Dit dus. Als je huis vermindert in waarde is een nieuw huis ook goedkoper. Je eerste koop is wel belangrijk. Daar kun je idd op verliezen.
Eens, zo lang je iets terug koopt ipv gaan huren maakt het niet uit. In 2014 verkocht ik mijn eerste appartement voor 109.000, ik had er een hypotheek op van 152.000. Een paar maanden later kochten wij samen een eensgezinswoning voor 529.000, in 2020 verkochten wij dat huis voor 730.000. Het huis wat we kochten was net zo goed 'weinig' waard.
Bruto of netto Maar serieus, ik vind dat hogere inkomens prima meer belast mogen worden. Dat reken ik mezelf ook onder. Er gaat nu 50% van alles wat ik verdien naar de staat, als ik soms zie wat de kloof is tussen netto en bruto bij mij en iemand die modaal verdient is dat absurd, en iemand die beneden modaal verdient komt met toeslagen ook prima uit. Dat gaat voor een groot deel van mijn inkomen af en dat vind ik prima. Mag nog wel meer. Er is een te grote kloof tussen rijk en arm. Maar dan vind ik wel dat iedereen eerst moet werken naar vermogen en dan royaal aanvullen. Maar ik ben wel geschrokken van de berekeningen die van de zomer in NRC geloof ik waar stond dat het tussen 2500 bruto en 4000 bruto qua netto (belastingdruk en toeslagen) eigenlijk niet meer uitmaakt. Een plafond wat iemand mag verdienen vind ik idioot. Als iemand een eigen bedrijf heeft mag diegene toch prima zelf weten wat hij of zij verdient? In loondienst zijn dat soort top inkomens zo dun gezaaid dat het volgens mij geen zin heeft om daar wetgeving op te maken, dat is symbool politiek.
Absurd inderdaad. Zo maak je het gat tussen arm en rijk alleen maar groter. En inderdaad wat je zegt in het laatste stuk. Het salaris een max geven heeft geen zin. Het zijn de bonussen die idioot hoog zijn soms. Bedrijven belasten maar niet de winst en zo. Juist daar waar het geld zit blijven ze vanaf.
Maar sowieso waarom wil je een huis kopen voor je kind? Ze kunnen toch zelf later kopen of huren Ik snap niet dat alles maar betaalt moet worden voor de kinderen ze gaan zelf ook maar werken En dat is niet jaloezie (voordat ik dat naar me toe geslingerd krijg ) want wij verdienen prima En ze krijgen ook echt wel een paar autorijlessen cadeau en we sparen voor studie maar zelf werken voor je spullen daar leer je meer van dan alles maar krijgen van je ouders
Als ons huis onder water komt te staan hebben heel veel mensen nog een veel groter probleem verwacht ik, wij hebben op minder dan 50% van de huidige waarde een hypotheek. Maar ik besef mij dat wij daar geluk mee hebben.
Misschien omdat je eerst 15 a 20 jaar ingeschreven moet staan bij de woningbouw? Dan betaal ik met alle liefde voor allebei mijn kinderen een deel van de hypotheek aangezien er nog heel lang woningnood gaat zijn.
Dus jij kon op je 24e een hypotheek betalen van 3 ton? Want over dat soort bedragen hebben we het hè. Ik zie namelijk nergens meer (in onze omgeving) een appartement/huis te koop staan voor 150.000 euro.
Ja, daar ben ik het ook mee eens. Wij geven onze kinderen ook een steuntje in de rug. Maar niet in die categorie.
Het gaat me nog niet eens zozeer om het geldbedrag an sich, maar meer een stukje autonomie wat van je afgepakt wordt, als je geacht wordt te gaan wonen in het huis wat je ouders al jaren geleden voor je gekocht hebben. Misschien wil je wel naar een heel andere stad of ander land? Ik was niet eens een heel erg opstandige jongere, maar ik wou echt mijn vleugels uit slaan en mijn eigen ding doen. Ik was al boos toen mijn opa een servies voor me uitgezocht had, laat staan een huis.
Hier in onze omgeving niet en mijn kinderen mogen natuurlijk gaan wonen waar ze willen. ik ga alleen niet tegen ze zeggen ‘tja dan moet je maar helemaal in plaats X gaan wonen als je op jezelf wilt wonen’ In onze familie is het heel normaal om elkaar te helpen en of dat nou financieel is of omdat iemand op een andere manier hulp nodig heeft maakt voor ons niet uit.
Het móet niet. Maar waarom zou je het niet willen als het wel kan? Het een sluit het ander toch niet uit. Als je dingen als studie, rijbewijs en (deel) huis krijgt, kun je nog steeds werken hoor. Ook als er genoeg te besteden is kun je je kinderen financieel verantwoordelijk opvoeden. Zo ben ik ook opgevoed. En zo voed ik mijn kinderen ook op. Ik kreeg wel die spaarrekening met 18. Ja daar heb ik deels gekke dingen van gedaan maar ook hele verantwoordelijke dingen. Ja mijn ouders betaalde een groot deel van mijn studie, maar ik werkte daarnaast ook keihard sinds ik 15 was. Moest op een gegeven moment opletten dat ik niet te veel moest werken omdat ik anders te veel zou bij verdienen voor de DUO. Geen financiële hulp gehad met eerste woning. Maar wel support, meedenken en slimme keuzes op dat gebied. Ben nu midden dertig en toe aan mijn derde huis (op rij, niet tegelijk) waar we slechts de helft hypotheek op hebben. Van appartement, naar hoekwoning naar twee-onder-een-kap.
Nou ja dan moeten ze misschien in een andere plaats gaan wonen. Toen ik jong was verhuisden jongeren uit de provincie naar de randstad om daar werk te vinden. Nu krijg je misschien de beweging andersom om een huis te vinden.
Toen man en ik gingen samen wonen hebben wij ook een paar jaar in naburig dorp gewoond omdat het voordeliger was dan in de stad.
Lijkt me er vooral aan liggen of je er als starter of juist als gepensioneerd persoon (na een koophuis) in gaat, toch?
Dat deden wij ook. Wij zijn 36 en 46 en de financiële bijdrage van familie staat op 0 euro. Ze zullen het moeten doen met het aanbod tot kopen van inboedel en een eerste 2de hands wagen AL snap ik wel als er veel geld in de familie zit, dat dit gewoon blijft rondgaan.