@Finca ach wat onwijs droevig zeg hier ook een gezin met kattenkinderen, dus ik voel echt met je mee. Opzich staand is dat al pijnlijk en oneerlijk laat staan in welke kwetsbare positie je nu zit. Hopelijk kan de verloskundige je een beetje geruststellen, zodat je de komende tijd kan rouwen voor je katje en weer kunt vertrouwen op je lijf en je baby in voorbereiding op de bevalling. Maar poeh zeg, wat is dat veel te behappen zo in een keer. Dikke knuffel ❤️
Dank je wel, super lief. Zo fijn dat heel veel mensen je toch begrijpen. Ik ben altijd bang dat iemand denkt dat het toch “maar een kat” is ofzo.
Wat verdrietig van je kat zeg . Hier ook een huishouden met 2 kattenkindjes dus begrijp je verdriet helemaal ❤️
@Finca oh nee jeetje wat super heftig zeg!!! Huisdieren zijn vaak toch een beetje je kinderen dus ik begrijp helemaal dat je hier helemaal kapot van bent! Hier geen ervaring met een kat, maar wel met een hondje, die helaas ook ernstig ziek was en we hebben moeten laten inslapen nadat S 2 maanden oud was. Gedurende de hele kraamperiode is ons hondje ziek geweest, en zijn we 100x naar de dierenarts geweest. Hierdoor ook niet helemaal kunnen focussen op de kraamtijd omdat ik gewoon 2 maanden lang kapot veel zorgen en verdriet had omtrent onze hond. Toen hij overleed wist ik ook echt niet meer hoe ik verder moest zonder mijn hondje. Ik begrijp dus hoe moeilijk het is. Al die emoties bij elkaar, verlies kat, zwangerschap, dan ook nog een blaasontsteking, pfffff...... Heel veel sterkte in elk geval met dit grote verlies en de spanningen nu.
Wat jij zegt ja. Zo herkenbaar. Je kan elk moment bevallen maar je denkt alleen maar aan je dierenkind en wat je voor hem/haar kan betekenen om ze zsm weer beter te krijgen. Baby mag van mij nu wel komen zodat ik wat om handen heb maar het plezier is er voor nu wel even af.
Knuffel @Finca , wat een verdriet. Een huisdier is gewoon onderdeel van het gezin en het verlies van een dierbare doet veel pijn. Daar mag je best even van ondersteboven zijn.
Ja, moest de huisarts bellen. Ik moet andere medicatie afhalen. Ze vond me een randgeval omdat ik zondag 38 weken ben.
Ja het gaat goed met ons. Tess mocht na de 24 uurs bloedsuiker mee naar huis. Dus toen ze exact 24 uur oud was gingen we naar huis. Ze is wel 8,5% afgevallen en omdat ze al klein is krijgt ze de gekolfde melk via een spuitje (inmiddels al een flesje ivm de hoeveelheid). Maar heb wel genoeg melk om haar helemaal zelf te voeden. Verloskundige is bij ons wat strenger omdat ze maar 2500 gram woog bij de geboorte maar ze was vandaag al niet meer afgevallen. Hopelijk mag ze binnenkort weer aan de borst. Met mij gaat het ook heel goed. Gister de pijnstillers gewoon vergeten en kan ook al vrij veel in de verzorging zelf. Al met al is de keizersnede me heel erg meegevallen (denk ook omdat het een geplande was en geen spoed)
Super zeg! Fijn om thuis te zijn, en dat je genoeg melk hebt voor haar. Ze zal wel snel gaan groeien! Heel fijn ook dat jij weinig pijn hebt. Kijk je goed terug op de geboorte?
Wat rot voor je.. Is het vooral fysiek of nu vooral mentaal vanwege de kat? Ik zou er wel rekening mee houden dat het echt zeker nog wel twee weken kan duren.. Anders voelt het wachten misschien nog langer. Kun je jezelf nog een beetje bezighouden?
Ja allebei wel. Maar vooral fysiek. Beetje beweging en dan na het rusten voelen mijn spieren zo pijnlijk in mijn benen en rug. Alsof ik mega veel heb gedaan. En ik voel gewoon dat ze weinig plek over heeft want ze wringt zich in allerlei pijnlijke bochten pff. Ze ligt ook zo zwaar onderin mijn buik dat lopen soms ook niet gaat.
Wat fijn dat jullie lekker thuis zijn en dat het goed gaat! Hopelijk gaat de kleine meid gauw groeien!