Hopelijk is de migraine een goed teken!! Ja ik snap wat je bedoeld. Ik heb ook heel veel hoop deze ronde door de hsg, maar denk dat ik teleurgesteld ga zijn. Heb vandaag bloedverloes, hopelijk is dit zaterdag over zodat we het gezellig kunnen maken!
@Maankindje je hebt jezelf definitief doorgeschoven naar de volgende ronde zie ik. Dus wel verder doorgezet @Caithxxx Oeh spannend, ik zie het nog niet op je test maar idd bagger uploadkwaliteit hier benieuwd naar je testje zaterdag! Normaal had je vandaag je nod gehad? Had je geen ovulatietesten gebruikt? @IsabelD Oeh wat fijn dat het erop zit! Vast een last van je schouders. Ik duim hard voor je dat dit een verschil gaat maken voor jullie @Oilell voor jou gaan de spannende dagen aanbreken ik hoop met je mee, ben jij normaal een vroege tester?
Nee geen ovutesten gebruikt, ik ben altijd op tijd behalve nu dus . Hoop dat ik snel duidelijkheid krijg in elk geval. Had gisteravond al bloedverlies moeten hebben.
@IsabelD super fijn dat het meegevallen is!! @Oilell naar van je migraine hopelijk is het een teken en dus niet voor niets zo’n ellendige dag vandaag. Op naar een succesvolle HSG ronde voor jullie allebei!
@Wishfull123 ik kan het meestal onderdrukken tot zo'n 11 dpo. Nu had ik deze keer 'pas' op cd 13 een positieve ovulatietest. Meestal is dat een dagje eerder. Tijdens de cycli die gevold zijn sprong mijn ei heel braaf elke maand op cd14, met een cyclus van 27 dagen. Maar mijn eisprong zou dus ook cd 15 geweest zijn. Nu in ieder geval dus 6/7 dpo. Dus de testdrang zal dit weekend wel beginnen en dan hoop ik het uit te stellen tot maandag. Van de migraine al 2x staan spugen, waardoor ik me wel meteen afvroeg waarom ik in hemelsnaam zwanger wil worden lig weer in een donkere kamer, last van licht/schermen/geluid/geur, brengt elke keer weer een hoop herinneringen naar boven. T klinkt heel lelijk, maar ik heb echt een gevoel van "let's get it over with". Wil heel graag een kindje, maar pffffff kijk echt wel enorm tegen de zwangerschap op. Heb vriendinnen die heel graag nog een keer zwanger zouden willen zijn, maar geen kindje meer willen. Ik heb dat dus precies andersom. En dan ben ik dus stiekem bang dat ik door die gedachte niet zwanger wordt, omdat mijn lichaam voelt dat ik het niet écht wil. Slaat natuurlijk nergens op, dan zouden ongewenste zwangerschappen zo de wereld uit zijn. Maar toch is er zo'n stom stemmetje in mijn hoofd. Gelukkig wordt die nu knetterhard overschreeuwd door de man met de drilboor
Wat ontzettend naar dat je zo'n last van migraine hebt... Weet hoe het is, had het vroeger ook veel. Vaak luchtte het spugen op en nam het daarna af, maar dat lijkt bij jou nog niet het geval zo te lezen. Maar begrijp ik dat je het tijdens de zwangerschappen ook veel hebt? Dat is inderdaad geen fijn vooruitzicht. Snap je gedachte wel, maar zo werkt het gelukkig inderdaad niet
De kans op ernstige HG is heel groot op basis van de vorige zwangerschap (>90%). Vorige keer woog ik na mijn bevalling 16kg minder dan voor mijn zwangerschap en bleef mijn bmi steken op 16,5 en was ik meer dan 1/3 spiermassa verloren. Kon niks meer, thuiszorgbed in de woonkamer, rolstoel, 80x per dag spugen en door corona was er bijna geen zorg mogelijk. Sondevoeding kwam er harder uit dan er in ging. Met 11 weken gesprek met het ziekenhuis waarbij de artsen aangaven dat ik echt op het randje zat qua lever/niet functies en dat ze mogelijk de zwangerschap zouden moeten beëindigen. 23 ziekenhuisopnames, variërend van 2 dagen tot 13 nachten blijven. Voor een eventueel volgende zwangerschap ligt er een heel plan klaar met het Wilhelmina Kinderziekenhuis met medicatie (emasafene, zofran, prednison, maagzuurremmers, trombose medicatie enz) maar weten we ook zeker dat er een soort permanent infuus geplaatst wordt en ik dagelijks 2l vocht en voedingsstoffen krijg via de bloedbaan. Het zal de misselijkheid en het spugen niet beter maken, maar het voorkomt hopelijk wel de uitdroging en verhongering. Idioot eigenlijk om na doe ervaring nog een kind te willen, maar goed... Bloed kruipt waar het niet gaan kan. Hopen vooral op betere zorg deze keer, in de hoop dat het herstel ook sneller gaat dan de vorige keer. Nieuw ziekenhuis, nieuwe specialist en hopelijk snel een nieuwe zwangerschap. Want tot dat voorbij is staat mijn leven best wel in hold.
Wat heftig zeg wat jij hebt meegemaakt!! Maar is de kans echt zo groot dat je dit weer zal krijgen bij een volgende zwangerschap? Ik lees heel veel dat symptomen heel erg kunnen verschillen per zwangerschap. Weet niet wat betreft hg.
O jeetje @Oilell ik wist wel dat je HG had gehad tijdens je zwangerschap, maar niet dat de effecten zo heftig waren! wat verschrikkelijk zeg. Dan snap ik wel dat je angstig bent voor een volgende zwangerschap! Ik herken het gedeelte wat je zegt over jezelf je eigen gedachten kwalijk nemen en bang zijn dat je lijf een zwangerschap blokkeert vanwege de gedachten die je er over hebt. Ik ben niet 100% overtuigd van het willen van een tweede kind (gedachten als trek ik dat wel, is het niet beter voor ons gezin om het bij 1 te laten, we zijn al zo oud, etc.). En ik ben dus ook bang dat deze gedachten de reden zijn dat ik niet zwanger word maar wellicht een geruststelling, Babywishh die hier ook heeft meegeschreven had die gedachten enorm sterk en zij schrijft nu ergens mee in een bevaltopic
Yes, klopt! Vorige maand hadden we allebei bloedonderzoek en daar is niets opvallends uit gekomen. Alles is goed. En vanmiddag hebben we de intake IUI. Spannend
Ik heb vanmorgen uitgangsecho gehad. Alles ziet er goed uit, morgen weer beginnen met spuiten. Als mijn eitjes weer net zo hard groeien als vorige keer denk ik volgende week zaterdag of de maandag erna IUI We doen nu nog 1 ronde en dan nemen we een pauze hebben we besloten. Zoals eerder hier besproken heb ik vanaf maart een sabbatical van 6 maanden en gaan we de eerste twee maanden op reis. In theorie zouden we de 4 IUI rondes die we krijgen in totaal nog allemaal voor onze reis kunnen proppen door die korte cyclussen die ik nu heb. Maar zo voelt het ook een beetje, als proppen, en dat voelt niet goed. Aangezien er bij ons geen aantoonbare reden is voor het uitblijven van een zwangerschap en ik 2 jaren achter de rug heb met verdrietige omstandigheden die me veel stress hebben opgeleverd, heb ik heel erg in mijn hoofd dat stress in mijn lijf wel eens de reden zou kunnen zijn dat het bij ons niet lukt. Omdat er nog stress genoeg op te ruimen valt, twijfel ik soms of het allemaal wel een goed idee is om de stress van een IUI traject daar nog eens bovenop te nemen nu. Laat staan snel ff 4 rondes voordat we weggaan. Ik denk dat de kans van slagen veel groter gaat zijn straks na die 2 maanden op reis. Geen werk, verdrietige omstandigheden zijn nu klaar gelukkig, geen druk van een traject, zon op m'n bol, voetjes in het water, dat moet een mens wel goeddoen! Dus we gaan 2 rondes IUI 'bewaren' voor na onze reis. Al besprak ik ons plan vanmorgen in het ziekenhuis en we mogen als we willen ook voor onze reis alle rondes meepakken en na onze reis er nog een paar extra doen. Maar dat doen we denk ik niet, om de rust een beetje te bewaren.
Dankjewel! Ik zit nu op cyclusdag 11. Ik ben benieuwd of ze vandaag meteen een echo gaan maken om te kijken hoe het met mijn eitjes gaat. Ik moest even bijlezen en zie dat jij door bent naar de volgende ronde, zo balen.
Met de kennis die ik tot zo ver heb van IUI, denk ik niet dat ze vandaag een echo gaan maken. Ik gok dat jij ook hormonen mag gaan gebruiken en daar moet je mee starten vanaf CD2-4. Waarschijnlijk moet je eerst je menstruatie afwachten, krijg je dan een uitgangsecho en is de start van de hormonen.
Zo wat enorm heftig @Oilell , snap dat je daarmee tegen een zwangerschap op ziet en het liefst meteen het kindje hebt.
Ik mocht de ronde daarna beginnen, zat ook op dag 11. Maar we hebben er nog een wachtronde ingeplakt omdat we met m'n eisprong op vakantie waren.
Spannend weer! Ik ga voor je duimen! Klinkt als een weloverwogen besluit, denk dat er geen goed of fout is. Volg vooral je gevoel en dat doe je zo te lezen ❤️