Hij maakt van zijn probleem jouw probleem. Ik zou aangeven dat jij geen behoefte hebt aan een afspraak, dat je gewoon heel erg verbaasd was en klaar. Jij hoeft je niet te verantwoorden. Hij voelt zich betrapt en wil iemand de schuld geven, maar hij is zelf de enige die hier iets aan kan doen. Dus probeer het los te laten, ik snap dat het lastig is, zou ik ook hebben
Euhmmm Ik ben van de week 50 geworden. Voel me niet oud maar ik vind het wel wat hoor! Het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik 40 werd en die 10 jaar zijn zo snel gegaan! Best eng. Straks ga ik gewoon richting de 60 Gelukkig ben ik jong van geest en gelukkig ook van uiterlijk, en heb ik ook nog jonge kinderen. Maar alsnog…. Moest toch wel even slikken
Waarom zou je een afspraak met hem maken? Ik zou hem gewoon op het werk weer onder ogen komen en je niet in een hoek laten drukken. Hij is degene die zichzelf in een domme positie brengt, moet hij niet jouw probleem van gaan maken.
Precies dit @Olympia Het is ook niet zo dat je naar de baas bent gestapt ofzo. Hij mag best weten dat jullie gefrustreerd waren en dat het niet bepaald netjes van hem is.
KAK... Dacht ik net Ik had zaterdag heel lomp in mijn re wijsvinger ter hoogte van bovenste kootje gesneden omdat ik groenten aan het snijden was en tegelijkertijd een klap wilde geven op een cakeblik om een cake los te krijgen. Ik sloeg naast het blik maar in mijn mes . Bloedde als een eind, erg veel pijn en ik ging bijna onderuit Gelukkig kan mijn dochter tegen bloed en hielp bij het verbinden. Getwijfeld wel of niet hap. Toch maar niet Wond trok erg dus tot nu toe goed in het verband . Nu wilde ik alles eens goed laten luchten en kan ik mijn vinger amper buigen. Morgen toch naar de huisarts......
Dat we net zomaar ineens spontaan de meivakantie geboekt hebben Een natuurhuisje in de Belgische Ardennen. En een mail naar de camping voor zomervakantie Mijn mond viel er ook van open dat je die niet via hun site kan reserveren.
Dat tijdens de voetbaltraining (JO10) 2 jongens met elkaar op de vuist gingen. Vervolgens gingen nog 3 jongens er zich mee bemoeien (duwen/trekken). Er moesten 2 trainers tussen komen om de vechtersbazen uit elkaar te halen. Bizar.
Hij moet jou aanspreken op jouw gedrag? Nou ik dacht het niet! Hij is degene die fout zit. Ik zou dus geen afspraak met hem maken. Ik zie niet in waarom. Je hebt het besproken met je collega waarmee jij zijn verzuim hebt opgevangen. Je had hiermee ook naar je leidinggevende kunnen gaan, dat heb je niet gedaan. Hij heeft in die zin mazzel en zou je moeten bedanken. Ik zou dus geen afspraak met hem maken en je ziet elkaar weer op het werk. Zal best even ongemakkelijk zijn. Maar ik zou zeker de boot afhouden en hem zeggen dat hij blij mag zijn dat je niet naar jullie leidinggevende bent gestapt.
Vannacht alleen een dunne pleister op gehad, bloedde eindelijk niet meer en vanochtend nog een paar geprobeerd een vuist te maken en er zit gelukkig weer wat beweging in!! Topje is aan een kant gevoelloos/doof maar daar kan je volgens mij niet veel aan doen. Dus nu maar flink oefenen. ( En niet afgeleid raken tijdens iets snijden...)
Ik zou aangeven dat jij geen behoefte hebt aan een afspraak. Hij heeft toch gelogen. Hij kan verwachten dat het uitkomt als iemand hem ziet. En jij hebt niks verlinkt, je hebt in een verbazing gedeeld. Je was notabene de dupe van zijn verzuim. Als hij dominant en intens blijft, zou ik aangeven dat je niet van zijn gedrag gediend bent en mocht hij dit voortzetten je dit met je leidinggevende gaat bespreken (en dat zou ik ook doen).
Dat we maandag naar het ziekenhuis gingen met het idee dat we voor volgende een week een afspraak voor inleiden zouden inplannen. En ik vandaag te horen heb gekregen dat ik gewoon thuis mag bevallen met mn eigen verloskundige
Ff een vraagje omdat we hier met het zelfde zitten als jullie maar dan 2 weken minder ver. Op welke p lijn wordt jou kleintje nu geschat? Want ik las al met verbazing dat de inleiding naar achter werd geschoven en nu met nog grotere verbazing dat je zelfs thuis mag bevallen. Hier keken ze me al met een gekke blik aan toen ik aangaf dat ik liever niet voor 38 weken ingeleid wil worden. Alsof iets heel gevaarlijks voorstelde... Edit: wel super voor jullie dat dat mag en kan. Dat hoop ik stiekem ook te mogen.
Ze groeit ongeveer op de P8 lijn nu. Maar ze groeit stabiel op dr eigen lijn. Wel weinig vruchtwater, maar dat blijft ook stabiel. De dopplermetingen zijn iedere keer keurig. Dus plan is veranderd. Ik denk gedeeltelijk ook omdat nr 2 hetzelfde verhaal bleek te zijn achteraf (klein en weinig vruchtwater). Maar dat de inleiding verplaatst is hoorde we pas maandag hoor. En dat ik terug wil naar mn eigen verloskundige is op eigen verzoek. En dan laten ze het een beetje los. Wel het dringende verzoek om met 40 weken een inleiding te plannen, omdat ik niet over die 40 weken heen mag. Wie weet veranderd het bij jou ook nog! Op welke P lijn zit jouw kleintje?
Ik heb één keer meegemaakt dat ik zo’n bazige collega had waar ik ook niet goed tegenop kon. Tenminste, dat dacht ik altijd. Tot ze me een keer aansprak op iets en het ‘even onder vier ogen’ wilde bespreken want het gesprek zou ‘niet mals’ zijn. Ik schoot eerst in de vlekken maar heb gezegd dat ik wel wist waar het over ging maar niet met haar alleen dit gesprek wilde voeren dus heb ik haar uitgenodigd, inclusief agenda uitnodiging met onze leidinggevende erbij. Toen was het opeens niet meer nodig maar ik stond erop en kreeg m’n leidinggevende ook mee hierin. En dat is denk ik wat jij ook moet doen. Zelf het voortouw nemen en het gesprek voeren met je leidinggevende erbij. Kijken of je collega dan nog zo’n air heeft als dat hij nu pretendeert. Wat een sukkel.
Ik lees hier al een tijdje mee, maar normaal weinig te melden. Maar nu moet me toch iets van het hart. Mijn mond valt open over hoeveel pech ik op dit moment heb... Na een ontzettende voorspoedige bevalling hebben we een prachtige zoon gekregen die ook nog eens echt heel lief en makkelijk is. En tot op dat moment zat het mee. Na de bevalling kreeg ik eerst een fluxus, waardoor ik weinig tot niets kan, vervolgens krijgt de jongste griep op het moment dat ik uit het ziekenhuis thuiskwam, daarna de oudste en nu ik. Vervolgens zie ik bij mijn baby al de eerste symptomen van koemelkallergie (broers hadden het ook), dus ik stuur mijn man naar de stad om pepti (ga niet zitten afwachten tot hij bij de kinderarts is geweest) en zijn op koopavond alle drogisterijen dicht. Verder doe ik enorm mijn best het positief te bekijken: beter griep in je kraamweek dan de week daarna, ik word echt vertroeteld door de kraamverzorgster, baby huilt niet, maar spuugt vooral veel en heeft uitslag en de griep geeft mij de gelegenheid om non-stop te babyknuffelen.
Fijn dat ze stabiel door groeit. P8 is wel een stukje groter dan bij mij nu. Ze komen tot nu toe telkens uit op p2. Doplers zijn tot nu toe allemaal goed en het vruchtwater is hier voldoende. Onze 1e was ook klein (p3) maar de andere 2 waren groter en meer gemiddeld kwa groei. We zullen zien wat de gynaecoloog er van vind. Ik heb over 2 weken een gesprek over wat het uiteindelijke plan gaat worden. Hopenlijk kan iniedergeval die inleiding een stuk naar achter geschoven worden. Ik hoop voor je dat je dan bevalt voor de 40 weken zodat een inleiding voorkomen kan worden en fijn met je eigen verloskundige kan bevallen.
Mijn mond valt open van wat er vanavond gebeurde ... We carpoolen altijd naar school en hobby met altijd de zelfde andere ouders .. Vandaag was mijn dochter heel laat, ik was echt ongerust, gebeld naar de trainer maar ze waren opgehaald op het gewone uur... (De mama waar ze bij mee was kon ik niet bereiken) Ik kon zelf niet weg omdat ik alleen thuis was met de jongste dochter en bang was haar net te mislopen... Dus ik heb even naar de politie gebeld (niet de noodlijn) maar gewone lijn: om te vragen of ze weet hadden van een accident, ze vroegen dan vanalles: naam dochter, geboortedatum, auto, naam andere mama, nummerplaat en dan ook: rijdt ze er vaak bij mee... Ik werd in eerste instantie nog ongeruster... Ik sprak uit dat ik vooral bang was voor een ongeluk en niet dat die mama slechte bedoelingen had... Kwam tijdens dat zelfde telefoontje al het "verlossende nieuws" dat er geen ongeval was maar dat er wel een controle was en dat L daar was, maar dat ze zeker ongedeerd was. Maar meer konden ze niet zeggen. Ik leg neer en mijn radars begonnen te draaien, niet veel later belde de agent die bij hun stond om te melden dat ik de kinderen mocht ophalen en dat de mama nog niet mee mocht. Ik de jongste dochter in de auto in pyjama, en naar daar gereden.... Bleek die mama positief geblazen te hebben (1,1 promille) en was er iets met de verzekeringspapieren... Ik was vooral opgelucht dat ik mijn dochter terug had... Ik stuur naar mijn man... Die is laaiend . Maar het gekke vind ik vooral dat ze op die plaats nooit reguliere alcoholcontrole doen is een heel rustige straat + L vertelt dat er een mevrouw had gezegd dat ze moesten stoppen maar dat de mama gewoon doorgereden was : "we reden wel 100" Ben dus nu vooral benieuwd naar het echte verhaal ... Maar mijn mond valt er wel van open: hoe kan je nu alcohol drinken als je weet dat je met je eigen kind én een ander moet rijden