Klopt, maar een vader kan niks en dat vind ik ook schrijnend. Als een moeder niet mee wil werken, heeft een vader geen poot om op te staan. Ook niet als het wel een fatsoenlijke man is en dat vind ik krom. Dus in mijn ogen is dit toch een goede eerste stap en nog goed te voorkomen door niet te laten erkennen.
Het geeft ook kansen aan vaders maar alleen als ouders op één lijn zitten en dat ook blijven. @spruitje80 zegt het goed.
Zo werkt het nou eenmaal, de moeder baart het kind. Binnen een huwelijk of binnen een relatie die prima verloopt zal die 'macht' echter gelijk zijn omdat je dan óf automatisch gezag hebt door het huwelijk óf ervoor kiest je kind te erkennen en het gezag aan te vragen omdat je nou eenmaal samen voor je kindje kiest. Er zal in een goede relatie niet gauw de keuze gemaakt worden om bewust een kind niet te erkennen en gezag aan te vragen (dit laatste wordt dan eerder vergeten of uitgesteld om te doen dan dat er bewust gekozen wordt het niet te doen). In een relatie die al niet voortijdig de geboorte van een kind haalt is de situatie meestal anders. En helaas kun je niet voortijdig zien of het altijd goed zal verlopen. Sommige relaties die breken laten al bij voorbaat zien dat er nooit fatsoenlijk op één lijn gezeten gaat worden naderhand. Dat er dan wordt gekozen om eenzijdig gezag te houden kan ik echt wel begrijpen. En ja, dan is de moeder nou eenmaal degene die het kind baart en de meeste rechten heeft. Wanneer een vader goede bedoelingen heeft, zijn verantwoordelijkheid neemt en geen extreem gedrag vertoont is de kans veel aannemelijker dat dit gezag wel gedeeld wordt. Of in het geval er geen gedeeld gezag is wel een goede omgang is en dingen netjes gedeeld. En natuurlijk zijn er ook vrouwen die geen verantwoordelijkheid nemen, geen goede bedoelingen hebben of extreem gedrag vertonen. Situaties waar je een kindje veel liever bij de vader zou hebben gezien. Die zijn er absoluut. Andersom komt het alleen in vele grotere mate voor. Mannen kunnen blijkbaar 'makkelijker' hun kind loslaten en kiezen voor een leven zonder hun kind. Dat gebeurd echt vele malen meer helaas. En in die gevallen wil je echt niet in je dagelijks leven afhankelijk zijn van een andere ouder met gezag waar je niet op kan rekenen. Het zal altijd lastig blijven, er is geen één oplossing waarbij je altijd alles kan waarborgen en iedereen gelukkig en tevreden is, zo werkt het helaas niet. Schrijnende situaties zullen er helaas altijd blijven.
Nu speelt t voor ons niet omdat wij getrouwd zijn dus dat hele riedeltje was een nvt. Maar als je als vader zijnde het kind niet erkent omdat je niet wilt dat hij gezag krijgt, kan hij dan nog wel vermeld worden op de geboorteakte? (Dat in een later levensstadium het kind dan wel zijn vader kan raadplegen, denk aan genetische ziekte maar ook bijv. interesse oid).
Als je als vader zijnde je kind niet erkend dan sta je ook niet op de geboorteakte, dan staat er "vader onbekend".Pas na erkenning word dan de akte aangepast en staat de naam van de vader erop.Mijn zoon werd namelijk eerst niet erkend, pas toen hij ruim 17 maanden was....Gelukkig waren de rechter en de raad van kinderbescherming het erover eens dat gezag en een omgangsregeling geen goed idee was aangezien ex niets meer liet horen van zich (hij kwam niet eens op de zitting opdagen).
Mijn vriendin is ook niet erkend en heeft dus ook geen vader op de akte staan maar ze weet wel wie hij is en ze hebben ook af en toe wel contact en ze weet alles wat van belang is medisch gezien. Het toevoegen op de akte voor later heeft alleen zin als de moeder niet wil vertellen hoe de vader heet, en dat vind ik wel bruut naar het kind toe eerlijk gezegd.
Ook, dus daar is het ook deels op gebaseerd. Maar ook hier lees ik het en ik betwijfel of ik deze ouders ook in m’n werk tegen zou kunnen komen. Niet iedereen die tegen problemen aanloopt heeft meteen z’n kinderen onder toezicht staan natuurlijk
Met intentie is t bruut (nouja zeer zeer bewust kan ik me ook indenken) maar als moeder zijnde kan je ook wat overkomen terwijl je kind nog niet oud genoeg is om dat soort informatie vrij te geven. Ik weet niet, "iets" zint me hier nog niet echt aan en dan bedoel ik meer voor "de uitzonderingen" want t gemak voor de meerderheid (minder acties) kan ik me wel indenken. Ik HOOP dat er nog een achtervang is voor die gevallen maar het zal niet voor t eerst zijn dat men het "makkelijker" denkt te maken en vervolgens hoeken afgesneden worden.
Ik denk inderdaad dat door deze regeling er veel meer mannen zijn die hun kind niet gaan erkennen. Waardoor er veel meer kinderen komen waarvan er nergens officieel op papier staat wie de vader is. En dat lijkt me best kwalijk, denk aan genetische ziektes, vroeg overlijden van ouder, etc. En het stukje "vader onbekend" op je geboorteakte kan ook best gevoelig liggen. Mijn zwager die heeft dat, en dat was toch best vervelend toen hij ging trouwen en mijn zus 'complete' aktes had en hij steeds geconfronteerd werd met dat lege balkje.