 5 jaar lang.
Voor jongste dochter hetzelfde verhaal. In haar basisschool klas kreeg maar 1 meisje ook gymnasium advies dus al die andere meiden daar zou ze dan sowieso niet mee in een klas komen. Ook zij is heel blij in Amsterdam.
Kortom, wij hebben beslist maar dat was omdat ik zelf 100% zeker wist dat ze echt een toptijd zouden
krijgen. In andere geva

Zoon in groep 8 gaat volgend jaar hopelijk naar speciaal onderwijs dus ook daar is niet veel te kiezen, maar na een open dag was hij zeer enthousiast.

 

Oudste zit nu in groep 7 dus volgend jaar moeten wij er ook aan geloven. Voordeel/nadeel van in de provincie wonen: de keus is eigenlijk beperkt tot 2 scholen aangezien de gereformeerde richting ons niet past, en je zelfs bij een van hun kerken moet zitten om überhaupt op de gereformeerde school aangenomen te worden. Naar de volgende grote plaatsen zou ze een flink eind met bus of trein moeten, en ik heb nog niet gehoord dat daar nou iets zoveel specialers zit dat die reis de moeite waard zou maken.
Beide zijn grotere scholengemeenschappen met een breed aanbod. Op papier denk ik dat de openbare aan onze dochter meer te bieden heeft maar we gaan tzt gewoon kijken.