Nee, maar waar de huizen betaalbaar zijn is vaak minder werk, minder fijn wonen. Het maakt mij niet uit waar ze gaan wonen, maar laten we even realistisch blijven. Als huizen nu "goedkoop" zijn heeft dat een reden. Omdat mensen er niet willen wonen.
Wij waren samen (gingen trouwen) dus dat scheelt, maar hier hebben we daarin niks gekregen en alles gewoon zelf gespaard. Het huis kunnen kopen waar we nu nog in wonen en toendertijd de kk zelf nog kunnen betalen ook. Ik heb wel wat geld van mijn ouders meegekregen wat ze voor mij gespaard hadden, maar dat kreeg ik na mijn trouwen. Dus ik denk dat het zeker kan, maar alles is natuurlijk nu duurder geworden, dus ik zeg niet dat het makkelijk zal gaan.
Dan weet ik niet hoeveel het verschilt bij jullie, maar hier scheelt het soms al op 5 minuten hoor, qua huizenprijzen. Dus 20 min verderop gaan wonen kan dan al veel uitmaken en als je dan een half uur reistijd nog hebt, kan je mi een prima locatie hebben om te werken. Als dat echt niet dichterbij kan, wat ik me wel een beetje afvraag.
Ik woon in de randstad. Hier zijn tussen de 150 en 200k diverse 3 kamer appartementen te vinden. Voor vanaf 2 ton heb je een opknap rijtjeshuis. Lijkt me echt prima om te starten. Misschien dat ik er anders over zou denken als ik in een stad zou wonen waar het anders was. Maar ja, mijn oudste heeft het erover dat hij in Amerika gaat studeren en in Los Angeles gaat wonen. Dus ik weet niet of het zoveel zin heeft om hier een huis voor hem te kopen
Misschien is deze tijd nu juist ideaal om die mindere wijken op te laten bloeien. Hier in de stad zie je dat verpauperde wijken vanwege de yuppen helemaal opgebloeid zijn. Zelf had ik van uit huis meegekregen dat je een goed huis moet hebben. Meerdere kamers bijv. Nou, dat was hard zoeken voor mij. Daarom woonde ik nog erg lang thuis en dat was echt niet prettig. Op mijn 25e had ik een studiootje met gezamenlijk sanitair gevonden (soort studentenkamer+). Ik heb er erg fijn gewoon en had dat veel eerder moeten doen. Ik zou mijn kinderen daarom ook graag klein willen laten beginnen en van daaruit verder zoeken. Ook als ze op kamers willen, begin nu gewoon ergens. Bijdragen in het huis door ouders wordt overigens afgeremd. De jubelton gaat vervallen (of is al vervallen). Dus kinderen moeten het meer zelf gaan doen, maar deze maatregel is nodig om de kansen voor starters te vergroten. Ook zie je steeds meer dat je zelf in een gekocht huis moet gaan wonen en het niet mag verhuren.
Over het salarisplafond: ik vind wel dat het salaris in verhouding moet staan. Nu zijn bonussen vaak vastgelegd in het contract, maar het is niet uit te leggen als een topman/vrouw zoveel % bonus krijgt, terwijl op het personeel bezuinigd moet worden. Dus salarisbevriezing/groei zou voor iedereen even hoog moeten zijn. En weg met die bonuscultuur. Geef dan al je werknemers een winstuitkering, in verhouding net zo hoog als die van de topman. Wat ik ook onacceptabel vind is situaties als bij Bezos. Immens rijk is die man, maar zijn personeel wordt als slaven behandeld. Daarom vind ik dat er een onafhankelijke raad moet komen die de bonussen goedkeurt. Ik weet niet of dat nu ook al gedaan wordt door een raad van commissarissen, maar dan moeten zij de bevoegdheid krijgen toe te zien op de bonussen. Daar mogen best hardere eisen voor komen.
Hier, volgens randstedelingen Enooorrum ver weg. In mijn gemeente met uitgestrekt buitengebied vind je onder 150.000 een opslagruimte, en een poppenhuisje uit 1907, 40m2 met energielabel E en een slecht dak in het verste mini dorpje. Onder 2 ton geen aanvullend beschikbaar aanbod. Een gemeente verder, alleen maar popperige dorpjes en amper voorzieningen, staat niks onder 2 ton beschikbaar. Ons appartement in de grote stad dat in 2013 175.000 kostte, zal op de piek boven de 450.000 marktwaarde gezeten hebben. Overigens heb ik naar grote tevredenheid een tijdje particulier gehuurd in deze zelfde gemeente in de provincie. Was van een projectontwikkelaar, geen kleine investeerder. Met mijn parttime specialistensalaris voldeed ik net aan de inkomenseis bij een huur van 1120 euro. Met andere woorden, de particuliere huurmarkt kom je ook niet zomaar op. Ik zou niet op voorhand al kopen voor mn kind, maar tzt wel helpen waar nodig. Wij hebben een aantal keer veel geluk gehad in onze wooncarriere, die langs studentenkamers, antikraak en een tochtig jarenzestig portiekflatje zonder verwarming voerde. Ik voed geen luxepaardjes op maar ik laat ze ook niet uitbuiten door een huisjesmelker.
Prima toch voor de eerste jaren. Ons eerste huisje was een appartementje van 65m2. Daar hebben we bijna 5 jaar gewoond, met de tweede erbij was het krap, maar dat was die in woningcrisis verkocht je niet zomaar je huis.
Hier appartementen vanaf 2 ton en woonhuizen vanaf 280. Dorp tegen Rotterdam. Net in Rotterdam wel goedkoper.
Ons huidige huis is ongeveer 70m2 met z’n 6en, en we zijn nog nooit zo gelukkig geweest. Als we geen kinderen zouden hebben zou ik met man prima in een studio van 45m2 kunnen wonen.
Ja veel leeftijdsgenoten kochten toen gelijk een eengezinswoning, maar wij hebben het prima gehad daar. Uiteindelijk wel met verlies moeten verkopen en 2012, maar op dat bedrag prima te overzien en daardoor wonen we nu weer erg goedkoop.
Heu, eerlijk gezegd, ik krijg niets. Ex en ik zijn nooit getrouwd geweest en ze staan ten laste bij hem (al is dit iets dat ik blijkbaar dringend moet laten bekijken volgens een collega). En anders dan zou ik denk ik nog te veel verdienen om toeslagen te krijgen...
Ja ik ken er allemaal niet zoveel van maar ging er dus ook niet echt vanuit. Er was mij een artikel bijgebleven: Maar liefst 41,3% van alle eenoudergezinnen leeft net op of onder de armoederisicogrens. Dat is vier keer zoveel ten opzichte van huishoudens met twee volwassenen en twee kinderen. Deze eenoudergezinnen zijn uitgesproken vrouwelijk: het gaat in 8 op de 10 gevallen om alleenstaande moeders met kinderen.
Ja, een nichtje van mij is in Nederland gaan wonen met haar man. (Vlaamse) Ze zijn nu gescheiden maar ze blijft in Nederland omdat het financieel veel voordeliger is als alleenstaande.
Ons huis is ook zoiets aan oppervlakte, misschien net iets meer ook, dat weet ik niet zeker. Maar gelijksvloers dus dat is in verhouding al kleiner dan wanneer je meerdere verdiepingen hebt. Ik weet eigenlijk niet zeker of ons huis onder appartement valt, omdat we wel een tuin hebben. Het is voor ons gezin ruim genoeg, maar enorm groot is het niet. Ik vind ons huis geweldig en zou absoluut niet naar een groter huis willen. Ik snap die trend van steeds maar groter en meer willen niet zo, waarom niet gewoon tevreden zijn met het huis dat je hebt? Je gaat leven naar wat je hebt, hoor ik vaak. Maar bij ons was het juist andersom.
Hmmm ik ben juist in België gaan wonen met mijn zoon. Oke geen toeslagen hier maar ik heb een heel mooi appartement van 75 vierkante meter met grote slaapkamer voor zoon voor 550 euro per maand. Daar vond ik in Maastricht nog niet eens een kamer voor. Zorg is hier 150 euro per jaar ongeveer. Kindergeld krijg ik 170 euro per maand.
Ik denk ook dat België financieel veel voordeliger is dan Nederland in bepaalde opzichten. Als ik bijvoorbeeld hoor wat onze kennissen uit Wallonië krijgen aan kinderbijslag... En idd ook qua zorg: wat je in Nederland zo'n beetje per maand betaalt, betalen zij per jaar
Zorg is in België 15 % goedkoper dan in Nederland. Kinderbijslag zit een stuk hoger in België dan in Nederland. Maar het ging om de toeslagen van alleenstaanden. Ik vroeg mij af, of dit er in België ook is. En bijvoorbeeld in Nederland over hoeveel geld extra gaat dit dan en op wat krijg je kortingen ?