Goedemorgen Misschien een rare titel, daarom zou ik het verhaal even uitleggen. Voornamelijk zijn de problemen op school.... Vanaf de psz kregen we altijd al te horen, joh wat is hij druk... kan niet stil zitten.. luid qua volume, friemelen.... en ga zo maar door. In groep 3/4 was er geen houden meer aan en zijn we een traject ingegaan. Pedagoog op school. Hulpverlening om te helpen... Groep 5 weer een noodkreet vanuit school. Gestart met een training 2 x in de week, extern. Kinder psycholoog. Laten testen en daar kwam ADHD uit. Uiteindelijk begin groep 6 met medicatie gestart, vooral op school werd het onhoudbaar. Elke week zaten we daar, of kregen we berichten met wat er allemaal weer was gebeurt... Nu zitten we in groep 7, andere juf, gedrag gaat stukken beter. Alleen is er een leerachterstand, mede omdat we vooral in hebben gezet op verbetering in het gedrag. En nu hoor ik zo weinig van de juf. Ik vraag geregeld hoe gaat het? En het gaat altijd goed. Zelf ben ik er achter gekomen dat onze zoon bij rekenen gewoon zijn tafelblad mag gebruiken. Maar ook dat hij bij rekenen de instructie van een 3d printer aan het uitvogelen is..... ik vraag me dus af of deze juf wel oplet... en weet wat er speelt bij de kinderen. Ik vind dit zo raar, 7 jaar lang hebben we niks anders gehoord dan commentaar en negatieve dingen en nu gaat het goed. Ik heb hier dus echt me twijfels over. Heb ook eens bij andere ouders gevraagd die vorige jaren ook in traject zaten ( dyslexie, enz). Maar bij hun kinderen gaat het ook goed. Terwijl we ( ouders) altijd hebben gezegd wat een " slecht " jaar 2012 was.. omdat er zoveel gedoe in deze klas zat... en nu is alles weg... Ik weet niet zo goed wat ik eigenlijk nu kan doen. Juf gewoon maar geloven? En er vanuit gaan dat het echt goed gaat? Ik blijf het raar vinden...
Ik snap heel goed dat je twijfels hebt nu ,zou ik ook hebben!Krijgt je zoon geen extra werk om de leerachterstand een beetje in te lopen of is er een advies over evt blijven zitten hierom?Ik zou er denk ik flink bovenop blijven zitten bij de juf en evt bij de ib'er vragen hoe het zit.Zit hij nog op regulier onderwijs?
Vorig jaar ( andere juffen) moesten we geregeld de tafels oefenen. Tafel sprint. Online spelletjes. Maar nu niks.... helemaal niks. As woensdag heb ik gesprek met zijn externe begeleiding wat we volgen. Omdat ik benieuwd was of school nog puntjes had, ben ik gaan vragen. Maar onze zoon is de liefste en leukste in de klas.. deze juf merkt niets vd achterstanden... terwijl bij nog steeds de tafels 1 2 5 en 10 als enige kan. Schrijven is bijna onleesbaar, spelling zit vol met fouten..... Afgelopen 7 jaar was hij de drukste, de luidste onveiligste jongen vd klas..... Ik zal dit ook aankaarten met de externe begeleiding maar ik vind het gewoon heel vreemd heel vreemd
Op de vorige school van mijn zoon liet de juf heel veel fouten zitten,ze zag het niet.Ik heb haar daar op aangesproken en volgens haar nam mijn zoon dan het werk te vroeg mee naar huis, ze had het nog niet nagekeken...onzin omdat duidelijk was dat het wel nagekeken was en er gewoon een krul bij stond terwijl er fouten in zaten (rekenen en schrijven).Kan het zijn dat de juf van je zoon er gewoon overheen kijkt ofzo?Als het lukt zou je thuis kunnen oefenen met spelling en schrijven. Hoe groot is de klas?Misschien vertoont je zoon gewenst sociaal gedrag omdat de klas eigenlijk te druk is voor hem. hoe is hij thuis na school?
Ik heb het idee dat ze het gewoon niet wil zien... Deze klas zit elke 2 jaar bij elkaar, en elke 2 jaar is het hommeles. Geen goede chemie tussen de groepen. Daarnaast is de groep van mijn zoon altijd al lastig geweest. Best wel wat kinderen die dan toch extra begeleiding nodig hebben. En van alle andere ouders hoor ik dat de kinderen het goed doen. Als ik me zoon hoor die tijdens de les totaal andere dingen aan het doen is, en daar niet op afgerekend wordt dan snap ik het wel. Het lijkt wel of de juf ze gewoon maar laat doen wat ze willen doen. En dat daarom alle kinderen blij uit school komen, want ze krijgen toch geen straf.. of hoeven toch geen stomme dingen te doen... Ik neig er naar om toch eens met de ib er te praten. Maar weet ook dat de ib er veel met de juffen praat. Voelt dan toch ook weer als klikken of zo... aan de andere kant begin ik me er toch wel zorgen om te maken. Voor me gevoel klopt het gewoon niet...
Hebben jullie niet binnenkort de voortgangstesten (cito oid)? Ik zou daar even op wachten. Het zou kunnen dat deze juf het eigenlijk juist heel goed doet. Met de uitslag kan je ook makkelijker het gesprek aan gaan als de beelden tegenstrijdig zijn.
Ja de citos beginnen deze of volgende week... Ja misschien inderdaad even afwachten. Al zit hij met veel onderdelen al op het laagste.... weet niet of je dat terug kan zien in de uitslagen?
Ik zou me niet vast houden aan de cito, het is toch een moment opname en zegt niet alles over zijn voortgang.Het kan wel helpend zijn als je in gesprek wil natuurlijk maar als je gevoel zegt dat het niet klopt dan is dat meestal ook zo.Klinkt ook wel als een "makkelijke" juf, doen wat je wil zonder straf te krijgen.Hoe is de extra begeleiding geregeld op school,heeft de juf een assistent ofzo?Ik heb geen ervaring met regulier onderwijs ,mijn zoon zit op sbo ,voordeel is dat hij met maar 12 kinderen in een klas zit en er standaard 1 assistent bij is ,soms 2.
Maar als hij een grote achterstand heeft dan hebben ze toch een handelingsplan opgesteld met de ib'er? Misschien legt deze juf minder de aandacht op het negatieve? Op de peuterspeelzaal werden we veel aangesproken, in gr 1 ook. 2 sloeg hij over. In gr 3 vaak gesprek gehad, gr 4 minder. Daarna andere school en hebben we 20 min gesprekken. Net als andere ouders. Moest ik echt aan wennen. ( eerder meerdere keren per week met juf, elke 6 weken met het samenwerkingsverband, net ib'er)
Ja vorig jaar in groep 6, had hij inderdaad een soort van een plan ( geen Geschreven plan). Hij zat dan meerdere keren ( dacht elke dag een half uur) met de assistente om tafels te oefenen, niet meer op zijn handen tellen, gewoon weer terug naar de basis dingen. In groep 7 zit hij bij de assistente nog maar 1 x in de week. Veelal voor het rekenen. Wat je misschien zegt, misschien ziet deze juf niet het negatieve.... Als daar natuurlijk niet de nadruk op gelegd wordt, dan komt onze zoon en ook andere kinderen heel anders over in de klas.
Daarom. Dat ze heel anders is hoeft niet negatief te zijn. Zoon heeft ook kinderen in de klas die veel aandacht vragen en niet bepaald op een positieve manier. Juf kan daar boven op blijven en constant benadrukken maar dan is de sfeer negatief. Juf ziet alles maar accepteert dat niet iedereen het zelfde is en sommige friemelen tijdens de uitleg bijvoorbeeld.
Ja ik hoop dat je gelijk heb... Deze beredenering zal echt heel mooi zijn.. Andere die altijd maar het negatieve zien.... en dan deze juf die het eens anders ziet... Zo had ik het zelf nog niet bekeken.. Dank je... Goed om het eens van een andere kant te zien ipv altijd vanuit de negatieve kant..
Nou dat klinkt zo makkelijk maar wij hebben ook jaren gehoord wat er allemaal niet goed was. Dat het bij hun lag aan onderschatten laten we dan achterwege. Ik hoop echt dat ik gelijk heb en anders tijd voor een goed gesprek. Maar het kan wel, dat zie ik op zoon zijn school nu ook. Laatst op een school uitstapje geweest en toen zag ik ook dat juf bepaalde dingen van een kind negeerde. Dat zorgde er voor dat het op dat moment niet escaleerde. Wil niet zeggen dat ze niks er mee doet maar net als thuis ga je ook niet overal op in.
Die cito is inderdaad een momentopname. Maar als er ineens een veel sneller stijgende lijn is, dan is het wel makkelijker te geloven dat het nu echt een stuk beter gaat. Als het gelijk of naar beneden buigend is dan bedoel ik niet dat je gelijk conclusies moet trekken. Maar wel dat het om uitleg vraagt. En dat je dan gerichter vragen kan gaan stellen.
Ik vind het een mooie gedachte dat er naar het positieve wordt gekeken, maar in groep 7 moeten er toch meer tafels bekend zijn dan 1, 2, 5 en 10? En ik lees dat schrijven onleesbaar is en spelling vol met fouten is. Ik zou daar toch scherp op blijven en vragen over stellen. Natuurlijk is ieder kind anders, maar als ik dan zou vragen hoe het gaat en de juf zegt goed, terwijl ik deze ontwikkeling zie, vind ik dat toch opmerkelijk. Mijn zoontje (groep 5) schreef ook heel lang onleesbaar, we zijn met hem naar een fysiotherapeut geweest en hebben heel intensief geoefend om dat te verbeteren, dat verzoek kwam uit school (was in groep 4). Je zou denken dat er voor je zoontje ook vragen komen om te oefenen. Ik hoop voor je dat de gedachte klopt en dat ze er gewoon anders (en voor je zoontje beter) mee om gaat, maar ik snap je gevoel en ik zou toch door vragen.
Hier een dochter uit 2012 waar het precies zo gaat. In groep 3/4 had ze een slechte lerares (onervaren en geen klik) en heeft ze een flinke achterstand opgelopen. In groep 5 trok een nieuwe lerares aan de noodrem (achterstand, concentratie, gedrag), en gingen we het traject in met testen, onderzoeken, gesprekken met IB-er etc. Begin groep 6 kwam de diagnose AD(H)D en is ze gestart met medicatie. Nu in groep 7 heeft ze een heel fijne leerkracht en gaat alles prima. Geen officiele achterstand meer met rekenen en lezen, een heel happy kind en een zeer tevreden lerares. Okee ze werkt nog steeds op haar eigen (wat lagere) niveau en gebruikt een tafelkaart, maar ze kan daardoor wel meekomen in de klas zonder stress en paniek bij rekentoetsen. Haar handschrift is grotendeels onleesbaar, maar na twee jaar oefenen bij de ergotherapeute zit daar geen verbetering in. We hebben het losgelaten en ze mag meer werkjes op de laptop doen op school. Spelling is nog steeds slecht, maar op dyslextietoetsen scoort ze te goed. Ik denk dat haar lerares haar goed op haar eigen niveau beoordeeld en werkjes geeft, en daarom geen 'klachten' heeft. Dat vind ik eigenlijk gewoon heel fijn. Ze zal vast geen VWO advies krijgen, maar heeft nu voldoende handvaten in kunnen plannen, typen, minder stress bij toetsen dat ik wel vertrouwen heb in de stap naar de middelbare school. Hoofdrekenen en schrijven met een pen doen we later toch amper nog. Als je je zorgen maakt zou ik gewoon een gesprek met de IB-er plannen en de tussentijdse verslagleggingen opvragen.