Supple heb ik voor mezelf inderdaad ongeveer 2 jaar gebruikt. Aangezien dat een behoorlijk duur grapje aan het worden was zo, ben ik overgestapt op Orthica. Ook niet de goedkoopste, maar wel alles in een pil en actief folaat. Van Supple moest ik 3 verschillende per dag nemen dus was drie keer zo duur! Ik zal eens kijken wat ze daar hebben voor een man. Tnx
Nog even een klaagbericht van mij, daarna zal ik mezelf weer proberen op te peppen! Nieuws van gisteren is er heel erg ingehakt. Nog steeds erg verdrietig! Ik snap wel waarom ze deze keuze maken in het ziekenhuis, maar het is zó makkelijk voor een ander om te zeggen: wacht maar even 3 maanden i.p.v. mee te denken en andere opties te bieden. Ik merk dat ik daar heel slecht tegen kan. Mijn man en ik kunnen er fijn over praten. Vriendinnen ook. Al voel ik me soms ook heel eenzaam in dit traject, kan alleen niet goed uitleggen waarom. Gisteren nog wel een fijn en goed gesprek gehad. Willen we eigenlijk wel echt ouders worden etc. Wat krijg je er eigenlijk werkelijk voor terug? Ja, we dénken dat we dat wel willen. Maar we zouden heel graag nog jaren alleen samen zijn nu, voordat er nog iemand bijkomt. We zijn er dus wel achter dat het nu meer het klokje is wat nu voor ons bepaalt i.p.v. de échte wens. Maar goed, dat verandert niets aan de zaak natuurlijk. Geeft misschien iets meer rust. Er is ook altijd een wens geweest voor 2 kindjes en dat wordt steeds minder realistisch naarmate de tijd verstrijkt en denk dat dat ook meespeelt. Dat we al in een soort afscheidsproces zitten ofzo. Ik ben superblij met jullie, jullie maken hetzelfde door en begrijpen écht wat ik voel. Hoop dat 2023 ons jaar wordt!
@Wishfull123 Nogmaals gefeliciteerd. Geweldig nieuws, hier doen we het allemaal voor. Het geeft de burger moed. Geniet ervan!
Je mag zeker even klagen hoor, je hebt alle recht even heel verdrietig te zijn. Het nieuws van 3 maanden wachten is ook ontzettend hard. Artsen kijken er natuurlijk heel objectief naar en dat staat haaks op alle emoties die jij voelt. Hoop voor je dat jullie tot een middenweg kunnen komen. Zou zeker ook naar hen uiten hoe je je voelt. Fijn dat jullie er zo over kunnen praten, dat helpt en is ook verhelderend. Met vriendinnen praten is ook fijn, maar mensen die niet al zolang moeten wachten kunnen het vaak niet helemaal aanvoelen. Die begrijpen bijvoorbeeld niet dat je elke maand echt in spanning zit. De opmerking loslaten krijg ik geregeld naar mn hoofd. Maar hoe!!? Het is geen gedachte die je even uit kunt zetten. En ook alle angsten en verdriet eromheen als je een negatieve test hebt. Jezelf weer even uit dat dal sleuren. Klinkt dramatisch, maar zo heb ik het in ieder geval vaak ervaren en dat voelt harstikke eenzaam. Ik hoop voor je op een goede uitkomst en dat je dit jaar harstikke zwanger mag worden! En dan graag heel snel En in de tussentijd hier je hart luchten als dat helpt! Dikke knuffel voor jou!
Soms reken ik wel eens uit wat wij al uitgegeven hebben aan supplementen, om te janken de supplementen van Supple zijn uniseks, dus blauwe en paarse potje zijn ook voor de man.
@Wishfull123 meid!!!! Wat super!!! Gefeliciteerd hehe eindelijk weer eens een keer wat geluk jullie kant op ♡
@Wishfull123 en @WannabeMammi: jullie gevoel is zeer herkenbaar. Je voelt je soms alleen in het traject. Ondanks alle mensen rondom je met al hun goede bedoelingen. Maar uiteindelijk, daar gaan we van uit, is het het allemaal waard
Ah lieve WannabeMammi het is ook zo verdrietig allemaal al die tijd al wachten, eindelijk een traject in mogen en dan juist nog langer moeten wachten is ondragelijk lijkt me. Je zit de dagen weg te tellen. En inderdaad, mensen die niet in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten kunnen nog zo meelevend en begripvol zijn, echt voelen wat het inhoudt kunnen ze niet. Zelfs voor mij hier in dit topic is het denk ik toch anders, omdat ik al moeder heb mogen worden. Daar ben ik me van bewust. Verdriet over een tweede kindje is toch anders dan verdriet over het überhaupt ouders mogen worden. Fijn dat jullie er samen wel goed over kunnen praten. En ook dat er misschien een heel klein lichtpuntje is dat jullie met z'n tweeën ook een heel gelukkig leven kunnen leiden, mocht een kindje er nooit komen. Maar die keuze om geen kinderen te krijgen wil je zelf maken, niet dat het universum die keuze voor je maakt. En al helemaal niet dat andere mensen wel gewoon (meerdere) kinderen krijgen. Ik wens jullie heel veel kracht toe! En natuurlijk 2 baby's
Ik snap jullie gedachten heel goed! Nu na 11 pogingen IUI ben ik zwanger, maar ook wij hebben veel gepraat, willen we dit wel echt! Ik heb altijd een hele sterke kinderwens gehad van jongs af aan, maar op een gegeven moment dacht ik ook, wil ik dit ook echt of heb ik mezelf altijd voorgenomen dat ik dit heel graag wilde. Met z’n tweeen hebben we het ook heel leuk, meer vrijheid en dergelijke, maar wij zijn er toch voor gegaan. We konden ons een leven zonder kinderen ons ook niet voorstellen. En ergens voelde stoppen na zoveel moeite te hebben gedaan ook stom. Dat soort dingen gingen er bij ons door ons hoofd. Nu het zover is, zijn we super blij, maar we vinden het ook heel spannend! Ik zou zeggen, blijf met elkaar praten. Blijf bedenken wat jullie willen! Ga ervoor als jullie dit echt willen en anders is het ook ok als jullie het leven een andere invulling willen geven. Het is jullie beslissing! Voor nu gaan jullie er volgens mij nog voor en ik wens jullie heel veel succes daarbij! Ik hoop echt dat het mag lukken!
Wat goed en ook wel heftig dat jullie dit gesprek samen voeren. Het klinkt alsof jullie heel erg op dezelfde lijn zitten. Dat is in ieder geval al heel fijn. Het bericht om 3 maanden niet mee te mogen doen kun je als ziekenhuis ook niet zomaar geven lijkt me. Daar hoort ook echt wel flinke ondersteuning bij aangezien zoiets mega pijn doet. Heb het idee dat voor dat soort zaken bij mijn ziekenhuis veel aandacht is, maar dat kan per ziekenhuis verschillen natuurlijk. Hebben jullie de afspraak voor over 2 weken al staan?
Ik mag waarschijnlijk zondag om half 12 iui!! Had rechts 14.2 en 14.8 en links 18 en nog een kleintje van 12. Echoscopiste gaat dokter iui zondag adviseren, maar dokter bepaalt uiteindelijk. Ze klonk in ieder geval hoopvol!!
Dit was bij mij wel zo in elk geval! Eerst 2 miskramen en de 3e ging goed Hopelijk hoef ik deze keer niet datzelfde pad te bewandelen
Vraagje aan de dames hier die ook hormonen spuiten. Hebben jullie het idee dat je je door de hormonen 'hormonaal' kan gaan voelen? Ik voel me sinds gisteren nogal emotioneel; pessimistisch en huilerig. En kan het niet helemaal plaatsen, want het zijn juist leuke dagen ivm feestjes rondom de verjaardag van mijn man. Iemand die dat emotionele herkent? Ik zit op 5 DPO overigens, al een week geleden voor het laatst hormonen gespoten.
Ik spuit niet, maar heb wel letrozol en ovitrelle. Ik ben daar ook gevoeliger door. Moet met bepaalde momenten met het minste wenen en soms ben ik lichtgeraakt.
Ik heb tot nu toe alleen gonal-f gehad. Daarvan kreeg ik vooral eipijn en wat misselijkheid. Wat de ovitrelle voor effecten kan hebben weet ik pas na vanavond. Maar als een van de bijwerken in de folder die ik erbij kreeg staat 'zich niet lekker voelen', dat is denk ik fysiek bedoeld maar kan misschien ook wel mentaal zijn?